Uitwedstrijden van Atalante D1 op zaterdag zijn altijd lastig. Zo ook tegen Heyendaal D3, maar desondanks wisten we een wellicht belangrijk puntje mee te pikken.
Na het debacle van vorige week tegen Kidang D2 was het tijd de schade daar waar mogelijk te herstellen. En ons zo goed mogelijk voor te bereiden voor de belangrijke wedstrijden die eraan staan te komen. De uitwedstrijd op zaterdag tegen Heyendaal D3 was er daar niet meteen een van. Bij de thuiswedstrijd hadden we wel met 3-1 gewonnen, maar dat werd nu een stuk moeilijker. Zowel Lara als Karin waren er niet. Daardoor bestond het wedstrijdplan uit beginnen met Aggie als spelverdeler, Ilse op de diagonaal en Susanne libero buiten. Gedurende de wedstrijd zouden we dat in omgekeerde volgorde gaan doorschuiven. Dat betekende Susanne libero midden, Ilse semi-libero buiten, Aggie op de diagonaal en Petra of Marilou als spelverdeler.
Bij het inspelen kwam een vinger van Ilse tussen twee ballen en tijdens de eerste set kreeg de pink van Aggie het bij een blokkering ook even zwaar te verduren, dus zelfs compleet het einde van de wedstrijd halen zou nog een uitdaging kunnen worden. Maar zo ver kwam het gelukkig niet.
Het beloofde een zware wedstrijd te worden, want waarschijnlijk voornamelijk bepaald door sprongkracht. We begonnen met Aggie, Rosa, Marieke, Ilse, Marleen en Nicky, met Susanne dus libero buiten. Marieke serveerde meteen naar 2-6, waarbij ook de meegereisde kinderschare (al dan niet na een vermoeiend dagje scholen bezoeken) zich liet horen. We wisten de voorsprong vast te houden bij 7-12 en 13-18, waarna een time-out bij 17-20 genoeg was om door te stomen naar 17-23 en uiteindelijk zelfs 17-25.
Goed begin
De service liep lekker, Heyendaal D3 kon niet veel variëren in de aanval. Onze passing draaide lekker, waardoor alle aanvallers aan bod konden komen en ook op hun wenken bediend werden. Al met al een onverwacht goed begin dus eigenlijk. Vooral op die manier blijven doorgaan in de tweede set. Maar opeens was de vonk weg: het werd 7-2, 10-4, 16-6 en uiteindelijk 25-9. Een seizoensdieptepunt qua setstand. Aan het eind kwam er geen enkele servicepass meer, ook niet na het doorschakelen naar een meer 2,5-passopstelling.
Nu dus zeker door naar Plan B. Petra als spelverdeler, Aggie op de diagonaal en Susanne libero midden. Na 2-5 werd het 7-7 en helaas ook 10-7. Bij 11-8 Ilse achterin voor Marleen, maar de aanval haperde. Midden kwam niet meer tot scoren en buiten kon de problemen niet oplossen. Bij 21-15 Ilse nog een rondje achterin, dit keer voor Rosa, maar we kwamen er niet meer aan te pas: 25-17.
In de vierde set Marilou als spelverdeler, kijken of die er nog wat aan kon bijdragen. Heyendaal serveerde echter meteen naar 7-1, en toen had Marilou eigenlijk nog geen bal aangeraakt. De wissels werden bijna compleet gebruikt voor de ‘libero’-functie van Ilse voor Rosa en Marleen. Bij 15-8 onze tweede time-out. Het gat werd weliswaar niet meteen groter, maar we kwamen ook niet dichterbij. Bij 20-14 onze derde time-out (waarschijnlijk jetlag van de coach), die leidde tot de eerst gele kaart in 25 jaar – maar dat had verder geen directe gevolgen. Het kreeg het team ook niet op scherp, want bij 25-15 was het gedaan voor deze wedstrijd.
Al met al dus wel het gehoopte puntje meegepikt, maar gezien de eerste set en de thuiswedstrijd had er meer in kunnen zitten. Dit was in ieder geval de generale voor de wedstrijd tegen Trivos D3 van volgende week, en daar gaan we simpelweg voor het maximale resultaat. We staan met één wedstrijd meer gespeeld momenteel 9 punten boven Kidang D2 op de te vermijden 10e plek, en dat puntenaantal zullen we de komende wedstrijden met maximale resources zo hoog mogelijk moeten zien te krijgen.