De wedstrijd van Atalante D1 tegen Trivos D3 was een van de tienpuntenwedstrijden die we dit seizoen hebben. Dan is een klinkende 4-0 overwinning wel een mooi resultaat.
Na het erbarmelijke puntverlies tegen de Weekenders D1 en de goede revanche tegen Pegasus D6 werd het nu tijd voor het echte werk. Trivos D3 stond 7 verliespunten achter op ons, dus was er bij hun thuiswedstrijd natuurlijk op gebrand die wedstrijd te winnen. Dan zouden ze nog bovenaan staan, maar hebben wij nog steeds twee wedstrijden minder gespeeld – een vertekend beeld dus, maar meer een morele kwestie.
Het strijdplan voor deze wedstrijd was in lijn met hoe we de afgelopen weken gespeeld hebben. Libero Susanne was er weer bij sinds twee weken, en het was nog even kijken hoe het zou gaan. Voorzichtigheidshalve had ze wat voorzorgsmaatregelen genomen, dus maar goed dat er geen dopingtest was. Marieke kreeg het voor elkaar om haar schoenen te vergeten! Ze heeft ingespeeld op een paar uit de doos met gevonden voorwerpen, terwijl Lisa haar net van huis vertrokken publiek gauw opbelde om te vragen of ze richting Wijchen even om wilden rijden om een ander paar op te halen …
De eerste set in met Marieke en Marleen op buiten, met Rosa reserve voor beide plekken. Susanne ondersteunde de buitens in het achterveld. Lara en Nicky begonnen op midden, met Lisa in ieder geval in de reserverol voor aan het net voor Lara. Ilse op de diagonaal, met Karin achter de hand voor voorin, en Aggie als spelverdeelster met Petra achter de hand.
Eerste gewin
Het was van begin af aan duidelijk dat het een spannende en beladen wedstrijd zou zijn. Beide ploegen speelden om te winnen, en Trivos had wat reservekrachten opgeroepen om daar aan bij te dragen. Een redelijk deel van Atalante D1 heeft roots bij Trivos, dus dat zorgt ook altijd voor een wat andere sfeer. Wilde dat in het verleden nog wel eens tot meer zenuwen leiden, nu was het omgekeerde het geval: iedereen was supergemotiveerd.
Het werd 5-5, 7-7 en 9-9. Toen Lisa voorin voor Lara en een gaatje voor ons bij 9-11. Bij 11-14 Karin voor Ilse voorin, bij 16-19 Lara weer voor Lisa terug en bij 17-20 Ilse op de service weer voor Karin. Het gaatje bleef, maar bij 20-21 kwam Trivos D3 toch dichterbij en bij 22-22 zelfs langszij. Toen Lisa weer voor Lara voorin en bij 24-24 Karin voor Ilse. Toen waren de wissels op en moesten we het ermee doen. Trivos kreeg een setpoint bij 25-24, maar wist dat door een time-out van onze kant niet te verzilveren (altijd leuk voor een coach). Na wat setpoints heen en weer kwamen wij met 27-29 uiteindelijk toch als winnaar uit de bus.
Het was een leuke wedstrijd, van een niveau dat we dit seizoen nog maar een paar keer gehad hebben. Mooi om te zien hoe het team daar in mee kon en in groeide. De passing liep erg goed, Susanne had nergens meer last van en eiste haar velddeel als vanouds op. Daardoor werd het de spelverdeling een stuk makkelijk gemaakt en kwam iedereen aanvallend aan bod.
Nieuwe set, gewoon 0-0
Wij vooral opgelucht door de setwinst, Trivos D3 daar voornamelijk door getergd. De tweede set zou dus nog scherper gespeeld worden. Trivos kwam na 3-3 beter uit de startblokken, dus bij 8-4 even een time-out. Bij 11-8 Lisa voor Lara voorin, en verder even rustig aan met doorwisselen om aan het einde van de set niet in de problemen te komen. Lisa had blokkerend en aanvallend een goede ronde en mocht er bij 15-15 achterin voor Lara weer uit. Het bleef spannend, en bij 20-19 Lisa er voorin weer in. We haalden Trivos in en namen een heel kleine voorsprong bij 21-22. Die was groot genoeg om de tweede set te winnen met 23-25.
Het werd duidelijk dat onze grootste aanvalsdruk op midden was. De buitens pakten hun punten mee, maar hadden het aanvallend moeilijker. Trivos wist die aanvallen beter te verdedigen dan onze middenaanvallen. Tijdens de eerste twee sets ging de afstemming tussen Aggie en Nicky en Lisa steeds beter, dus daar lagen onze kansen.
