De kop is er af…

De eerste wedstrijd is met 4-0 gewonnen. In Groesbeek worden nog twee weken wedstrijden gespeeld in het oude zaaltje , daarna gaat het ding tegen de vlakte. Maar goed ook: de vloer is lekker van hout, maar al jaren lijkt het alsof die drie keer per week in de was wordt gezet. Dat maakt normaal bewegen wat lastiger, je hebt toch het idee wat voorzichtiger te moeten zijn om niet uit te glijden…

De zaal werkte dus niet echt mee. De tegenstander wel. Ikaros D2 is een verzameling van oude krachten en jong spul, zonder dat er een echte symbiose is. Dat zou het probleem dus niet gaan worden. Maar hoe gaan we daar zelf mee om? Het was immers toch de eerste wedtrijd, gedaan met oefenen nu, het echte werk gaat beginnen.

Het leuke van een brede basis is dat je dan altijd wel een team in het veld kunt krijgen. Ook al is dat soms met aardig wat extra plannen in het achterhoofd. De buitenkant was verre van compleet: Sonja was er niet, Lieke was er wel, maar kan nog niet spelen, Marloes was er ook, maar heeft eigenlijk nog niet gesprongen en vervulde dan ook zeker niet onverdienstelijk de rol van libero, zodat eigenlijk alleen Anneke overbleef. De eerste aanpassing: Anita van de diagonaal doorschuiven naar buiten en Marleen vast op de diagonaal. Met als extra mogelijkheid om Anne op buiten in te zetten en Marleen en Anita om te ruilen met Marloes als libero. Kortom, we gaan beginnen!

De eerste set was het gewoon even wennen. De hal, de wedstrijd, de tegenstander. Tot 14-14 ging het dan ook een beetje gelijk op, daarna maakte Marleen met één servicebeurt een einde van de dromen (?) van Ikaros: 14-25.

Het was duidelijk: we moesten het helemaal zelf doen. Kwestie van concentratie dus. En dat leidde in de tweede set al snel tot 11-25.

De derde set begon echter weer zoals de eerste. Tot 12-12 was het weer een beetje heen en weer friemelen, en ja dat hadden we nog niet geoefend natuurlijk. Dus daarna weer met ondersteuning van de service van Marleen in een ruk door naar 14-25.

Daarna begon de hal wat tegen te werken. De buitenmensen, met name Anneke, kregen het wat lastiger om te scoren. De set-ups van Nina en Floor bleven nog wat hangen, zodat de buitenaanvallers iedere keer naar binnen moesten met de aanloop en daarom niet echt meer boven op de bal konden komen. Bij 11-12 was het daarom tijd voor een time-out en even tijd om de boel weer op scherp te zetten. Door een goede servicebeurt van Floor liepen we wat uit, waarna de set vrij makkelijk met 17-25 gewonnen kon worden en de 4 punten binnen waren.

De vaste krachten in deze wedstrijd, Anita (met een geleend shirt van Lisa en en geleend broekje van Joël) en Marleen, hebben het gewoon goed gedaan. Zeker met aanvulling van libero Marloes was de servicepass daarom voldoende om wat mee te kunnen. Joël en Nora begonnen op midden, Anne werd nog even reserve gehouden voor een eventuele invalbeurt op buiten. Toen dat niet nodig bleek, hebben zij met zijn drieën (Lisa was er ook niet) de speeltijd verdeeld. Dan is een snelle aanval in een wedstrijd toch nog even iets anders dan bij een training. Niet alleen voor de aanvalsters, maar ook voor de spelverdeelsters. Dus is het niet verwonderlijk dat je blij moet zijn met één goed gelukte middenaanval per set. Op dit moment kan dat ook niet anders en is dat het hoogst haalbar, maar dat kan alleen maar beter worden!

Kortom, voor een eerste wedstrijd natuurlijk een prima resultaat. Die punten zijn in ieder geval binnen. Dan is het leuk om te zien dat in zo’n wedstrijd ook het teamgevoel begint te groeien. Volgende week tegen Heyendaal 5 gaan we daar dan ook gestaag mee verder, en dan gewoon lekker in de Ark van Oost!

Maar eerst gaan we Nora op de achterlijn nog even leren dat uit de pass staan toch echt betekent dat die ballen allemaal uit zijn…