Atalante D1 zal er als ‘nieuwkomer’ in de 1e klasse alles aan moeten doen om op dat niveau te blijven. De trainingen van de afgelopen tijd werden voor het eerst getest bij de oefenwedstrijd tegen VC Shot D2 uit en in Culemborg.
Het was van tevoren duidelijk dat het resultaat minder belangrijk was dan het vertoond spel – al is verliezen nooit leuk natuurlijk. Zeker in dit geval, waar een heuse familievete aan ten grondslag lag, namelijk nieuwkomer Marilou tegen de rest van haar familie, en haar oude team waar deze oefenwedstrijd tegen was. Reden genoeg voor een uitstekende motivatie natuurlijk.
Nicky had ouderavond, Petra kon met haar schouders wel van links naar rechts, maar het hoofd wilde niet naar boven, en Ilse had pas voor de tweede keer haar volleybalschoenen weer aan. Ondanks de ruime basis met acht speelsters en libero Susanne het veld in.VC Shot D2 zat ook ruim in de speelsters, al ging een daarvan al vóór de wedstrijd door de enkel.
De eerste set begonnen met Aggie, Marleen, Marieke (vers op midden), Karin, Rosa en Lara. Eerste doelstellingen: risico met de service en controle over de servicepassing. Korte spoiler: dat eerste lukt, dat tweede bij vlagen.
Even op gang komen
We kwamen meteen met 5-0 achter (even wennen aan een nieuwe omgeving), maar door de service van Marleen weer op 5-6 voor. Marieke ramde haar eerste bal op midden recht in het Shot-blok, dus was ook meteen bij de les. Maar toen waren de beginnersfouten eigen al wel geweest. Het spel golfde heen en weer tot 13-13. Beide teams hadden hetzelfde spelbeeld: een goede service met een wisselende servicepass. Op die manier liep de set langzaam richting het einde, waarbij wij met 24-26 het beslissende punt maakten.
In de tweede set dezelfde beginopstelling, met de bedoeling even stabiel door te spelen en daarna actief te wisselen. We kwamen voor tot 3-6, en weer gelijk op 10-10. De buitenaanval (Marleen en Rosa) waren lekker aan het serveren en aanvallen. Lara en Marieke op midden kregen wat minder ballen in de aanval, maar hadden meer een inbreng in de blokkering. De set-ups op buiten van Aggie lagen goed, de andere aanvallers waren nog moeilijker te bereiken. Karin deed mee in de passing, en dat ging in de eerste set prima, maar in deze set na wat mindere ballen wat wisselvalliger. Reden om de buitenaanvallers actief in de passing te betrekken.
Bij 11-15 Marilou voor Aggie in de spelverdeling en bij 20-20 Ilse voor Karin op de diagonaal. Bij 23-23 kon het nog alle kanten op, maar na een paar mindere servicepasses werd het 26-24 voor VC SHot.
Doordraaien
De eindopstelling van de tweede set mocht blijven staan, alleen Karin weer op de diagonaal, maar dan wel drie plekken doorgedraaid. Shot speelde deze set voor het eerst met een libero, en dat was te merken in hun passing. Hun libero kreeg niet genoeg ruimte en vertrouwen, waardoor alle aanvallen naar buiten moesten, waar wij met onder meer onze libero, die steeds beter begon te draaien na een aanvankelijk mindere start, wel een antwoord op hadden. We liepen uit naar 7-12, maar Shot kwam dichterbij bij 11-13. Toen Ilse op de diagonaal voor Karin, omdat de service van Shot al door had dat op onze libero Susanne server niet zoveel nut had, en zij nu met name Rosa en Karin opzochten. Daarna konden we de voorsprong houden, en via 14-17 ging het relatief makkelijk naar 20-25.
In de vierde set de beginopstelling van de eerste set, maar dan drie plekken doorgedraaid. Het waren lange sets, en dat begon zijn tol een beetje te eisen bij de niet wisselbare speelsters. Expliciete opdracht aan de spelverdeling: zo veel mogelijk op midden en achterover of welke variant dan ook, en alleen in noodgevallen naar buiten. We kwamen achter op 5-1, het was even een trage start, maar we kwamen wel dichterbij bij 9-7 en 18-16, maar niet dichtbij genoeg. Bij die stand Marilou voor Aggie, met als opdracht alles naar buiten te gooien omdat de speelsters daar even relatief rust hadden gehad, maar de rest van de wedstrijd wel scoorden.
In die fase liet de servicepass echter te wensen over, de set-ups werden reddingen en de aanval werd meer het over het net spelen van de bal. Daardoor liepen we achter de feiten aan en won Shot deze set met 25-19. Naar bleek de laatste set, omdat het inmiddels half elf was geworden. Voor Marilou was 2-2 een uitslag waar ze mee kon leven, voor haar familie zal het door de setstanden voelen als een overwinning (van één punt, dat wel). Maar gezien het feit dat wij niet volledig en/of niet volledig inzetbaar waren, denk ik dat we bij een herkansing voor duidelijke cijfers kunnen zorgen.
Prognose
VC Shot D2 is als team en competitieverloop vergelijkbaar met Atalante D1: twee jaar geleden gedegradeerd, vorig jaar kampioen geworden en nu weer terug in de 1e klasse. Dan is het wedstrijdbeeld van deze avond voor beide teams een indicatie dat we in de 1e klasse mee moeten kunnen draaien. Voor ons zeker, als we compleet zijn en de komende trainingen de servicepass wat betrouwbaarder onder controle krijgen, en we op eigen kracht de punten kunnen maken.
Aanstaande dinsdag speelt Atalante D1 een bekerwedstrijd tegen Heyendaal D1, dat uitkomt in de 3e divisie. Een mooie wedstrijd voor nog meer druk op de servicepass, dus daar kunnen we alleen maar beter van worden. Dan hebben we daarna nog twee trainingen om het totaalplaatje gereed te krijgen voor de eerste competitiewedstrijd.