Het seizoen duurde voor Atalante D1 eigenlijk iets te lang. Bij AETOS D4 was er geen fut meer in te krijgen.
De thuiswedstrijd van Atalante D1 tegen AETOS D4 was een eclatante 3-1 overwinning, met na een zwakke start van 20-25 zelfs een tweede set van 25-11. Die wedstrijd was echter op 31 maart, toen we nog midden in de tweede helft van het seizoen zaten.
Marieke en Mette moesten werken, maar gelukkig kon Nicky nog een avondje aanschuiven. Josje van D2 ging ook mee, zodat we toch met 9 speelsters naar Arnhem-Noord konden afreizen. Buiten en zeker in de sporthal was het flink op temperatuur.
Met Marilou, Rosa, Lotte, Ilse, Marleen en Lara de eerste set in, met Susanne libero buiten, Josje reserve spelverdeling en Nicky reserve alle andere plekken. Al snel bleek dat Lara toch wel aardig last van schouder had, zodat Nicky al snel bevorderd werd tot rondjes voorin voor Lara, en later in de wedstrijd ook op de serviceplek.
Waar Atalante D1 normaal even stoom moet komen, was nu al snel duidelijk dat er gewoon te weinig brandstof was om echt op gang te komen. Bij 11-9 rond en een beetje achter, en dat bleef zo. Echt beter ging het niet. Te veel servicefouten, en te grote variaties in de passes en set-ups maakten het scoren moeilijk. AETOS D4 kon makkelijk verdedigen en de bal bij ons op de grond krijgen. Onze blokkering en verdediging bleef te weinig georganiseerd. De setstand 25-19 was daarbij nog wat vertekend ook.
Atalante D1 komt gewoon tekort
In de tweede set met Marilou, Marleen, Lara, Ilse, Rosa en Lotte (middens en buiten omgedraaid – of de spelverdeling en diagonaal omgewisseld en drie plekken doorgedraaid, welke variant de voorkeur heeft). Deze set ging in ieder geval gelijk op: van 5-5 tot 19-19. Het werd een side-out-set, het lukte geen enkel team om met een minibreak wat uit te lopen.
Bij 23-24 kreeg Atalante D1 zelfs een setpoint, maar zeker in de fase van de big points was het niet AETOS dat de strijd spannend maakte, maar Atalante dat zelf de fouten veroorzaakte. Bij 28-28 ging dat simpelweg twee keer mis en was het dus 30-28.
Zo’n lange set met zo’n teleurstellend resultaat is niet goed voor de motivatie. Met Josje, Marleen, Lotte, Ilse, Rosa en Lara de derde set in. Ook nu weer Nicky rondjes voorin voor Lara, maar omdat het maar side-outs bleef regenen was het rendement daar minder van. Na 11-11 en 16-16 de vijfde wissel op 19-20 in de vorm van Marilou voor Josje in de spelverdeling.
Bij 23-22 maar even een time-out aan onze kant: nu of nooit. Bij 24-22 meteen maar de volgende time-out: nu of zeker nooit! Het werd dus 25-22.
Atalante D1 op tandvlees voor laatste seizoenpuntje
Het was natuurlijk Atalante D1 onwaardig om het seizoen zo af te sluiten. Met Marilou, Marleen, Nicky, Ilse, Rosa en Lara de laatste set in, met dit keer Lotte in de aanvalsrol voor Lara. Er leek ondanks de zengende hitte toch nog wat besef boven te komen dat we deze set toch echt niet mochten verliezen.
Bij 7-9 en 11-12 kwam het er nog niet echt van, maar toen ging Lara serveren. Door de op zich niet moeilijke, maar wel diepe service kwam AETOS D4 in de pass-problemen, waardoor het onze blokkering lukte om wat ballen tegen te houden. Bij 11-17 was de serie van Lara klaar, en dat gat van 6 punten leek groot genoeg om deze laatste set binnen te kunnen halen.
Bij 20-22 echter nog maar even een time-out. Veel woorden waren daarbij niet nodig, het was duidelijk dat het nu moest gaan gebeuren wilde we nog wat van deze avond maken. Dat werkte: nog een paar punten opletten, en Atalante D1 won de laatste set met 21-25.
Het winnen van een laatste set leidt normaal toch nog tot een minder verliesgevoel dan (ook) die laatste set verliezen, maar dat was nu zeker niet het geval. Het was voor eenieder duidelijk dat deze wedstrijd toch echt ondermaats was. Het seizoen was gewoon te lang.
Atalante D1 draait al met al echter prima seizoen
Ondanks deze wedstrijd kunnen we echter met verve concluderen dat Atalante D1 uiteindelijk een meer dan prima seizoen heeft gedraaid. De ruime derde plek (met slechts twee niet door ons veroorzaakt niet-gespeelde wedstrijden) is zelf verdiend.
En dat bij een seizoen dat zich naast de gebruikelijke blessures of werkzaamheden natuurlijk kenmerkt door uitval door corona. Dat alles leidde helaas tot weinig continuïteit bij zowel trainingen als wedstrijden, waardoor we meer individueel dan als team hebben kunnen groeien.
Voor volgend seizoen is er voor Atalante D1 hopelijk meer stabiliteit – in ieder geval zal het team wat groter worden. Dat moge extra animo zijn om het niveau wat langduriger omhoog te krikken, waardoor we ook volgend jaar weer een tegenstander zullen zijn waar andere teams niet met plezier tegen zullen spelen 😉
Maar nu gaat Atalante D1 tot eind augustus eerst van de welverdiende rust en het mooie weer genieten op de beachvolleybalvelden.
Eindstand seizoen 2021-2022
