Toen eenmaal duidelijk was dat niet degraderen geen optie meer was, was de spanning eraf en kon er vrijuit gespeeld worden tegen Pegasus D3 – ook gedegradeerd.
Pegasus D3 eindigt als 12e, Atalante D1 als 11e. Beide degraderen in ieder geval, daar kan de laatste wedstrijd tussen die twee teams niets meer aan veranderen. Deze seizoensafsluiting ging in feite dan ook nergens meer om, behalve dat het de laatste wedstrijd, waarvan het toch wel leuk zou zijn om die te winnen.
Lara was helaas ziek, maar gelukkig wist Jenny de files te omzeilen om op tijd te zijn.Met Karin, Rosa, Jenny, Bodine, Marleen en Lisa de eerste set in. Monique (oranje lijnen!) reserve voor rechts. Ilse voor buiten/mid en Susanne libero buiten. Het begon voortvarend: het ging van 1-5 naar 3-11 en 4-19 (Bodine serveerde alleen al een keer of tien) en bij 7-25 waren we precies rond.
Variëren maar
Pegasus miste blijkbaar een aantal basisspeelsters door de meivakantie. Het team kwam er aanvallend niet aan te pas, waardoor de ralleypass voor ons makkelijk was en we voluit konden aanvallen. Karin had haar opties prima in beeld en verdeelde goed. In de tweede set Monique voor Bodine op de diagonaal en Ilse op buiten voor Marleen. Het werd eenzelfde soort set: snel door naar 4-13 (Ilse serveerde acht keer) en 6-17. Toen begon het toch wat te haperen, het werd lastig de concentratie vast te houden. We gingen wel soepel richting de 25, maar bij 14-24 toch maar even een time-out om de boel weer bij de les te krijgen. Toen was het 14-25 ook meteen gedaan.
De de derde set Bodine weer op de diagonaal, Monique spelverdelen voor Karin en Ilse naar de andere buitenkant voor Rosa. Ook nu had Pegasus D3 aanvankelijk weinig in te brengen (3-6), maar ze kwamen toch dichterbij (8-8). Daarna bleef het gelijk op gaan, we konden geen gaatje maken. Bij 16-17 Karin voor Monique en bij 17-20 Rosa voor Ilse. Toen kwam het langzaam weer op de rit en gingen we redelijk makkelijk door naar 20-25.
Laatste set
Maar we waren gewaarschuwd. In de vierde set Monique weer op die diagonaal voor Bodine en Rosa en Marleen bleven op buiten. Het werd zo’n set die van begin af aan niet wil lukken. Meteen maar een time-out bij 4-0, en later bij 11-5 nog maar een keer. Bij 12-5 dan helaas vanuit een achterstand de publiekswissels Bodine voor Monique en Ilse voor Jenny. De oudgedienden en ervaren Monique en Jenny houden er na dit seizoen helaas mee op, en dit wat het moment.
Pegasus liep niet verder uit, maar we kwamen ook niet dichterbij. Het was langs de kant gezelliger dan in het veld. Dus maar gauw doorspoelen (25-17). Jammer maar helaas van die set, maar de wedstrijd met 3-1 gewonnen! Daarna was het snel douchen, want om 17:15 stond het eten alweer klaar bij Humprey’s aan de Waalkade.
Volgend seizoen
Zoals het er op dit moment uitziet blijft het team (met uitzondering van Monique en Jenny dan) volgend seizoen compleet om te gaan schitteren in de tweede klasse. In combinatie met de jeugdintegratie zal dat ongetwijfeld een leuk jaar worden. Niet dat het dit seizoen niet was: we zijn wel gedegradeerd, maar hebben geen enkele wedstrijd kansloos verloren. Het lukte alleen niet vaak genoeg om bij het eind van een set het eerste bij de 25 te zijn. Maar het niveau van het spel was regelmatig uitermate acceptabel. Dat biedt alleen hoop voor de toekomst.
Maar de komende vakantieperiode gaan we eerst relaxen op de beachvolleybalvelden van de Gouden Ham…