Het seizoen van Atalante D1 begon met een bekerwedstrijd tegen TweeVV D1 uit Ede. Met een paar spelerswisselingen (Monique en Jenny eruit, Aggie, Petra en Nicky erin, en Marieke als herintreder) het nieuwe seizoen in. Met amper vijf trainingen achter de kiezen, die voornamelijk nodig waren om het 2-4 systeem te oefenen, nu al de eerste stresstest.
Het resultaat was niet zo belangrijk, maar wel het vertoonde eigen spel. Hoe soepel liep het systeem, hoe kwamen de individuele capaciteiten tot uiting en wat bleef er overeind? De antwoorden op die vragen waren simpel: stroperig, amper, weinig.
Bij die antwoorden moet wel meegewogen worden dat TweeVV een goed team was. Duidelijk een niveau beter dan wij (op dit moment nog). Een goede verdediging en een voortreffelijke spelverdeelster maakte dat wij op alle fronten achter de feiten aanliepen.
Nicky en Lisa (vlucht een dag later, thuis zonder koffers) waren er helaas niet bij, dus schoof Ilse door naar midden, samen met Lara. Marleen, Rosa en Marieken mochten de buitenplek verdelen en Karen, Aggie en Petra deden dat op rechts.
De eerste set in met Karin, Rosa, Ilse, Petra, Marleen en Lara en Susanne als libero buiten. TweeVV begon goed met serveren, onze servicepass stond meteen al onder druk (3-9). Dat beeld bleef zo die set, met 5-12 en 10-20 was er af en toe een ralley. Maar meer ook niet. Veel druk op de buitenaanval, maar weinig mogelijkheden. En dus al snel 10-25.
Het was rommelig en onrustig, het was duidelijk even wennen met 2-4. Maar daar was deze wedstrijd ook voor. In de tweede set Aggie voor Petra en Marieke voor Marleen. Tot 5-6 ging het redelijk, daarna weer een minderen periode tot 7-14. Maar opeens draaide het wat meer, er kwamen meer ralleys en ook het midden kon in het spel betrokken worden. Via 11-17 werd het 18-25, en konden we meer tegenstand bieden.
Inslijpen
In de derde set even terug naar 1-5. Begonnen met Karin als spelverdeler en Ilse op de diagonaal, zodat Marieke noodgedwongen even naar midden verhuisde. Susanne fungeerde als libero voor midden. Het werd snel 1-9 (Petra voor Karin), en TweeVV liep nog verder uit. Door een servicebeurt van Marleen bleven met 8-15 nog een beetje in de running. Bij 8-19 Karin even een puntje erin voor Petra, om ze bij 8-20 weer te kunnen wisselen voor Aggie. Zo konden alle spelverdeelsters even aan 1-5 snuffelen. Meer dan er even aan ruiken was ook niet mogelijk, want bij 11-25 was het de set afgelopen en de wedstrijd met 0-3 gewonnen door TweeVV.
De eerste stresstest leverde dan ook meteen bruikbare informatie op. Er moet nog flink geoefend en ingeslepen worden met 2-4 (en switchen) om dat soepel te krijgen. Er was voor iedereen nu meer onrust dan nodig zou moeten zijn. Dat werkte zeker in de servicepass door, waardoor het nooit een echte wedstrijd werd. Een tegenstander als TweeVV komen we in onze eigen competitie niet tegen, dus het ergste hebben we meteen ook wel gehad. Maar dat was ook de essentie van deze wedstrijd – daarom ook expres verschillende opstellingen en systemen door elkaar heen.Vanaf hier kan het alleen maar beter worden!