Atalante D1: het drieluik winnend afgesloten

atalante-horssenDe bekerwedstrijd tegen Ikaros D1 (of zeg maar D3) tegen Atalante D1 hebben we in Groesbeek met 1-3 gewonnen. Daarmee is het drieluik in positieve zin beëindigd.

Ikaros D3 is een team van oudgedienden die zich langzaam omhoog willen werken vanuit de 4e klasse. Zij mochten de bekerwedstrijd als Ikaros D1 spelen.

We waren niet compleet: Bodine was ziek en Jenny kon niet. Marleen was in eerste instantie op weg naar Bemmel, maar kwam er gelukkig nog op tijd achter dat de wedstrijd toch echt in Groesbeek was. De hal was rumoerig, de lijnen waren donkermosterdgroen, zelfs de scheidsrechter had er af en toe moeite mee ze te zien. Bovendien leek er bezuinigd te moeten worden op de verlichting. Kortom, de ambiance was niet optimaal.

De eerste set in met Karin, Marleen, Lara, Monique, Ilse en Lisa, met Susanne libero midden deze keer en Rosa Marleen reserve op buiten. Even niet opletten en het was opeens 9-2. De servicepass kwam niet, de set-ups kwamen niet aan en de weinige aanvallen scoorden niet.

Toen duidelijk was dat we toch echt waren begonnen, was het een lange weg om weer bij te komen. Bij 19-13 was het gat nog niet kleiner, maar daarna begon de opmars. Het werd nog wel 22-18 en 24-22, maar bij 25-22 was het gat in het begin toch te groot geweest.

Lekker spelen

Het doel van deze bekerwedstrijd was wat mij betreft niet zozeer te winnen, maar om spelervaring op te doen. De libero midden in de eerste set was voornamelijk om de buitenspelers te laten wennen aan volledig meedraaien, wat ze volgende week ook moeten als Susanne op vakantie is.

In de tweede set toch maar even terug naar een standaardopstelling, om met name in het begin wat meer grip te krijgen en houden. Marleen naar haar reguliere buitenplek en Rosa voor Ilse, die dan weer reserve voor de rechterkant werd. Susanne schoof als libero door naar buiten. Nu gingen we eerst even voor het resultaat.

Dat werkte. Het werd 3-4, 9-10 en 12-14, maar echt soepel ging het nog niet. De passing stond door de lijnkleur te ver naar achteren en de middenaanval kwam er niet uit. Ikaros verdedigde goed, dus variëren was noodzaak. Met name de middenaanval van Ikaros scoorde veel over onze rechterkant, dus mocht de blokkering op midden wat doorschuiven naar rechts.

Ikaros kwam weer langszij bij 17-17, dus tijd om het roer om te gooien. Ilse er als diagonaal in voor Karin en Monique promoveerde daardoor tot spelverdeler. Ze serveerde zelf meteen naar 17-20, Ikaros probeerde nog een time-out bij 21-24, maar met 21-25 was deze set voor ons.

Monsterset

Verder op de ingeslagen weg dus. Het ging tot 13-12 moeizaam gelijk op gaan. Ilse serveerde naar 13-15, en dat gaatje bleef bij 15-18 en 17-19, maar door een paar persoonlijke fouten werd het 22-21. Een time-out van ons bij 25-24 kon voorkomen dat Ikaros de set zou winnen met 26-24, maar daarna werd het een monsterset. Het werd 26-27, de setpoints gingen over en weer en op de andere velden vielen de trainingen even stil omdat iedereen stond te kijken hoe dit af zou lopen. Uiteindelijk maakte Ikaros zelf de laatste fouten en wonnen we deze set met 29-31.

Op dat moment stonden we met 1-2 voor, dus tijd om weer wat te experimenteren. Monique kreeg rust, ze had zich flink moeten inspannen bij het spelverdelen, maar was blokkerend in topvorm – ook Marleen pikte af en toe een blokbal mee. Karin ging dus weer spelverdelen, Ilse bleef op de diagonaal – en de heel opstelling drie plaatsen door.

Bij 6-7 serveerde Rosa door naar 6-10, en toen was het verzet aan de andere kant gebroken. Er werd minder gelopen voor ballen, we leken het op conditie te gaan winnen. De voorsprong van vier punten bleef zo’n beetje bij 8-12, 11-14 en 19-23. De animo voor een vijfde set was ook wel verdwenen, dus de klus meteen maar klaren: 21-25.

Volgende ronde

Daarmee hebben we de eerste ronde van het bekertoernooi gewonnen. Het is nu wachten tot alle wedstrijden gespeeld zijn en de loting voor de tweede ronde gedaan wordt. Tot die tijd gaan we gewoon door met de competitie, maar na vier volleybalavonden in zeven dagen is het nu wel even mooi geweest…