De tweede bekerwedstrijd was ook weer een alles of niets: als je wint, ben je door, als je verliest lig je eruit. Dat kan dus in 3 sets, zoals bij onze eerste bekerwedstrijd tegen NVC D1, die we met 3-0 wonnen.
Nu tegen Surf D1, een team dat in dezelfde klasse speelt als NVC. Dat zou dus mogelijkheden moeten bieden. Winst was niet het primaire doel, maar het opdoen van wedstrijdritme des te meer.
Bij het inslaan bleek al dat de buitenaanval van Surf het van pure kracht moest hebben. De middens waren minder gevaarlijk, daar zou ons tweemansblok geen moeite mee moeten hebben. Kwestie dus van de pass ontregelen en dan goed instellen op de buitenaanval.
Belangrijke actiepunten deze wedstrijd: servicedruk houden en de servicepassing beter controleren. In het begin van de eerste set met Monique, Marjolein, Lisa, Ilse, Marieke en Jenny met Susanne libero buiten lukte dat vrij goed. Het stond al snel 8-4. Dat gat bleef tot 11-6, maar werd kleiner bij 12-10. De buitenaanval van Surf scoorde veel over het blok heen, daar hadden we niet meteen antwoord op. Tot 17-15 hielden we de voorsprong, maar na een dipje in de servicepass stond het opeens 17-19. Surf kon die twee punten wel vasthouden tot 22-25.
Het spelpeil was dus zeker niet slecht, al kwam het midden nog niet helemaal uit de verf. In de tweede set Hanneke spelverdelen, Monique op de diagonaal en Liesanne voor Lisa. Mede door een goede servicebeurt van Monique werd het 7-2 en daarna zelfs 10-4. Toen stagneerde het echter. De pass bleef hangen, de aanval ging voorspelbaar naar buiten en die aanvallers konden niet veel meer dan veilig op de midachter spelen. Door het gebrek aan variatie kwam Surf dichterbij (13-12).
Bij 18-19 een halve dubbele wissel: Ilse voor Hanneke en Monique daarmee spelverdeler. Een dergelijke wissel kostte vorige seizoenen vaak nog minstens een paar punten voordat iedereen doorhad wat er gebeurde, nu verliep dat (bijna) vlekkeloos. Maar een dergelijke wissel heeft alleen effect als de servicepass komt, en die kwam niet. De aanval forceerde en Surf kon makkelijk weglopen naar 20-25.
Rots in de branding Marjolein kwam op buiten niet meer tot scoren, en omdat Rosa thuis voor haar onverwachte proefwerk zat te leren, ging Jenny in de derde set op buiten. Daarmee waren er op midden geen wisselmogelijkheden meer, maar als we deze set verloren was de wedstrijd toch afgelopen, dus het was alles of niets.
Monique weer spelverdelen, Ilse op de diagonaal en Liesanne en Lisa op midden. Marieke bleef op buiten met de expliciete opdracht te variëren: aanvallen op hun libero midachter was ten strengste verboden. Lisa en Liesanne deden het op midachter goed, zaten goed op de rechtdoor, maar kwamen er aanvallend nog niet uit. De set-ups varieerden qua hoogte en ook qua afstand tot het net, zodat zij er al snel onderdoor liepen en geen echte aanvals(variatie)mogelijkheden hadden.
Jenny was de eerste buitenaanvaller die scoorde met een korte prikbal mid-mid. Ook verder deed zij het daar zeker niet onverdienstelijk, al vergat ze in het begin nog even mee te blokkeren op midden, maar dat is haar vergeven.
De buitenaanval van Surf bleef lekker scoren, vaak over het blok heen. Susanne mocht daarom meer doorschuiven richting midachter en de linksvoor moest meer mee terug gaan verdedigen. Dat wierp in deze set zijn vruchten af, het werd nu een echte wedstrijd.
Het ging mooi gelijk op. Bij 14-14 de omgekeerde halve dubbele wissel (Hanneke voor Ilse, Monique naar de diagonaal). We kwamen iets voor bij 19-17, maar ook weer iets achter bij 20-22. Surf kreeg een matchpoint op 23-24, maar de laatste eigen time-out zorgde voor een controleerbare service van Surf en dus 24-24. Het werd 25-25 en 27-27, maar toen helaas 27-29. Daarmee was de derde set meteen ook de laatste.
Niet verder in het bekertoernooi dus, maar het doel was bereikt: wedstrijdritme! Kijken of we dat donderdag tegen Pegasus D4 verder uit kunnen bouwen.
Want in tegenstelling tot het Nederlandse voetbalteam mogen wij wel gewoon door…