Bij de wedstrijd tegen VoCASA 5 bleek hoe smal onze basis is. Met 7 speelsters is er weinig te variëren in de opstelling en al helemaal niet structureel in te grijpen bij mindere periodes tijdens een set. Vandaar de 3-1 winst waar het 4-0 had kunnen zijn.
VoCASA 5 had 10 speelsters, dus het was van begin af aan duidelijk: geen ralleys! Dat kost alleen maar tijd (en conditie). Dus variëren in de spelverdeling en aanval, laat hen maar lopen! De eerste set ging dat heel goed en wonnen we met 25-17.
De tweede set ging even voortvarend van start. Anita B en Leontine waren op buiten lekker op dreef. Het was wel even zaak de teller goed in de gaten te houden… Mar desondanks wonnen we die ook met 25-19.
De derde set ging wat moeizaam van start. Erg moeizaam zelfs, want we stonden opeens met 11-4 achter. Maar na een lange servicebeurt van Anita B was het ook net zo makkelijk weer 15-11 voor ons. Marie-Antoinet en Marja hadden hun beste aanvalster op buiten in de tang, zij werd tot drie keer toe afgeblokt en werd boos op zichzelf. Toen ze daarna moest serveren ging dat spontaan in het net… Daarna konden we die set makkelijke uitspelen met 25-18.
De vierde set ging het nog gelijk op tot 9-8. Daarna was de concentratie weg en liep niets meer: de pass bleef hangen, de set-ups kwamen niet meer waar ze moesten zijn en de aanval was te makkelijk of probeerde te forceren. Op 17-11 achter nog geprobeerd de spelverdeling/diagonaal-combinatie om te draaien, maar toen wist bijna niemand meer waar ze moesten staan. Die set hebben we dan ook met 25-15 verloren.
Eigenlijk jammer, want we hebben drie sets goed gespeeld, en daarna was het op…
Maar nog steeds tweede op verliespunten, dus daar is niets in veranderd!