De competitiewedstrijd van Atalante D1 tegen Weekenders D1 begon goed, maar daarna ging zo’n beetje alles niet goed wat maar niet goed kon gaan.
De ruime 3-1 winst van Atalante D1 tegen Weekenders D1 bij de bekerwedstrijd moest genoeg vertrouwen geven met een aardig aantal punten uit deze wedstrijd te komen. Daar waar Atalante de vorige wedstrijd tegen Pegasus D6 slecht begon, maar daarna goed herstelde, had deze wedstrijd een geheel tegenovergesteld beeld. Lara en Ilse waren er niet bij, maar reservekracht Nicky was opgeroepen. Met Marilou, Rosa, Marieke, Mette, Marleen en Lotte met libero Suzanne de eerste set in. Daar waar we de vorige wedstrijd opgehouden waren (25-9 winst tegen Pegasus FD6) gingen we nu verder. Het was in no-time 14-5 – waarbij de 5 punten van de Weekenders van onze 5 servicefouten kwamen. Bij 20-7 leek er geen vuiltje aan de lucht, de eerste set werd dan ook met 25-15 gewonnen. Maar dat betekende wel een 5-8 score in het laatste deel van de set, dus dat was toch enigszins verontrustend.
Tweede set werd forceren
Maar in eerste instantie geen wijzigingen in de opstellingen, met in het achterhoofd dat als het wedstrijdbeeld hetzelfde zou worden, dat Josje en Alyssa dan hun punten zouden mee kunnen gaan pakken. Maar bij 5-8 even een time-out omdat het allemaal wat minder nauwkeurig werd, met alsnog veel servicefouten. Het werd echter niet beter. Het motto van het wat toevoegen aan een bal leek te veranderen in het verder afkalven van de kwaliteit. Bij 7-15 had Weekenders D1 een flink gat, en de wissels van Josje voor Marilou en Nicky voor Lotte konden het tij nog een beetje keren, maar bij 20-25 was de opmars toch niet snel genoeg.
Derde set over een andere boeg
Om de boel wat op te schudden wat omzettingen aan het begin van de derde set: Josje, Rosa, Lotte, Marleen, Mette en Nicky met libero Bo, oftewel Nicky op midden, Mette op buiten en Marleen op de diagonaal. Dat leverde genoeg adrenaline op om in ieder geval tot 10-11 gelijk te kunnen blijven. Maar de elementaire vaardigheden bleven op een te laag peil: passing, set-ups, aanval en blokkering. De wissel van Marilou voor Josje kon daar geen doorbraak in betekenen, bij 18-18 kon het nog alle kanten op, maar het spelpeil beloofde niet veel goeds voor de eindfase. Opeens was het 18-21, en bij 19-24 lukte het ons nog op eigen service terug te komen tot 21-24, maar toen was het met alweer een servicefout afgelopen: 21-25.
Vierde set met knoop in de maag
Met een meer standaard opstelling (Marilou, Marleen, Lotte, Mette, Rosa en Nicky) de laatste set in, in de hoop er een vijfde set uit te halen. Bij 7-5 even achter, maar door een eindelijk goede eigen servicebeurt daarna weer 7-10. Daarna zakt het op alle fronten weer in elkaar en was het bij 13-13 weer gelijk. De Weekenders verdedigden goed, wat voornamelijk kwam doordat onze aanvallen ook makkelijk verdedigbaar waren. De aanval van Weekenders D1 kon vervolgens scoren door weer hetzelfde soort fouten bij de blokkering en verdediging. Iedereen speelde op alle fronten onder zijn niveau, maar libero Bo was daarop de enige uitzondering. Bij 13-14 Josje voor Marilou en bij 14-15 was het eindelijk mogelijk om Alyssa in te brengen – voor Rosa, die de pijp een beetje leeg leek te hebben. Bij 16-16 kon het nog, bij 18-16 leek het zelfs de goede kant op te gaan, maar daarna verloren we op 23-24 op eigen service de set met 23-25. Een vijfde set was dan ook helemaal niet meer van toepassing. Weekenders D1 won deze derby verdiend met 1-3.
Werk aan de winkel
Het tweede deel van de vorige wedstrijd en het begin van deze wedstrijd zijn de lichtpuntjes in het beantwoorden van de vraag of ik de boel weer aan het aan het swingen ga krijgen of de handdoek vroegtijdig in de ring moet werpen. Een vroege wedstrijd heeft echter als voordeel dat je dan nog gezamenlijk even kunt natreuren en toch op tijd naar huis kunt. Op de terugweg dan hard “There ain’t no way I’m gonna let the good times go” van het laatste nummer van Neil Youngs Toast meezingen en bij de Mac nog even wat troosteten halen – toen ging het al beter. De volgende wedstrijd is pas op 6 oktober, dus we hebben eerst een paar trainingen de tijd het collectieve falen van vandaag via individuele en gezamenlijke verbetering om te zetten naar het niveau waarop we moeten kunnen zitten.