Pegasus D7 staat tweede en is nog stevig in de race voor het kampioenschap, dus een ramp is dat niet, maar dan gaat het meer om het wedstrijdbeeld. Het was voor Dames 2 de eerste helft sappelen met het aantal speelsters, maar dat werd gaandeweg vanzelf opgelost door nieuwe aanwinsten – al moesten die nog wel ingepast worden. Het was ook behelpen met het samen moeten trainen met Dames 3, maar nu krijgen ze gelukkig weer de volle aandacht die ze verdienen.
De eerste set begonnen met Karin, Marleen, Janneke, Franka, Astrid en Lara, met Helga, Lieke, Michelle en Sofieke op de bank. Een wat sloom begin tot 1-5, maar daarna weer bijgetrokken bij 9-8, maar vervolgens liep Pegasus weer weg naar 9-12. Zo schommelde het de hele tijd heen en weer. Soms een mooie aanval of direct scorende service, soms een tegenaanval waar twee mensen elkaar in de weg zaten bij de verdediging en soms waar niemand stond. Pegasus had echter een gaatje en liet dan niet meer los: 13-17, 16-21 en uiteindelijk 18-25. Marleen zat niet helemaal in haar spel, maar Sofieke kon in haar eentje het tij niet meer keren.
In de tweede set bleef Sofieke staan op rechtsvoor en schoof Marleen door naar de andere buitenplek ten koste van Astrid. In dit geval voornamelijk om die laatste achter de hand te hebben als spelverdeelster. Het spel werd wat evenwichtiger, er waren geen lange series van punten meer. Op die manier werd het 13-13 en leek Pegasus even weg te glippen bij 18-20, maar de wissel van Atrid voor Karin deed wonderen: het werd 23-23 en ook 24-24. Tijd voor een time-out om de serveerder van Pegasus onder druk te zetten, maar dat hielp niet: het werd 24-25. No geen time-out met hetzelfde doel, maar na een simpele servicepassfout was het over: 24-26.
Geen slechte set, maar net niet genoeg aan het eind. Tijd om wat te experimenteren: Astrid bleef spelverdelen, Lieke op de diagonaal en de rest bleef nog even staan. Pegasus stoomde meteen weg naar 1-6, puur op service. Dat gat bleef de hele set achtervolgen. Bij 7-14 Michelle erin voor Janneke, met name voor de blokkering, en bij 7-20 de rechterkant vervangen (Helga erin voor Lieke op de diagonaal en Karin voor Astrid in de spelverdeling). Daarmee wisten we de schade nog enigszins te beperken tot uiteindelijk 12-25, dus vanaf de wissels was de tussenscore eigenlijk 5-5. Oftewel: het zou op zich wel moeten kunnen, maar dan moest ten eerste de kwaliteit van de servicepass omhoog en moeten ten tweede de gaten in de verdediging beter afgedekt worden. De rechtdoor bij een aanval aan de buitenkanten is een notoir lege plek, en de korte prikballen bij een middenaanval.
De vierde set vertoonde dan ook eenzelfde beeld. Daar waar het in de eerste twee sets nog aardig mee leek te gaan op individuele kwaliteit, werd ook nu duidelijk dat het gebrek aan systeem opbreekt. Met Karin, Marleen, Michelle, Helga, Sofieke en Lara kijken wat er nog mogelijk was. Pegasus sprintte meteen weg uit de startblokken (2-8), waarna het ondanks Franka voor Helga (2-9), Janneke voor Michelle (6-12) en Astrid voor Sofieke op buiten (8-15) toch een gelopen koers was: 13-25.
Daarmee zijn de aandachtspunten voor de trainingen de komende weken duidelijk: bij de servicepass voornamelijk werken met verplaatsingen in de breedte en bij de verdediging op de aanvallen rechts en links gaat de blokkering op diagonaal en pakt de midachter de rechtdoor; de rechts- respectievelijk linksachter schuift dan naar binnen voor de korte bal. Daarmee creëren we duidelijkheid over wie wat waar, en van daaruit kunnen we gaan aanpassen. Hoe dat er allemaal uitziet, zal dinsdag een stuk duidelijker worden…