Het was weer tijd voor de nu jaarlijkse derby tegen Recreanten Heren 1. Het net hing op dameshoogte, wat in eerste instantie in ons voordeel zou moeten werken. Dat is immers de hoogte waarop wij normaal spelen, en de heren moesten zich aanpassen in hun timing, zodat die hoogte in tegenstelling tot verwacht (“dan slaan ze alles binnen de drie meter”) in ons voordeel zou moeten werken.
Dat deed het in de eerste set ook, zeker in het begin. We begonnen met Hanneke, Marjolein, Monique, Jetty, Marieke en Ans en Susanne als libero op buiten. Lara begon met tellen. Anita was in Schotland aan het dineren onder begeleiding van bagpipes en Lot was aan het genieten van de herfstvakantie.
Na een complete rotatie stonden we voor met 12-6, waarna de heren langzaam maar zeker terugkwamen. Gelukkig waren ze pas bij de 21 toen wij al bij de 25 waren.
In de tweede set mocht Ans tellen en speelde Lara op midden. De wedstrijd was op dinsdag, dus kon zij gelukkig ook eens meedoen. Als je alleen traint zonder wedstrijden te spelen is het lastig daar ritme in te krijgen. In het begin was het voor haar dan ook even wennen in de afstemming met de spelverdeelster, maar verdedigend deed ze het van begin af aan goed. Helaas waren de heren nu wel aan het lage net gewend. Onze pass bleef hangen, waardoor het voor de aanvallers moeilijk was om langs of over het hoge herenblok te komen. Deze set verloren we dan ook redelijk snel met 17-25.
De derde set zat Monique op de bank bij het telbord, maar in eerste instantie had ze het voornamelijk druk met de bordjes van de heren. Op een gegeven moment stonden we met 7-19 achter, maar daarna keerde het tij. We kregen de eigen passing beter onder controle en konden de verdediging van de heren beter omzeilen. Deze comeback kon niet voorkomen dat we die set verloren, maar we kwamen toch terug tot 22-25.
In de vierde set nam Monique het spelverdelen over van Hanneke. We begonnen met een aantal servicefouten (aan beide kanten). Tot 7-7 konden we bijblijven, daarna liepen de heren uit werd het allemaal wat oubolliger en wat meer gooi- en smijtwerk (helaas ook aan beide kanten) en kwamen we er niet meer aan te pas. De set werd dan ook verloren met 15-25.
Deze wedstrijd legde de vinger wel duidelijk op de zere plek: als de verdediging (en dan met name de servicepass) niet komt, is het lastig daar een goede aanval uit te creëren en moeten we wachten op fouten van de tegenstander. Als de verdediging goed gaat, zijn alle aanvallers te bedienen en kunnen we alle kanten op. Daar zullen we de komende tijd dus wat stabiliteit in moeten zien te krijgen, met aan de andere kant wat flexibiliteit in de aanval om moeilijke perioden te overbruggen. De heren hebben daar dankbaar gebruik van gemaakt en daardoor ook verdiend gewonnen.