Met Marleen hoestend en proestend, Lara en Ilse niet optimaal, Suzanne radio-hyperactief en Mette nog geblesseerd was het ondanks de 12 basisspelers toch puzzelen hoe de wedstrijden tegen Pegasus D3 ingezet moest worden.
Pegasus D3 is een jong team dat nog fouten maakt, en daar zouden wij ze op moeten kunnen pakken door zelf solide te spelen. Met Marilou, Rosa, Lotte, Ilse, Marleen en Marieke de eerste set in om te kijken of dat ging lukken. Suzanne en Bo deelden de liberofunctie.
Bij 9-6 even een time-out om Pegasus D3 niet al te ver uit te laten lopen. Bij 14-11 was het gat echter niet kleiner, en bij 17-13 nog maar een time-out omdat het nu toch wel tijd werd daar wat aan te doen. Maar dat lukte niet. Bij 19-13 Josje voor Marilou in de spelverdeling en bij 20-13 Lara voor Lotte op midden. Maar het bleef rommelig met veel individuele fouten: 25-22.
Minder fase compenseren
De mindere periode in het begin van de eerste set bleek aan het eind dus funest te zijn. Eens kijken of dat in de tweede set anders kon. Met Josje, Rosa, Lara, Ils, Marleen en Marieke liep het in het begin van die set echter meteen mis met de servicepass. Het stond in no-time 9-3.
Dat haalden we daarna met pijn en moeite weer bij tot 11-11, maar bij 17-14 was er weer dat kleine gaatje waar we achteraan moesten hobbelen. Bij 18-14 Marilou voor Josje, en dat had effect: we slopen dichterbij tot 20:19. Lotte draaide een ronde mee achterin voor Marieke, maar opeens was er weer zo’n fase waarin de servicepass bleef hangen, ballen tussen speelsters invielen en er geen oplossingen bedacht werden. Toen was het al snel 25-20 voor Pegasus D3.
Ook weer van die mindere fases, twee in deze set dus: één aan het begin, die inspanningen kostte om weg te werken, en een aan het eind, die niet meer weggewerkt kon worden omdat het al 25 was.
Hard lopen om bij te blijven
In de derde set met Marilou, Rosa, Marieke, Ilse, Marleen en Lara eens kijken of die dipfases te voorkomen waren. Bo fungeerde als enige libero, in eerste instantie volledig, maar later alleen als verdedigende libero, waardoor Rosa en Marleen de servicepass mee voor hun rekening mochten nemen.
Bij 4-5 Lotte het eerste rondje achterin voor Marieke tot 11-10, waarna ze die plek bij 17-16 definitief overnam. De druk op de servicepass en ook de ralleypas was eigenlijk minder hoog dan het resultaat deed bevroeden, waardoor er veel ballen op buiten moesten en Marleen daardoor de meeste punten scoorde.
In de tussentijd waren we bij 13-13 en 21-21 in ieder geval gelijk gebleven zonder al te veel te hoeven herstellen – mede geholpen door wat fouten bij Pegasus D3, zoals een serveerder die bleef volharden in een sprongservice met een opgooi van 6,5 meter, maar met een rendement van slechts 16 procent.
Maar ook hier zat het venijn weer in de staart: een paar services van Pegasus D3 die in vielen, veel eenhandige oplossingen en boem: 25-22.
Op het tandvlees
Om hier nog toch wat winst weg te slepen de vierde set in met een geheel ander plan met Marilou, Rosa, Lotte, Ilse, Alyssa en Lara. Bo nu als volledige libero, dus ook in de servicepass. Bij 6-8 hadden we een voorsprong te pakken, maar bij 11-8 was die ook in een keer weer weg. Bij die stand Marleen op de diagonaal voor Ilse, waarna Rosa ging serveren.
Na een niet-lopende service op de laatste training deed ze dat vanaf het begin van deze wedstrijd nog wat voorzichtig, maar gaandeweg kwam het zelfvertrouwen daarin terug en serveerde ze Atalante D1 nu in één keer door naar 11-13. Dat was de boost die niet alleen Rosa, maar het hele team nu even nodig had.
Alyssa scoorde op buiten 100 procent, de time-outs van Pegasus D3 op 16-18 en 22-24 mochten niet baten: wij lieten ons deze set niet meer afnemen. Al was daar op 23-24 nog wel even een time-out aan onze kant voor nodig. De pass op de service van Pegasus D3 was redelijk genoeg om er een set-up op buiten van te maken, waarna Alyssa de set beëindigde met 23-25.
Maximaal haalbaar
Daarmee was de einduitslag 3-1 en namen we dus slechts één punt mee naar huis. Op volle bezetting en op volle inzetbaarheid van eenieder had daar zeker (veel) meer ingezeten, nu bleek dit het maximaal haalbare resultaat. Het was een aantal weken geleden dat we een wedstrijd gespeeld hebben, misschien dat dit nog meespeelde.
Atalante D1 staat momenteel zesde en moet nu aan de weg terug gaan beginnen om aansluiting met de top te behouden. De volgende wedstrijd is tegen Ikaros D2. Dat team staat momenteel onderaan, maar wist deze week wel verrassend genoeg met 3-2 te winnen van Swtich D2, dat momenteel vierde staat. Het zal dus niet vanzelf gaan, maar wellicht dat het thuisvoordeel nog wat doet.
Wel in de hoop dat iedereen ongeblesseerd uit het Drutens nachttoernooi van zaterdagavond is gekomen, want op nog zo’n kneuzenwedstrijd zitten we niet te wachten …