Genadeklap
In de derde set dezelfde beginopstelling, met alleen Rosa voor Marieke om variatie op buiten te houden. Na het op gang komen van de set (5-5) liepen we uit naar 5-8. Dat leek de genadeklap voor Trivos te zijn. Bij 9-13 Lisa voor Lara voorin, bij 12-15 Karin voor Ilse voorin. Bij 14-18 Lara weer voor Lisa, en toen was de weerstand opeens gebroken en stoomden we door naar 15-24. Daarna mocht de jongste speelster van Trivos met haar sprongservice nog twee keer scoren, maar door de druk van een eigenlijk onnodige time-out op 17-24 serveerde ze in het net en was deze set met 17-25 voor ons.
Het was mooi om te zien hoe goed het liep. De tactiek om vooral op midden de punten te pakken werkte uitstekend. Lisa pakte haar punten voorin mee, maar de inbreng van Lara achterin mag zeker niet onvermeld blijven. Samen met Susanne en Ilse was zij verantwoordelijk voor een groot deel van de goede service- en ralleypassing. Daardoor kon Aggie de aanval op het midden scorend houden en waren in noodgevallen Marleen en Rosa te bereiken. Ook in de derde set speelde Nicky een gedegen rol, zowel aanvallend als verdedigend. Karin kon met haar linkerhand ook een paar keer aanvallen en nam de tweede ballen goed over.
Laatste set
Soms viel een bal die bijna via het plafond over het net heen kwam wel tussen twee of zelfs drie mensen in. Dat was een gevolg van concentratie zullen we maar zeggen. Als we die ballen ook af wisten te maken, zou het voor Trivos alleen erger worden.
De beginopstelling van de laatste set was hetzelfde als in de derde set, met hetzelfde wisselbeleid. Rosa serveerde meteen naar 0-5, maar Trivos vocht met de laatste wanhoop voor die laatste set en kwam bijna bij bij 8-10 (Lisa voor Lara voorin) en 10-11 (Karin voor Ilse), maar daarna waren we niet meer te houden. De middenaanval liep als een tierelier. Onze blokkering schakelde de buitenaanval van Trivos uit, zodat die ging forceren met prikballen die we hadden of door uit te slaan. Een time-out van Trivos bij 10-15 hielp niets, we walsten door naar 12-17 (Lara weer voor Lisa) en 14-19 (Ilse voor Karin). We scoorden aan alle kanten, en Trivos kwam er niet meer doorheen: 17-25.
Het enige nadeel van dit alles was dat de inbreng van Petra langs de kant beperkt bleef tot aanmoedigen. Het was duidelijk dat de aanwezige flow in het spel en het resultaat voorop stonden. Maar dan is het natuurlijk leuker als je daar actief een inbreng in kunt hebben. Voor zowel coach als speelster is het niet prettig iemand daarin te moeten teleurstellen. Bij zo’n wedstrijd is er dan een verschil tussen het hoofd en het hart. Haar functie bestond nu uit het kunnen overnemen van de spelverdeling als dat qua passing of verdeling nodig was of gezien het wedstrijdbeeld naadloos zou kunnen. Dat dit er uiteindelijk niet van kwam betekent in mijn optiek echter niet dat ze in deze wedstrijd geen functie had – en dat geldt in principe voor iedereen langs de kant.
Winterkampioen
Door de laatste set te winnen, wisten we de volle vijf punten mee naar huis te nemen. We staan net voor de winterstop bovenaan met twee punten voorsprong op Trivos – maar met twee wedstrijden minder gespeeld. Qua verliespunten een voorsprong van 12 dus. Dan vormt Pegasus D5 met drie punten achter en één wedstrijd meer (oftewel een voorsprong van acht verliespunten) op dit moment wellicht een grotere bedreiging. Een van die drie teams zal kampioen worden en een mag er dan P/D spelen. En één team zal met een derde plek met lege handen blijven zitten. Wat dat betreft hebben we met deze wedstrijd goede zaken gedaan.
En mooi dat we de eerste seizoenshelft op deze manier kunnen afsluiten. In deze wedstrijd hebben we de afzonderlijke kwaliteiten goed kunnen benutten. En kwamen die afzonderlijke kwaliteiten ook goed tot hun recht. Dat was onze meerwaarde. Bij Trivos was er een groter verschil tussen de afzonderlijke kwaliteiten. Die waren echter niet aanvullend genoeg om een echt team in het veld te krijgen. Als alles in zo’n wedstrijd bij ons dan in elkaar past is het een genoegen om trainer/coach van Atalante D1 te mogen zijn …