Noud van Kruysbergen

De thuiswedstrijd tegen Tweestroom was bepalend voor de regio waarin we terecht zouden komen: bij verlies kwam de degradatiezone wel erg in zicht, bij winst was dat geen probleem meer en konden we ons wat makkelijker gaan richten op de komende wedstrijden tegen de top 3.

De uitwedstrijd tegen Tweestroom was desastreus verlopen: niets liep, weinig te wisselen en met 3-1 nog blij met een puntje ook. Dus nu wel even wat recht te zetten.

De uitwedstrijd tegen Kidang was voor zowel de huidige nummer 7 (wij) als de nummer 8 (zij) belangrijk voor de noodzakelijke punten om de achterhoede ook daadwerkelijk onder ons te houden. De thuiswedstrijd tegen Kidang was een leuke wedstrijd, die we nipt verloren met 2-3.

Het was weer even schuiven met de poppetjes. Liesanna was op vakantie en Ans ook (al noemde zij dat werk). Daarmee bleef alleen Jenny over op midden, en dat is toch iets teveel gevraagd. In dit geval Ilse doorgeschoven naar de middenpositie, waarmee de rest ook vaststond: Marjolein en Rosa op buiten en Hanneke en Monique op rechts met Susanne als libero voor buiten.

De laatste weken lieten de resultaten nog niet helemaal zien dat het spelpeil stijgende was, maar deze wedstrijd tegen het lager geklasseerde Heyendaal D5 zou daar een mooie testcase voor kunnen zijn.

De wedstrijd tegen Trivos stond in het teken van de wederopstanding. De meeste mensen weer op hun eigen plek en eindelijk weer wat te wisselen! Marjolein was weer terug uit haar quarantaine en kreeg meteen een basisplaats aangeboden. Met libero, dat wel. Susan kon na een paar weken bijbeunen op buiten eindelijk die liberoplek weer eens invulling geven. Op buiten vandaag, om Marjolein een deel van de tijd te ontzien en om Rosa, die haar draai lijkt te gaan vinden en een betrouwbare speelster gaat worden, weer te laten concentreren op haar positie bij het net.

De thuiswedstrijd tegen de Weekenders hadden we overtuigend gewonnen (zij het met toch een setje verlies), dus de uitwedstrijd zou normaal gesproken niet meer dan het eenvoudig ophalen van de punten moeten zijn. Maar hoe leuk onvoorspelbaar kan het volleybalspel zijn.

De reservebank was deze keer goed gevuld met Hanneke, Anita, Jenny en Marieke, maar alleen de eerste had haar wedstrijdkleren aan om daar waar nodig te proberen in te vallen na een enkelblessure, de rest was er alleen ter morele ondersteuning.