Het nadeel van de 1e klasse waarin Atalante D1 speelt is dat niet alle uitwedstrijden op dezelfde dag worden gespeeld. Daarom moest het team voor de uitwedstrijd tegen VoCASA D6 op zaterdagmiddag om 14:15 aantreden.
Gelukkig stond de datum al ver van tevoren vast, dus kon (bijna) iedereen daar rekening mee houden. Alleen Ilse had andere weekendactiviteiten – al werden we door de coronamaatregelen wel geholpen, anders hadden meer speelsters aan onze kant niet gekund. Voor het jeugdige opleidingsteam VoCASA D6 was deze tijd ideaal en waren zij er geen (late) doordeweekse avond mee kwijt.
In het begin maar even kijken hoe deze dag en deze tijd uit zou pakken voor de dames van Atalante D1. Met Marilou, Rosa, Marieke, Nicky, Mette en Lotte. de eerste set in. Susanne libero buiten en Lara en Marleen even in de wachtkamer. De midachter standaard uit de servicepass, vooral diep serveren en verder veel nadruk op de blokkering. Want één ding was duidelijk: deze wedstrijd zouden we op lengte moeten kunnen winnen. De speelsters van VoCASA waren allemaal een stuk kleiner, dus de eerste verdedigingslinie in de vorm van de blokkering zou al veel punten moeten kunnen scoren.
Atalante D1 geen weekendblues
Het bleek al snel dat Atalante D1 er wel zin in had. Nog even wat aftasten tot 2-2 en daarna de volle spurt erin tot 4-11. VoCASA moest even bijkomen van de schrik dat we al begonnen waren, maar rukte weer op naar 11-15. Dat gat van vier punten kwam verder niet in gevaar, en tot 15-20 lieten we dat even zo, waarna we meteen doorpakten tot 16-25. Daarmee was de eerste set relatief makkelijk binnen.
Met vertrouwen dan ook de tweede set in met een omzetting: Marilou, Rosa, Marieke, Mette, Marleen en Lara. Mette dus even op de diagonaal voor Nicky en Lara voor Lotte op midden. Dat was tot 4-4 ook weer even wennen blijkbaar, maar daarna serveerde Rosa naar 4-8. Die vier punten voorsprong hielden we bij 12-16, en toen serveerde Marilou meteen maar even door naar 12-22. Dat VoCASA nog een beetje terugkwam was verder niet erg, maar bij 16-22 wel even een reden voor een time-out. Daarna was het met 18-25 ook zo weer voorbij.
In die tweede set Nicky even een rondje voorin voor Marilou, en dan met name voor de blokkering. Want dat bleef het voornaamste wapen. Daarnaast was te merken dat we de afgelopen trainingen bezig zijn geweest met een ‘speedpass’, waardoor de bal sneller bij de spelverdeler komt en van daaruit ook sneller en makkelijk naar midden, buiten of achterover kan. Die snellere pass werd regelmatig toegepast, en dat maakte het scoren met name op buiten een stuk makkelijker omdat de middenblokkering van VoCASA dan achter de feiten aanliep. Ook de driemeteraanvallen op midachter werden vaker gespeeld en hadden ook een hoger rendement dan voorheen. Die elementen houden we er dus in!
Voor de volle winst
Het was duidelijk: hier waren de volle vijf punten te halen. In de derde set met Marilou, Mette (nu weer op buiten), Lotte, Nicky (weer op de diagonaal), Marleen en Lara liep het niet meteen soepel. Bij 6-5 even een time-out, want de finesse was even uit het spel. De pass bleef wat hangen, de set-ups kwamen minder aan en de aanval sloeg wat vaker in het blok. Gelukkig dat de prikballen mid-mid altijd wel scoorden. Maar ook het aantal eigen servicefouten was wat te hoog. VoCASA kon daardoor niet alleen bijblijven, maar ook weglopen tot 8-5.
De serveerder van VoCASA had het even op Nicky gemunt, maar de wissel van Rosa voor haar was voor die serveerder blijkbaar zo verstorend dat ze in het net serveerde. En dus mocht Rosa er meteen weer uit zonder dat er ook maar één bal gespeeld was. Maximaal wisselrendement heet dat!
Atalante D1 kwam rustig punt voor punt bij en bij 14-14 was de boel weer in evenwicht. Marleen serveerde naar 15-19 en Marilou serveerde de set vanaf 19-22 uit naar 19-25. Die set waren verder geen wissels nodig geweest, er was genoeg vertrouwen dat we eerder bij de 25 zouden zijn dan VoCASA.
Laatste puntje ook nog pakken
Dan nog even de laatste set ook binnen hengelen natuurlijk. Met Marilou, Rosa, Marieke, Mette (die nu weer naar de diagonaal jojode), Marleen en Lotte de vierde set in. Dat ging lange tijd gelijk op. Bij 6-5 stonden we een puntje achter, dus even een time-out, met name doordat onze service wat minder was geworden. Bij 9-9 waren we rond, en bij 10-12 eindelijk een paar puntjes voorsprong. Lara deed nog een rondje achterin voor Lotte, en we liepen langzaam maar gestaag uit naar 15-20. Bij 20-21 nog wel een time-out omdat de servicepass opeens stagneerde, maar bij 20-22 vond Marilou het weer mooi geweest en serveerde de set uit naar 20-25.
De voorspelling kwam uit: Atalante D1 won de wedstrijd tegen VoCASA D1 voornamelijk op lengte – zowel in de blokkering als de aanval. Het talententeam van VoCASA is op dit moment nog een verzameling talenten, maar nog geen team. De verwachting is natuurlijk wel dat zij er in de tijd tot de return het een en ander bijleren – maar Atalante D1 zit ook niet stil.
Na afloop was er weer eens een drankje – dat is op dit moment dan weer het voordeel van een wedstrijd overdag. Daarbij werd er al uitgebreid gefilosofeerd over hoe het zou zijn om in de promotieklasse te spelen – maar de komende twee wedstrijden tegen respectievelijk Trivos D4 en Kidang D2 moeten uitwijzen of daar aanleiding toe is.