Bij de thuiswedstrijd van Atalante D1 tegen Malden D1 hadden we de beschikking over een bijna geheel team. Petra mocht nog niet, en hier en daar waren er ook wel speelsters in een revaliderende fase, maar er waren in ieder geval mogelijkheden de aanwezige talenten maximaal te benutten. Ook wel eens prettig.
Het uitgangspunt was 1-5, te beginnen met Karin en daar waar mogelijk of nodig Aggie inschuiven om wedstrijdritme op te doen. Op buiten Marleen en Rosa, met Marieke als achterwacht, maar haar vooral rustig aan laten beginnen. Op midden Lara en Lisa, in dit geval met libero Susanne omdat daar weinig te wisselen was doordat Nicky op de diagonaal stond. Met Ilse als herintreedster voor haar achter de hand voor in ieder geval een paar rondjes achterin.
Met Karin, Rosa, Lara, Nicky, Marleen en Lisa de eerste set in. Meteen een slow start naar 1-3, maar Lara serveerde naar 6-3, en toen leek het gedaan. Maar soepel ging het allemaal nog niet, zeker op midden was het zoeken. Malden kwam via 12-10 bij tot 16-16. Daarna zorgde weer een servicebeurt van Lara en de wissels Marieke voor Rosa en Aggie voor Karin voor een opleving. Het werd 19-16 en Marleen serveerde met onder meer een bedoelde korte service naar 25-20.
De eerste set was daarmee binnen, met daarbij het besef dat we de wedstrijd makkelijk moesten kunnen winnen – als we dat zelf maar deden. Klinkt logisch, maar het moet wel gebeuren. De eindopstelling van de eerste set laten staan in de tweede, en dat leidde meteen tot 5-0 en door acht services van Nicky tot 17-5 (Ilse achterin voor Nicky). Daarna was het snel een overtuigende 25-8. Zo moest het, dat niveau moeten we consequenter zien te halen.
Vooral doorgaan
Vooral zo doorgaan in de derde set – dus ook met dezelfde opstelling. Marleen was goed aan het scoren en verdedigen en Marieke scoorde ook lekker, maar was passend nog wat onwennig. De afstemming tussen Aggie en middens Lara en Lisa was nog zoekende, maar gezien het aantal trainingsuren dat in die combinaties zat was dat niet verwonderlijk. Gelukkig ging dat steeds beter naarmate de wedstrijd vorderde – dan maar oefenen tijdens de wedstrijd …
Met name door een servicebeurt van Nicky werd het snel 12-3. Bij 12-4 Ilse achterin voor Nicky, bij 16-6 Rosa voor Marleen om het gevoel terug te krijgen – maar ook om Marleen rust te gunnen. Zij speelde een hele goede wedstrijd en was in de vierde set dus zeker ook nog nodig. Bij 18-8 Nicky voorin weer terug voor Ilse en bij 18-9 Karin voor Aggie als closer in de spelverdeling om de set uit te spelen. Na 20-12 moest dat geen probleem zijn, maar we stonden te lang op 24. Time-out dus om deze set zelf af te sluiten en niet te wachten op een fout van Malden. Met 25-16 werd het toen 3-0 in sets.
Vooral doorgaan
Zaak dat vol te houden en de vierde set ook overtuigend te blijven spelen. Dezelfde beginopstelling als in de derde set. Bij 5-4 de inmiddels gebruikelijke wissel Ilse-Nicky en bij 13-7 weer terug. Het ging goed met Ilse, dus als de rotaties het toestonden kon dat nog een keer deze set. Marieke stond lekker aan te vallen op de wat snellere ballen op buiten, en ook op midden ging het een stuk beter met de aanloop en afstemming. Bij 15-9 Rosa voor Marieke en bij 20-12 tot 24-14 Ilse nog een rondje achterin voor Nicky. Toen was het met 25-14 wel mooi geweest, en waren de vijf punten binnen.
Na het wat langzaam op gang komen was met name de tweede set het aanzien zeker waard. De sets erna werden gedegen uitgespeeld, maar kunnen nog constanter. Zeker als de bank weer helemaal compleet en maximaal inzet is, kunnen er de komende wedstrijden nog mooie dingen gebeuren. De stand zegt nog niet veel na vijf gespeelde wedstrijden, maar het is wel duidelijk dat wij de te verslane tegenstander zijn voor iedereen die kans wil maken. Met dat besef moeten we zelf afdwingen dat dat niet gaat gebeuren.