Atalante D1 weet het Trivos D2 altijd lastig te maken. Ook nu ging het niet vanzelf.
Trivos D2 laat te veel punten liggen om nog kampioenaspiraties te kunnen hebben. Zeker bij de uitwedstrijden op donderdag. Voor ons is dat alleen maar goed: ieder puntje dat wij uit de wacht weten te slepen is in deze fase meer dan welkom.
Dat betekende wel dat er voor ons geen druk op de wedstrijd lag: ieder puntje was meegenomen, één zou historisch gezien mooi zien, maar ook geen man overboord als dat niet zo was. We waren compleet, dus maar eens kijken wat de mogelijkheden waren.
Begonnen met grotendeels de startopstelling van de vorige wedstrijd met het mooie resultaat tegen VoCASA D4. We moeten de komende periode vanuit stabiliteit punten zien te halen tegen de teams die net wat hoger staan. Met Lara, Bodine, Marleen, Jenny, Karin en Rosa de eerste set in. Tot 6-6 ging het gelijk op, maar daarna werd het in één servicebeurt 6-13, ondanks een time-out op 6-10. Lisa voor Lara voorin erin, waarna we terugkrabbelden naar 14-16. Maar dichterbij kwamen we niet. Bij 17-20 Ilse voor Marleen achterin en bij 18-22 Monique als spelverdeler voor Karin om te kijken of we nog wat konden forceren. Bij 19-23 en Lisa weer een rondje voorin, maar verder dan 20-25 kwamen we niet. Die ene serviceserie had ons te veel genekt.
Terug naar af
De tweede set begonnen met Karin, Marleen, Jenny, Bodine, Rosa en Lisa, dus de buitenaanvallers als experiment omgedraaid. Tot 4-5 ging dat goed, daarna werd het 4-8 (Ilse voor Marleen), 8-12 (Lara voor Lisa), 11-16 (Monique voor Karin), 12-16 (Lisa weer voor Lara) en 13-23 (Lara voor Jenny). Susanne werkte afwisselend als libero voor buiten en midden, maar beter werd het er allemaal niet op. Deze set gauw vergeten en door met de volgende.
Met Karin, Rosa, Lara, Bodine, Marleen en Lisa de derde set begonnen. Opeen liep het wel. Op eigen service naar 5-2, Trivos een time-out bij 6-3, maar we stoomden door naar 10-4 en 15-8. De passing liep lekker en de middens kwamen aan aanvallen toe waardoor de druk op buiten minder werd. Toen dreigde het toch nog mis te gaan. Op één servicebeurt ging het van 16-9 naar 16-22. Een time-out op 16-11, nog een op 16-15, een dubbele wissel (Jenny voor Lisa en Ilse voor Marleen): niets hielp. Toen we zelf weer mochten serveren leek het met 17-22 uitzichtloos, maar we waren nog wel steeds overtuigd van de eigen kracht.
Het werd een zinderende set. Puntje voor puntje kwamen we terug. Een time-out van Trivos bij 20-23 hielp ook niet: bij 24-24 lag de hele set weer open. Toen hadden we zoveel zelfvertrouwen dat Trivos deze set eenvoudig niet meer kón winnen: 26-24.
Goede hoop
De laatste set met Bodine, Marleen, lisa, Karin, Rosa en Jenny om te kijken of er nog meer in zat. Het ging lang gelijk op: 3-3 (Lara-Jenny, Lisa deed het achterin goed en mocht blijven staan), 7-7 (een time-out van Trivos om te voorkomen dat wij weg zouden lopen) en 8-8 (Jenny-Lara). Daarna werd het hangen en wurgen. Trivos serveerde naar 10-13 en 11-16. We begonnen achter de feiten aan te lopen. Bij 13-19 Ilse voor Marleen, waarna we wat bijkwamen tot 16-20, maar we hadden de puf niet meer om het gat dicht te krijgen. Trivos D2 kon redelijk makkelijk naar het einde van de set en de overwinning: 1-3.
Daarmee hebben we toch ons puntje tegen Trivos binnen. Met zeker geen onaardig spel, maar af en toe een te grote dip waar niet meteen een antwoord op kan zijn. Toch is het gemiddelde en zeker het piekniveau hoog genoeg om de komende wedstrijden tegen de naaste middenmoot-concurrenten met vertrouwen tegemoet te zien. Over een paar weken weten we meer…