Bij de thuiswedstrijd van Atalante D1 tegen Tweestroom D1 maakte Atalante 104 punten en Tweestroom 103, maar toch werd met 2-3 verloren.
De verwachtingen bij de tweede wedstrijd zonder libero Susanne waren wat hoger gespannen, het team had bij de vorige wedstrijd daar al goed op kunnen oefenen. We kwamen met de beginopstelling Marilou, Rosa, Marieke, Ilse, Marleen en Lare (één plek terug) echter nog even niet goed uit de startblokken: 4-8. Na een time-out en de service van Ilse ging het ineens de goede kant op: 12-8. Dat wisten we door te zetten naar 16-11 en 20-13, maar toen schoot de kramp er figuurlijk in. Atalante sukkelde richting 23, terwijl Tweestroom opstoomde naar 19. Even lukte niets meer, de servicepass ging alle kanten op, de set-ups waren niet meer nauwkeurig en de aanvallers wilden te graag. Wissels van Mette voor Rosa (24-22) en Nicky voor Ilse (24-23) konden het tij niet keren. Tweestroom profiteerde daarvan en wist tot eigen verbazing de eerste set te winnen met 24-26.
Herstel van Atalante D1 in de tweede set
De tweede set in vertrouwen op dezelfde beginopstelling begonnen. Nu ging het wel goed: via 9-5 werd het 17-10, en toen na een time-out-ingreep bij 21-17 wist Atalante de tweede set te winnen met 25-20. Daarbij werd optimaal gebruik gemaakt van de wisselmogelijkheden – een debacle zoals in de eerste set zou nu niet meer gebeuren! Nicky twee voor Marilou rondje voorin (van 7-5 tot 15-9 en van 19-14 tot 21-18), Lotte voor Lara (14-9) en Mette voor Rosa (17-11) – zelfs de coach van de tegenstander stond het aantal wissels bij te houden. Het hielp wel: Atalante bleef lekker op stoom en won de tweede set met 25-20.
In de derde set met Marilou, Mette, Marieke, Nicky, Marleen en Lotte daverde dat lekker door. Vanaf het begin af aan speelde Atalante een eigen wedstrijd. Dat leidde tot 14-7, en een klein dipje waarbij Tweestroom een beetje terug kon komen tot 17-13 walste Atalante door naar 25-16. Ook nu weer flink doorgewisseld, om alle kwaliteiten optimaal te kunnen benutten.
Volleybal en wiskunde
Met hetzelfde plan de vierde set in – Lara wilde de Ria-schaal alvast gaan bestellen. Maar dat was toch wat te voorbarig. Het ging (te) lang gelijk op: via 4-5, 8-8, 14-14 werd het 18-18 en kon het nog alle kanten op, maar de wissels brachten weer verlichting: Lara achterin weer een rondje voor Marieke en Nicky en Ilse wisselde stuivertje op de diagonaal. Bij 24-21 leek deze set een gelopen koers, maar toen bleek dat 0,8^3 toch maar 0,5 is. Oftewel: als de passer, de spelverdeler en de aanvaller geen goede ballen produceren, maar dat op slechts 80 procent doen, kan het eindresultaat nooit beter zijn 0,8 maal 0,8 maal 0.8 – en dat is maar een half. En op halve kracht win je geen punten. Alle setpoints werden dan ook verzilverd – sterker nog: Tweestroom kwam bij en er overheen en won deze set wederom met 24-26.
Om de wiskundemetafoor nog even verder toe te lichten: speelt iedereen op 90 procent van zijn kunnen, dan is het eindresultaat nog maar 0,73. Zelfs bij 95 procent kom je gezamenlijk maar tot 0,85. Als iedereen in topvorm is (99 procent), komt het team tot een score van 0,97. Zijn twee mensen in de keten van pass/set-up/aanval optimaal bezig (100 procent), maar één daarvan slechts op 60 procent, dan kom je nog altijd op een totaal van 0,6, en dat is duidelijk meer dan de 0,5 die we aan het eind van de derde set haalden. Als er één iemand in de keten de score duidelijk drukt, is die te wisselen – als ze allemaal een te lage score halen, kun je niet veel meer dan hopen dat het snel beter gaat en bidden voor een goede afloop.
Wederom anticlimax
Daar waar de vorige wedstrijd een (onverdiende) anticlimax had wat betreft het einde, was dat nu wederom het geval. Maar nu riepen we dat over onszelf af. Een vierde set op die manier verliezen heeft een impact die in de vijfde set nog even doorwerkt – maar die set is al zo kort. Het was al snel 3-7 en wisselen van speelhelft bij 4-8. Dan kan het nog wel, maar moet het ook snel gebeuren. En dat deed het niet: daar waar Atalante in de tweede en derde set goed stond te spelen, zakte het nu in elkaar als een plumpudding: 6-15. Dan heb je aan het feit dat je over de hele wedstrijd gezien meer punten hebt gemaakt helemaal niets, want dan is 2-3 de uitslag.
Let wel: toch weer twee punten binnen, dus zeker niet bij de pakken neerzitten. Volgende week tegen DVOL D1 weten we wat we kunnen, en moeten de individuele scores niet onder de 90 procent uit gaan komen om de totaalscore voldoende hoog te houden om daar een leuke wedstrijd van te maken.
Een geluk bij een ongeluk: omdat de wedstrijd van Atalante D2, die voor de wedstrijd van D1 werd gespeeld, ook een vijfsetter was, was er amper tijd voor een drankje omdat het horecadeel van het Dorpshuis om 12 uur dicht moet – een Ria-schaal had er dus sowieso niet ingezeten …