Noud van Kruysbergen

Wedstrijden tegen Kidang zijn altijd leuk. De sfeer is altijd gemoedelijk, maar het gaat nooit vanzelf. Zo ook vanavond in de thuiswedstrijd. Kidang moest het voor een groot deel hebben van één speelster (nr 17), dus de grote truc was om die uit de pass en zoveel mogelijk uit de aanval te krijgen.

De thuiswedstrijd tegen The Weekenders waren we wel verplicht om te winnen. Ten eerste omdat er aan de wedstrijden tegen de Weekenders altijd een soort negativiteit kleeft en ten tweede omdat het de oude verenging van de trainer is.

De eerste wedstrijd tegen The Weekenders verloren we vorig jaar dramatisch met 4-0, de return later in het seizoen wonnen we daarentegen overtuigend dik. Het kon dus twee kanten op gaan.

De eerst uitwedstrijd van dit jaar begon niet echt goed voorbereid. Door de Horssense kermis was er niet getraind, en dat is een fase met het weer even goed uitzetten van de lijnen en het fijnslijpen van de individuele afstemmingen niet echt handig natuurlijk. Bovendien kon Ans niet meedoen, en dat scheelt een betrouwbaar rustpunt op midden. Jenny en Lisannen moesten het op midden nu met relatief weinig trainingsuren zien vol te houden.

De tweede thuiswedstrijd op rij verliep geheel tegengesteld aan de eerste. De wedstrijd tegen Switch werd met 3-1 verloren, maar deze keer wonnen we met 3-1 tegen VoCASA D4. Van het D4-team van vorig jaar was weinig meer over: vier speelsters vertrokken en er kwamen er twee voor terug. Het werd gaandeweg de wedstrijd duidelijk dat het team nog flink aan elkaar moest wennen.

Na slechts een paar trainingsuren en een goede oefenwedstrijd ging het nu echt beginnen. De thuiswedstrijd tegen Switch beloofde lastig te worden. Een deel van de talentvolle jeugd bij Switch was vervangen door degelijke ervaring, dus dat vergde een andere tactiek: ieder punt zelf maken en de tegenstander niet laten komen.

De oefenwedstrijd van Atalante D1 tegen Phoenix uit Zaltbommel was een succes. Na vier sets stond het 2-2, en dat was een redelijk reële weerspiegeling van de verhoudingen.

De eerste set begonnen we met Hanneke, Marieke, Lisanne, Monique, Ilse en Ans en Susanne als libero buiten. Marjolein had even verplichte rust omdat ze een bal bij het inslaan nogal hard tegen haar achterhoofd had gekregen. Anita zat ook op de bank, maar alleen voor noodgevallen.