Atalante D1 weer begonnen, maar nog ver verwijderd van oude vorm

De eerste wedstrijd van Atalante D1 na de ‘winterstop’ was er een zonder echt fatsoenlijke voorbereiding. Voor sommigen was het na slechts één keer trainen meteen weer volle bak. Niet zo verwonderlijk dat het dan technisch, tactisch en conditioneel niet meteen geweldig loopt.

De thuiswedstrijd tegen Tweestroom D1 was met 2-3 op een rare manier verloren, en dat zouden we met het wedstrijdpeil dat we de laatste paar wedstrijden voor de december-lockdown hadden nu zeker rechtgezet hebben, maar nu kon het alle kanten op. En dat deed het ook.

Atalante D1 met beperkte mogelijkheden

Nicky heeft het de komende tijd druk met andere dingen en Marleen mocht om coronacontanten niet meedoen, waardoor de basis wat uitgedund aan de start verscheen. Gelukkig dat de wedstrijd van Atalante Dames 2 was uitgesteld, zodat Josje van dat team helemaal mee mocht rijden naar Gendt om bij ons aan te sluiten als back-up voor de spelverdelerpositie.

Met Marilou, Rosa, Marieke, Ilse, Mette en Lotte de eerste set in. Susan libero buiten en Lara even in de wachtkamer voor de passing. Marilou serveerde de eerste bal van de wedstrijd in het net – een voorbode van wat nog zou komen.

Het ging in het begin gelijk op, beide teams moesten weer even wennen. Bij 17-19 leken we een gaatje te hebben, maar dat was bij 21-20 weer weg, en Tweestroom wist dat vast te houden tot 25-23. Daarmee was de eerste set verloren, maar qua spelniveau kon het daarna alleen maar beter gaan.

Ander aanvalsplan

In de tweede set Mette doorgeschoven naar de diagonaal voor Ilse, Marieke naar buiten en Lara er op midden bij. Bij 4-7 leek dat te werken, al kwam Tweestroom nog even terug naar 10-10. Op 10-14 hadden we een voorsprong, die voornamelijk te danken was aan het serveren van Josje, die er op die plek voor Marilou was ingekomen, omdat voor Marilou de afstand tot het net vanaf de serveerpositie deze avond te groot leek te zijn.

Bij 21-24 en zelfs 23-24 was er nog wel even een time-out nodig om deze set met 23-25 te winnen. Eigenlijk was het toen al 23-32, want het aantal servicefouten aan onze kant was gigantisch.

In de derde set met Marilou, Rosa, Lotte, Ilse, Mette en Lara weer terug naar het originele plan. Tweestroom liep even uit naar 603, maar dat was bij 9-9 weer hersteld. Bij 10-12 (Marieke voor Lotte op midden) stonden we wat voor, en dat bleef zo tot 20-22, waarna deze set met 21-25 werd binnen gehengeld.

Qua spelpeil was het nog steeds even beroerd als aan het begin van de wedstrijd. Zowel service- als ralley-passes kwamen niet goed aan, de set-ups waren nog niet op maat, en de aanval kreeg de bal niet echt omlaag en scoorde onder de maat. Maar in ieder geval stonden we me 1-2 voor.

Nog verder door het ijs

De vierde set kunnen we snel overslaan. Slechts twee servicefouten, maar de rest liep voor geen meter. Het was meteen 6-1 voor Tweestroom, en met 15-11 en 17-13 kwamen we niet dichterbij. Het werd zelfs 25-17 omdat opeens niets meer leek te lukken en er duidelijk geen wedstrijdroutine was. Op te veel plekken werden rare dingen gedaan – of gewone dingen niet gedaan.

Dat werd dus een vijfde set. Plan 2 weer in werking met Marieke op buiten. Na een mislukte aanval schopte ze de bal wat te hard weg volgens de scheidsrechter en kreeg ze een gele kaart – niet helemaal in de geest van de wedstrijd en er zat zeker geen opzet achter, alleen wat frustratie dat het allemaal niet lukte. Wat dat betreft had iedereen de bal weg kunnen schoppen.

Het leidde al met al tot een 8-3 achterstand bij de veldwissel. Bij 13-8 Josje er weer op de serviceplek in voor Marilou, en zij serveerde punt voor punt naar 13-13. Even leek er een opleving te zijn, er werden weer ballen afgeblokt en in het enthousiasme van het spel hadden we opeens zelf twee buitenaanvallers (zowel Mette als Rosa) en even geen diagonaal (waar Mette eigenlijk had moeten staan).

Geheel in stijl van deze wedstrijd eindigde hij op de stand 14-13 met een servicefout aan onze kant – geen idee meer van wie. Daarmee was het helaas weer een 3-2 verlies voor Atalante D1, maar met de wetenschap dat als we zo slecht spelen en toch nog twee punten halen, het nog wel goed gaat komen!

Na de wedstijd in ieder geval wel weer even een lekker biertje gescoord in de kantine, tot om 10 uur de tl-lampen aangingen en we weer naar huis moesten.

Deze wedstrijd gauw vergeten, we hebben in ieder geval weer in het veld gestaan en weten weer hoe dat voelt. Vanaf volgende week gaan we alle details weer even bijslijpen en dan hebben we donderdag thuis een herkansing tegen DVOL D1.