Wedstrijden tegen Trivos zijn altijd leuk. Naast dat een zekere historie wat extra motivatie met zich meebrengt, zijn de wedstrijden ook altijd van hoog niveau. De uitwedstrijd van Atalante D1 in Wijchen werd met 4-0 gewonnen, maar met niet zulke hele grote verschillen in setstanden. Hoe zou het nu gaan?
Atalante had de kampioenswedstrijd al achter de rug, dus er was verder niets meer te bewijzen. Maar een heel seizoen ongeslagen blijven is ook een unicum, dus daar gingen we vol voor. Helaas voor Trivos D3, die de punten nog wel even nodig hebben om als tweede in de poule P/D te mogen spelen om ook mee naar de 1e klasse te mogen.
Het werd een wedstrijd die nog lang zal blijven hangen, al is het maar omdat het een van de weinig wedstrijden was waarin we ons echt uitgedaagd voelden. En al helemaal omdat we die uitdaging met zijn allen 100 procent aangingen.
Het team was compleet, maar wel met beperkingen. Susanne was er wel bij, maar voornamelijk als superreserve, en Ilse had het liberoshirt aan om in ieder geval achterin rondjes mee te kunnen pikken. Karin was nog wat dizzy in haar hoofd en mocht ook aan de kant beginnen. Net als Rosa en Aggie, want we begonnen de eerste set met Nicky, Marleen, Lisa, Petra, Marieke en Lara. Meteen drie plekken doorgedraaid dus, om de dia-opstelling pas later in de set te krijgen.
Marleen serveerde meteen naar 6-0, en bij 11-5 bleef het verschil op 6 punten hangen. Daarna werd het gat steeds groter richting 15-8, en opeens was het 25-15. Onze diepe services hadden rendement, Trivos kwam niet verder dan buitenaanvallen waar wij makkelijk op konden verdedigen. Om de ralley vervolgens over te nemen en zelf te scoren. Petra kon de set-ups door de goede passes overal neerleggen, en die aanvaller gingen er vol in. Trivos stond erbij en keek ernaar, maar kon niet veel meer doen dan de bal terugrollen.
Overpowered
In de tweede set Rosa voor Marieke. Met de bedoeling Marieke in die set even op midden te zetten om alvast eens te kijken hoe dat er in een wedstrijd uitziet. Ilse vanaf halverwege deze set als libero op midden voor Lisa, om dat later ook voor Marieke te doen. Zo was het plan in ieder geval.
Even een wat stroever begin tot 3-3, daarna gingen we weer als een speer naar 9-6. Bij 19-11 Marieke er voor in voor Lara, maar Trivos wist zich langzamerhand te herstellen en ontdekte waar hun eigen kracht in zat – al was dat maar bij een paar spelers. Bij 22-17 Lara er achterin weer in voor Marieke, maar bij 22-19 toch even een time-out omdat Trivos te dichtbij kwam. Daarna meteen door naar 24, maar bij 24-21 toch maar weer een time-out om dat laatste punt toch echt zelf te maken. Toen was het met 25-21 gedaan.
De eerste twee sets daarmee gewonnen, dus op de helft. De aanwezigheid van een grote groep toeschouwers hielp voor een stimulerende entourage, waaronder oud-topspeelsters Marjolein en Ans – die zagen dat de jonge garde in Dames 1 hun rol meer dan uitstekend heeft overgenomen.
Consolideren
Zaak de boel in de derde set op de rit te houden. Petra mocht in de spelverdeling blijven staan, met Karin deze keer op de diagonaal in plaats van Nicky. Rosa door naar de andere buitenplek en Marieke weer op buiten. De set kabbelde door naar 6-6, geen van de teams kon een verschil maken. Bij 9-7 Aggie voor Petra om te kijken of dat een extra impuls zou opleveren. Dat lukte ten dele, we kwamen wel tot 14-10, maar bij 16-16 was Trivos weer bij. De bedoeling was om Nicky een rondje voorin op midden voor Lara te laten spelen, voornamelijk voor de blokkering, maar haar bij 19-18 op de diagonaal gewisseld voor Karin, met wie het niet ging zoals het moest.
