De oefenwedstrijd van Atalante D1 tegen Phoenix uit Zaltbommel was een succes. Na vier sets stond het 2-2, en dat was een redelijk reële weerspiegeling van de verhoudingen.
De eerste set begonnen we met Hanneke, Marieke, Lisanne, Monique, Ilse en Ans en Susanne als libero buiten. Marjolein had even verplichte rust omdat ze een bal bij het inslaan nogal hard tegen haar achterhoofd had gekregen. Anita zat ook op de bank, maar alleen voor noodgevallen.
Gezien het beeld bij het inspelen en inslaan leek het een zware dobber te gaan worden. Phoenix had aardig wat lengte, maar gebruikte dat niet optimaal. In het begin van de set bleek dat hun passing duidelijk onder de maat was en die aanval er dus helemaal niet uit kwam. Het was dan ook al vrij snel 11-4. Daarna begon het echter een beetje te lopen bij Phoenix en wist met name de lange middenaanvalster te scoren. Omdat we nog niet echt met volleyballen begonnen waren, hadden we daar niet meteen een antwoord op en was de set met 20-25 opeens vrij snel verloren.
We moesten dus zelf aan de bak. In de tweede set Marjolein op buiten en Marieke door naar de andere buitenpositie. Nu was het beeld net andersom: Phoenix kwam al vrij snel voor met 1-6 omdat onze passing het liet afweten. Via 7-11 krabbelden we weer terug naar 13-13 en werd het een spannende set die via 21-21- en 24-24 uiteindelijk toch gewonnen werd door Phoenix met 24-26.
Ons spelbeeld was al duidelijk beter. Het doel van deze oefenwedstrijd was dan ook om de nieuwe speelsters (Lisanne en Ilse) te laten wennen aan het team en het systeem en bij de ‘oude’ speelsters de boel weer even op te frissen. Daar zat na die twee sets al een duidelijke verbetering in.
Dat werd dan ook zichtbaar in de derde set. Libero Susanne schoof door naar het midden, tot grote vreugde van Marieke, maar helaas voor haar had ze die set net pauze. Ilse en Marjolein hielpen elkaar op buiten, en voor het eerst hadden we een evenwichtig setbegin met 6-5. Daarna hadden we de vorm te pakken en liepen we uit naar 14-9 en daarna 18-11. Toen was het een kwestie van de set geconcentreerd uitspelen, wat met 25-16 geen probleem leek.
Lisanne moest helaas weg, dus ging Monique de laatste set op midden en Anita op de diagonaal. Marieke mocht er weer in en Ilse en Marjolein deelden de andere buitenplek. Deze set deden we zonder libero. In het begin waren we tot 9-8 weer aan elkaar gewaagd, het was eerst weer even wennen. Daarna kwamen we er weer lekker in en had Phoenix het zo’n beetje opgegeven. Ook het inzetten van de lange middenaanvalster op buiten bracht geen soelaas, hun servicepass was te wispelturig om daar rendement uit te halen. Met 25-17 was de 2-2 eindstand dan ook een feit.
Gezien het hele wedstrijdbeeld waren wij toch de betere partij. Als onze verdediging goed stond, konden we tot een gedegen aanval komen en was Phoenix in de problemen. Op de momenten dat de verdediging wat moeizamer functioneerde, legden we de druk bij onszelf en kon Phoenix daarvan profiteren. Naarmate de wedstrijd vorderde waren wij daar (zeker ook technisch) beter in: de sets die we wonnen (25-16, 25-17) waren overtuigend, in de sets die we verloren (20-25, 24-26) waren de verschillen kleiner.
Het was daarom al met al een nuttige oefenwedstrijd. Hanneke weet weer even dat ze moet meeverdedigen en indraaien bij het spelverdelen, Monique speelde een degelijke partij met een paar killing blocks op de voor haar ‘nieuwe’ diagonaalpositie, Ans zorgde voor een degelijke verdediging achterin, Lisanne pikte haar middenpositie snel op en de afstemming met spelverdeelster Hanneke ging steeds beter, Marieke bleek toch nog wat geleerd te hebben het afgelopen seizoen en blokkeerde goed mee op midden, Marjolein zat al – tot haar eigen vreugde – snel weer kort achter het blok, Ilse paste zich snel aan wat de verdedigingsposities betrof en Susanne speelde meteen al een solide wedstrijd.
Het kan op alle fronten alleen nog maar beter gaan. Volgende week nog één training en dan de eerste competitiewedstrijd. Dan gaan we echt beginnen.