De thuiswedstrijd van Atalante D1 tegen VoCASA D5 was belangrijk voor de punten. De concurrentie hijgt in de nek.
Zeker nu VoCASA D4 won van Kidang D2. En ook de overige wedstrijden de hoger spelende jeugd gaat laten meedoen. Op dezelfde manier is VoCASA D4 er vorig jaar ook ingebleven. Het is dus zaak de punten te pakken waar dat kan. Het eerste doel is natuurlijk het voorkomen van rechtstreeks degraderen. Over de werkwijze van VoCASA kun je van mening verschillen: door een niet 1e klasse waardig team mee te laten spelen en aan het eind van ieder seizoen met hoger spelende talenten nog net binnen boord te houden, wordt de deur voor andere teams (onder meer uit de 2e klasse) dichtgehouden. Voor VoCASA als vereniging is het natuurlijk leuk om een team te hebben waar de minder getalenteerde jeugd zich nog kan proberen te bewijzen. Voor ons als Atalante kan dat echter vervelende gevolgen hebben. Niet alleen voor het team, maar voor de vereniging. Maar dat terzijde.
Gelukkig hadden we het nog in eigen hand. Met een goed resultaat tegen VoCASA D5 was alles nog mogelijk. De uitwedstrijd hadden we helaas met 3-1 verloren. Dat was een wedstrijd met veel kunst- en vliegwerk om het veld vol te krijgen. Nu dus tijd voor een echte krachtmeting.
Het resultaat telt
Maar aan de andere kant ook weer niet. Jenny en Monique zijn nog steeds niet de oude en Lisa zou alleen voor een sporadisch rondje voorin in te zetten zijn. Dus meer druk op de rest.
Het wedstrijdpla
n voor de eerste set was dan ook een combinatie van meerdere strategieën. Ilse op.buiten voor zowel voor- als achterin om Susanne naast haar reguliere taak als libero buiten (in dit geval alleen voor Marleen) ook op midden voor Jenny te kunnen laten spelen. Lisa zou dan waar nodig voor Lara kunnen invallen. En dan Monique achter de hand voor spelverdeling of diagonaal, al naar gelang behoefte.
Nog even wat lauw uit de startblokken en daardoor met 6-11 achter. Veel eigen fouten, bij veel aanvallen werd te veel nagedacht in plaats van blind geslagen. Bij 8-13 bleef het gat even groot,, maar gelukkig serveerde Ilse naar 13-14. Bij 14-14 Lisa voor Lara om te proberen hoe dat ging en bij 16-16 Monique voor Bodine in de passing. Toen werd het zelfs 19-17 (Lara weer voor Lisa), maar daarna werd het voornamelijk side-out-spel. Waar we telkens toch een puntje te veel bij verloren.
Bij 22-23 Lisa nog een keer Lara en bij 23-23 Bodine voor Monique voor de service. De eerste service scoorde meteen, toen kregen we zelfs een setpoint, maar de tweede ging in het net. Bij 24-24 dan weer Monique voor Bodine en toen waren de wissels en time-outs op. Na twee wat klungelige passfouten was het toen snel gedaan en was de eerste set met 24-26 voor VoCASA D5.
Het resultaat bleef tellen
De tweede set in met dezelfde beginopstelling. In de hoop wat beter uit de startblokken te komen. Dat lukte met 4-7 (Rosa voor Ilse voorin) niet echt. Dat sukkelde nog even door (6-10), maar bij 12-14 (Monique voor Karin) leek er wat verbetering in te komen. Susanne als standaard buitenlibero had de verdediging onder controle en zeker met Lara erbij werd scoren voor VoCASA erg lastig. Maar bij 14-18 (Lisa voor Jenny voorin) kwamen we zelf niet tot scoren en had VoCASA weer een gaatje. Toen leek er wat te knappen, en was de set met 16-25 voor VoCASA.
Terug naar af dus. Dezelfde beginopstelling weer. Dat leek met 3-2 (Lisa voor Lara) en 5-3 (Lara weer voor Lisa omdat het voor Lisa toch verstandiger was het niet te doen) goed te gaan. Na een servicebeurt van VoCASA was het echter weer 5-7 (Monique voor Bodine op de diagonaal) en liepen we weer achter de feiten aan. Dat besef was er ook: we krabbelden terug (16-17, Rosa voor Ilse) tot 23-23. Maar toen weer hetzelfde euvel: twee mindere servicepasses en een aanval die niet kon scoren: 23-25.
Resultaatje was nog mogelijk
De vierde set toch een andere aanpak. Karin spelverdelen (met de opdracht midden goed te benutten) en Bodine nog een keer proberen op de diagonaal. Rosa en Marleen op buiten en Lara en Jenny op midden wisselden van plek om de passing te stabiliseren.
Rosa serveerde meteen naar 4-1, en bij 10-7 bleef die voorsprong. Maar VoCASA kwam weer terug: na 12-11 werd het 18-16 en zelfs 21-16. Maar we gaven ons niet gewonnen. Lara sloeg een door VoCASA geredde bal meteen terug naar de plek waar niemand meer stond: 21-19. Die agressie hadden we nu nodig! Jenny serveerde meteen door naar 21-21, en toen leek alles nog mogelijk. Maar daarna herhaalde de geschiedenis zich. Een hangende servicepass, een mindere set-up, een te lieve aanval en weg was VoCASA: 21-25.
Geen resultaat
Geen punt uit deze wedstrijd dus. Daarmee maken we het onszelf niet makkelijk. Volgende week tegen Heyendaal D5 zijn we de underdog. Als zij nog kans op de tweede plaats willen hebben moeten ze in ieder geval met 5-0 van ons winnen. Daarna hebben we een herstel- en opbouwperiode tot zaterdag 1 april, als we uit tegen Pegasus D4 eenzelfde wedstrijd hebben. Donderdag 6 april tegen Kidang D2, daar is van alles mogelijk. Dan kunnen we tot donderdag 22 april kijken wat alle concurrenten doen. Dan weten we wat we de laatste wedstrijd tegen het onderaan staande Pegasus D3 moeten doen.
We hebben dus nog wel geheel in eigen hand, maar zijn voor een deel wel afhankelijk van wat anderen doen. De komende weken gaan we dan ook eens kijken naar de verschillende scenario’s en de mogelijke consequenties daarvan. Tot die tijd zijn alle verloven ingetrokken…