Bij 22-22 Susanne als sub-libero achterin voor Marieke, en dat maakte net het beetje verschil dat nodig was. Beide coaches waren door de time-outs heen, dus nu moest het gebeuren. En het gebeurde: op geheel eigen kracht wisten we de set met 25-23 te winnen.
Afmaken
Kantje boord, dat wel, maar de boel net op tijd op de juiste scherpte om het heft alsnog in eigen hand te nemen. Dat was een risico voor de volgende set, dus de boel maar eens omgooien voor een andere kijk. De vierde set in met Aggie, Rosa, Lara, Nicky, Marleen en Lisa. Ook nu een heen en weer gaand spel. Trivos kwam af en toe ook aan een middenaanval toe. Die scoorde niet meteen, maar ontregelde ons wel af en toe genoeg om zelf weer tot een goede aanval te komen. Trivos creëerde daarmee de eigen kansen en greep die ook.
Gelukkig dat onze blokkering en alertheid aan het net deze set op peil bleven, dat zorgde ervoor dat Trivos eigenlijk niet voor kwam te staan: 6-6, 11-10 en 18-14 (Marieke voor Rosa). Maar vanzelf ging het niet, bij 19-17 even een time-out omdat we niet meer tot een aanval kwamen, services tussen passers invielen en iedereen even zijn eigen plan trok in plaats van als team te opereren.
Het publiek applaudisseerde bij iedere scorende aanval, en dat hielp ons net genoeg om voor te blijven. Bij 23-22 nog een time-out, maar daarna werd het een spannend einde. Na wat setpoints links en rechts (en een set-up van Aggie naar … ja naar wie eigenlijk – dat bleek naar Lisa te zijn: die verwachtte de bal volgens afspraak op rechts, maar kreeg hem op midden) viel het muntje bij 27-25 uiteindelijk onze kant op.
Feest
Al met al een klinkende 4-0 overwinning. De opluchting was dan ook groot – bij zowel speelsters als publiek. Na een vreugdedansje werd het dan ook tijd voor de felicitaties. Van Trivos kregen we allemaal nog een roos voor het kampioenschap – een mooi gebaar. De toeschouwers wilden allemaal nog even nakletsen, iedereen was het erover eens dat dit een topwedstrijd was.
Petra wist de aanvallers in het begin van de wedstrijd goed aan te spelen, waarna Aggie dat later makkelijk kon overnemen. Marleen en Rosa waren op buiten lekker op dreef en scoorden zeker op de rechtdoor een aantal fraaie ballen. Marieke moest nog wat meer zoeken, maar stond er op beslissende momenten ook. Nicky deed het prima op de diagonaal, zowel aanvallend als verdedigend. Lisa was vooral blokkerend succesvol, maar pakte aanvallend ook aardig wat punten mee. Maar zonder iemand tekort te willen doen, was Lara de uitblinker van de avond. Verdedigend zit het altijd goed bij haar, maar ook aanvallend scoorde ze eigenlijk bijna alles. Ze is daarmee in ieder geval af van haar idee dat ze tekort zou schieten voor in de 1e klasse.
Ilse nam de taken achterin van Lisa over, en had op die manier ook een degelijke bijdrage aan het eindresultaat. Voor Karin en Susanne waren er bij deze wedstrijd minder mogelijkheden, maar ook zij hebben dit seizoen hun waarde wel bewezen.
Monique en Jo kregen een fles wijn met knabbeldingetjes erbij voor het fluiten en tellen van onze thuiswedstrijden, en het hele team kreeg een rondje van Jo. We hebben hem meteen gestrikt als teller voor het volgende seizoen. En daarna was het natuurlijk tijd voor de door Dorpshuis de Horst gratis aangeboden R/Lia-schaal.
Waren er dan helemaal geen minpunten deze keer? Ja, volgens sommigen waren de druiven tijdens de wedstrijd wat droog. Dat is in ieder geval beter dan bij Trivos D3, want voor hen waren de druiven vooral zuur.
