De eerste competitiewedstrijd van Atalante D1 is inmiddels achter de rug, en de daarin behaalde twee punten beloven veel voor dit jaar. Om alvast wat op het setverloop vooruit te lopen: de vijfde set werd verloren met 16-18, dus er had nog meer ingezeten.
Pegasus D3 was de eerste tegenstander in deze thuiswedstrijd dit seizoen. Een jong en bij elkaar gevoegd team dat nog moet groeien. Voor ons zaak daar nu profijt van te trekken en zoveel mogelijk punten binnen te slepen. De eerste set begonnen met Petra, Rosa, Marieke, Karin, Marleen en Nicky. Lara als reserve voor midden achter de hand en Aggie voor de spelverdeling. Ilse als libero op buiten, wnat Susanne nog even alleen aanmoedigend langs de kant.
Het ging in het begin mooi gelijk tegen elkaar op, het was nog een beetje aftasten waar de voordelen te halen vielen. Bij 8-9 waren we rond, bij 11-10 bleef het nog gelijk, maar bij een kleine voorsprong op 17-14 serveerde Nicky naar 23-14, waarna de eerste set van het seizoen met 25-15 binnengehaald kon worden. De goede servicepass, zeker van Ilse, maakte veel mogelijk. Maar wellicht ook daardoor kwamen de buitenaanvallers er nog wat bekaaid vanaf – wat later gevolgen zou hebben.
Eerste gewin
Een mooie eerste set, dus het team laten staan. Pegasus zette meer druk met de service, en daar kwamen we niet uit. Bij 2-6 Aggie in de spelverdeling, maar toch even een time-out bij 4-8. Bij 4-9 Lara voor Marieke, die zowaar blij was dat ze eruit mocht?! Het gaatje bleef daarna beperkt tot 3 punten bij 8-11 en 9-12, maar we kwamen niet dichterbij. Bij 10-16 een time-out omdat de buitenaanvallers het moeilijk hadden om de wisselende set-ups om te zetten naar een scorende aanval. Pegasus D3 had inmiddels ook de driemeteraanval ontdekt, en scoorde daar regelmatig mee omdat wij te ver achterin verdedigden. Bij 12-18 waren ze ver genoeg weg om de set uit te spelen naar 17-25.
Het roer om – binnen de mogelijkheden – aan het begin van de derde set. Petra weer spelverdelen, Karin op de diagonaal, maar nu even uit de passing, Rosa en Marleen gewoon verder op buiten en Marieke en Nicky, die goed stond te spelen, op midden. In deze set werd Lara ingezet als een soort tweede libero. En het hele team drie plekken doorgedraaid om meteen aanvallend goed uit de startblokken te kunnen komen. Een lichte achterstand bij 4-6 werd door de service van Rosa weggewerkt tot 7-6, maar toen stagneerde de servicepass opeens. Bij 7-12 Lara er even in voor Nicky voor de side-out, en bij 8-12 er meteen weer uit omdat dat plan gelukt was. Maar bij 8-13 er meteen weer in voor Marieke om de servicepass te helpen. Het gat werd iets kleiner, en bij 12-16 Marieke weer terug voor Lara en bij 13-19 Lara weer voor Nicky achterin.
In de tussentijd kwamen we niet aan ons spel toe. Marleen bleef wel netjes achter de bal om er toch een aanval van te maken, maar onze aanval kreeg de bal niet overtuigend genoeg op de grond. Pegasus D3 kwam er op midden niet echt door, maar hun buitenaanval scoorde veel over de blokkering door en hun driemeteraanval bleef ons verrassen. Met 16-25 als resultaat.
Alles of niets
De vierde set zou dus meteen de laatste kunnen zijn, of een opmaat naar de vijfde set. Met wat omzettingen begonnen we met Aggie, Marieke (op buiten nu), Nicky, Karin (nu wel weer meepassend), Marleen en Lara. Even een stroef begin met 1-4 en 5-6, maar het bleef in evenwicht tot 11-12.De buitenaanval van Pegasus scoorde nog veel over de blokkering heen, dus onze midachter op midachter laten verdedigen, met de rechtdoor (tijdelijk) maar even open. Kijken hoe dat zou uitpakken.
Bij een klein gaatje van 12-14 serveerde Marieke (met risico, zoals de opdracht was) naar 17-14, en die voorsprong bleek bepalend voor deze set. Bij 18-16, 20-18 en 22-20 bleven we twee punten voor, en dat veroorzaakte genoeg adrenaline om deze set met 25-22 te winnen. Dit was weer meer het spel zoals we dat kunnen – maar waar nog genoeg in te verbeteren is.
De vijfde set kon dus alle kanten op. Dezelfde beginopstelling als in de vierde set, maar wel drie plekken door. Deze set ging immers maar tot 15. Het werd 3-3, 6-6, 7-8 en 10-9. Pegasus bleek erg afhankelijk van de aanval van een paar speelsters, met vooral de pipe en nu wel rechtdoor op buiten. De originele verdediging dus weer hersteld. Bij 10-12 een time-out om het gat niet groter te laten worden. Daarna werd het wat zenuwslopend. Na 13-12 werd het 13-13 (time-out met een nu-of-nooit-boodschap), maar daarna kreeg Pegasus vier matchpoints die we tot 16-16 nog wel terug wisten te halen, maar we konden geen mini-break forceren. Bij 16-18 viel het voordeel dan ook hun kant op.
Al met al is een 2-3 verlies voor een eerste wedstrijd geen slecht resultaat. Die eerst twee punten zijn binnen, moet je maar denken. Maar ook duidelijk dat er meer inzit, zolang wij zelf het initiatief maar blijven houden. Na de komende twee wedstrijden, tegen respectievelijk VoCASA D4 en D5, weten we meer waar we aan toe zijn.