De invulling van de posities in het veld was voor Atalante D1 een grotere opgave dan de wedstrijd tegen Weekenders D1 zelf.
Het verenigingstoernooi de avond ervoor leidde had helaas een enkelslachtoffer tot gevolg – daarmee de stelling bevestigend dat een dergelijke toernooi altijd een blessure oplevert. Daardoor werd het echter wat puzzelen met de opstelling.
Gelukkig dat de mogelijkheden iets groter werden doordat Mette weer aan het opbouwen is en daardoor kon promoveren van assistent-coach tot beperkt inzetbare speler en dat Marieke die week weer begonnen was om voorzichtig mee te doen. Maar zij was zeker bereid op het wedstrijdformulier te staan en zelfs om mee te doen als het nodig was – want het was immer tegen de Weekenders.
Daarmee waren twee scenario’s mogelijk. Ten eerste een standaardopstelling van Marilou als spelverdeler, Karin op de diagonaal, Lotte en Nicky op midden en Marleen en Rosa op buiten – met Bo om te beginnen als libero op buiten en om de krachten te verdelen later op midden. Mette en Marieke waren dan wisselspelers die in geval van nood in konden vallen – maar dat dan ook volledig moesten.
Ten tweede een meer experimentele opstelling met daarbij eveneens dezelfde spelers in de basisopstelling, maar met Bo als veldspeler op buiten om later te kunnen schakelen met Marleen naar de diagonaal – en in de tussentijd als wissel achterin op die plek kon fungeren. Daardoor kon Mette het liberoshirt overnemen en de verdediging van de middens overnemen.
Die laatste opstelling werd het, omdat die wat meer flexibiliteit bood om minimaal vier sets tegenstand te kunnen bieden.
Atalante D1 in eerste set voortvarend van start
Atalante stormde in de eerste set meteen door via 4-0 (service Marilou) naar 12-3 (service Lotte). Het gemankeerde Weekenders-team met een incomplete selectie met wat reservekrachten uit andere teams had er weinig tegenin te brengen. Bij 17-9 waren we rond, en uit die stand blijkt wat we redelijk effectief waren in de side-out.
In deze set op 14-7 Bo erin voor Marleen als reserve-libero, en op 18-10 weer terug. Daarna op 18-11 er meteen weer in voor Rosa, en dat op 22-15 weer terug. Op 23-16 dan nog even voor Marleen, en toen was de set afgelopen met 25-19.
Atalante vindt de juiste vorm in de tweede set
In de tweede set hetzelfde principe. Via 3-1 werd het door de goed lopende service van Rosa 9-1. Vanaf 15-7 weer de buitenwisseltrucs, waarna we bij een met de eerste set vergelijkbare 18-9 rond waren. Daarna werd het een walk-over, waarbij met name een goede ralleypass ertoe leidde dan Nicky en met name Lotte op midden maximale scores haalden. Met een verdiende 25-15 werd deze set dan ook binnengehaald.
Toen waren er twee mogelijkheden qua opstelling: doorgaan op dezelfde manier, met in het achterhoofd dat dit waarschijnlijk geen vier sets vol te houden was (zoals de wedstrijd van vorige week tegen Xanthos D1 had laten zien), of gebruik maken van de beoogde flexibiliteit.
Het werd dat laatste. Marleen ging naar de diagonaal, Karin ging spelverdelen en Bo volwaardig op buiten. Dat zou even wennen zijn, maar dat zou gedurende de set goed moeten komen.
Dat even wennen klopte: er was even een time-out nodig op 6-9 omdat het wat chaotisch werd in het veld, en daarmee een diffusie in de taakafhandeling. Er waren in de spelverdeling te weinig mogelijkheden, waar ook de aanvallers niet uitkwamen. Bij 15-18 Marilou voor Karin in de spelverdeling (mede omdat er verder weinig anders te wisselen was) om het tij te keren.
Dat leek een positief effect te hebben: bij 18-18 kwamen we op gelijke hoogte en bij 21-19 hadden we zelfs een voorsprong. Kwam het dan toch nog goed?
Helaas. Bij 22-21 begon het al moeilijk te worden. De pass werd wat minder, en door de libero op midden was een B-aanval niet mogelijk, waardoor het aantal mogelijke aanvalsposities minder werd. Daar kon Weekenders D1 beter op anticiperen, waardoor zij op 23-23 bijkwamen. Daarna was het met twee positionele fouten snel gedaan: 23-25.
Herstel in de vierde set
Daarmee was het strijdplan echter niet verloren, want volgens die opzet zou de vierde set weer voor ons worden. Met de beproefde opstelling van de tweede set dan ook die vierde set in. Via 4-4, 6-6 en 8-7 leek dat nog de goede kant op te gaan, maar bij 11-14 kwam er even de klad in. De vermoeidheid begon zijn tol te eisen. Na een time-out en Bo weer terug als wissellibero werd de weg terug ingezet.
Lotte begon met serveren op 13-17. Bij 16-17 kreeg Weekenders D1 het benauwd, dus tijd voor een time-out. Maar Lotte serveerde door naar 19-17. Atalante D1 had het ritme weer te pakken. Met name in de blokkering werd er veel tegengehouden, en het was net de blokkering van Weekenders D1 die niet meer wist waar ze het moesten zoeken. En dan was er op de achtergrond altijd ook nog de dreiging van Marieke op de reservebank …
Bij de tweede time-out van Weekenders D1 op 21-19 kregen zij het nog benauwder. Bij 23-21 was er toen nog een time-out van Atalante D1 om even de rust te bewaren en het spel even simpel te houden. Daarna werd het vrij simpel 25-21, en was een 3-1 overwinning een feit.
Atalante D1 met nieuw beleid de komende weken in
Mette kweet zich als libero op midden prima van haar taak. Dat maakte niet alleen de effectieve inzet van Bo als sublibero op buiten mogelijk, maar zorgde er ook voor dat de middens hun energie over alle sets konden verdelen en hun aandacht konden richten op de aanval en de blokkering.
Dat beviel dusdanig goed dat Atalante D1 de speelwijze met libero op midden de komende weken verder gaat uitbreiden. De driemeteraanval op midden vervalt dan, maar die wordt vervangen door een aanval op B/C – eens kijken of DVOL D1 (momenteel de nummer 2, en daar heeft Atalante D1 bij de thuiswedstrijd wel met 4-0 van verloren, maar met setstanden als 23-25 en 22-25) daar de volgende wedstrijd grip op kan krijgen.