Het is nog volop spannend aan het eind van het seizoen: wie wordt er eerste, VoCASA D4 of Pegasus D5? En wie wordt er derde, wij of Trivos D2? In onze wedstrijd tegen Pegasus D5 kon daar al wat meer duidelijk over worden.
Marjolein was weer redelijk hersteld van haar rugblessure, dus kon beginnen. De eerste set bleef Monique langs de kant als reserve voor Marjolein. Monique speelt normaal op midden, maar omdat Ans naast Marjolein begon, zouden Monique en Ans kunnen switchen tussen midden en buiten, waardoor Ans naar buiten door kon schuiven. Mocht het nodig zijn. Bovendien was er met Monique als reserve een mogelijkheid de spelverdeling over te nemen als dat niet mocht draaien of eventueel een rondje achterin te doen voor een minder lopende verdediging.
Met al die mogelijkheden in het achterhoofd begonnen we de eerste set dus met Hanneke, Marieke, Lot, Jenny, Marjolein en Ans, met Susanne als libero buiten. Van de thuiswedstrijd tegen Pegasus wisten we al dat ze allerlei doortik- en steekballetjes kunnen spelen, maar dat hun minste punt eigenlijk de buitenaanval was. Het was dan ook zaak de service moeilijk te houden en in de ralleys zoveel mogelijk op positie 1 te spelen. In dat laatste geval komt er meestal namelijk een hangende pass en zijn de mogelijkheden voor een spelverdeelster gering. Daarbij was het van belang de blokkering constant te houden: de midachterpositie afdekken bij de buitenaanval en een tweemansblok bij de middenaanval. Dat concept heeft uiteindelijk de doorslag gegeven.
Pegasus liep meteen wat uit met 3-1 en 9-6. Daarna begon het te lopen en wisten we de aanvallen van Pegasus te controleren. Marieke sloeg hoog over de blokkering heen en ook middenaanval was effectief, zeker op positie 1. Pegasus nam een time-out bij 10-14, maar het gat was geslagen en bij 14-17 serveerde Ans in een keer door naar 15-23. Toen was het met 15-25 snel gedaan en was het eerste punt binnen.
De tweede set met dezelfde beginopstelling begonnen, maar dan een plaats teruggedraaid. Pegasus mocht beginnen met serveren, dus als we de bal terug hadden kon Hanneke alsnog beginnen met serveren en hadden we langer voordeel van de rotaties met drie aanvallers. De set begon weer met veel side-outs. Bij 8-6 toch maar even een time-out genomen om Pegasus niet verder uit te laten lopen. Via 8-9 en 13-12 bleef het voornamelijk een side-out set. Halverwege Jenny gewisseld voor Monique om de passing op de diagonaal wat meer onder controle te krijgen. Bij 16-14 kon het nog alle kanten op, maar daarna ging de angel uit onze aanval en kon Pegasus daar dankbaar gebruik van maken. De eerste verdedigingslijn (de blokkering) liet het even afweten, en daar maakte Pegasus dankbaar gebruik van en schakelde een tandje bij. De set werd dan ook met 25-18 verloren.
Marjolein kreeg het wat lastiger op buiten, vandaar dat Ans in de derde set op buiten begon, Monique op midvoor en Lot midachter. Ook nu ging het tot 8-6 weer gelijk op – al stonden we al snel met 6-2 achter. Daarna serveerde Monique een serie naar 9-11 en deed Jenny daar nog een schepje bovenop naar 10-14. Die voorsprong wisten we via 16-19 te behouden tot 18-25. De pass lag lekker, Hanneke kon alle aanvallers aanspelen – de middenaanval scoorde veel en Jenny had zelfs een heuse hattrick. We stonden weer een set voor.
De laatste set werd een demonstratiepartijtje. Aan het begin van de set nog even uitgelegd wat het voordeel was van een plaats terug draaien, wat meteen wat druk bij Hanneke legde. Haar eerste service raakt de netrand, maar besloot er toch overheen te vallen. Het eerste punt was binnen. Mede door een servicebeurt van Jenny stond het al vrij snel 10-15. De blokkering op buiten stond goed dicht en diagonaal, en de midachters haalde aardig wat rechtdoor geslagen ballen van de grond. Tegen het einde van de set kwam er wel wat klad in de organisatie, maar door de wissel van Marjolein voor Ans voor een rondje voorin bij 16-20 en de terugwissel bij 21-24 was de schade te beperken en wonnen we de laatste set met 21-25.
Tijdens de wat moeilijkere fases, toen de passing wat achterbleef en er een te grote afhankelijkheid van de buitenaanval was, speelde Hanneke – zoals voor de wedstrijd met de coach overlegd – een paar keer een B-bal (3 meter op midden). Dat heeft verder waarschijnlijk niemand gemerkt, maar het werkte wel. Dat was een voorschot op het volgend seizoen. waar dergelijke variaties het doel gaan worden: dit jaar was bedoeld om de speelsters wat uit hun routine te krijgen (nieuw systeem) en meer taken te geven (meeverdedigen als spelverdeler, meeblokkeren op midden voor buitenspelers en ander verdedigingspatronen voor de links- en midachter) om iedereen continu bij het spel betrokken te houden. Daar plukken we aan het eind van dit seizoen de vruchten van, met nog een heuse ‘finale’ te gaan om de derde plek. Het volgend seizoen gaan we dat spelpatroon stabiliseren en uitbreiden. Zogezegd eerst de stabiliteit (dit seizoen) en dan de variabiliteit (volgend seizoen).
Pegasus D5 bewandelde de omgekeerde weg: ze probeerden vooral te variëren, maar doordat hun basis niet stabiel was kwamen ze daar niet aan toe. Twee steekballetjes en een omloopbal aan hun kant was het netto rendement van de hele avond. Onze druk hield ze uit de wedstrijd, waardoor dit voor hen de eerste keer was dat ze met 3-1 verloren. Pegasus blijft nog wel lijstaanvoerder met een voorsprong van drie punten op VoCASA, dat met 3-2 verloor van Switch. Het lijkt wel of niemand kampioen wil worden… Daar hoeven wij ons gelukkig geen zorgen over te maken.
Trivos 2 heeft met 3-1 verloren van Heyendaal 5, zodat we aan de onderlinge wedstrijd beginnen met een voorsprong van drie punten. Als we één set winnen, zijn we gedeeld derde. Winnen we er meer, dan zijn wij derde en zij vierde. Zelfs de laatste wedstrijd is dus nog van belang! We hopen op een mooie afsluiting van dit seizoen.