Het laatste wedstrijdverslag is van bijna een jaar geleden, het moge duidelijk zijn dat iedereen stond te popelen om weer te mogen beginnen.
Na slechts een drietal trainingen mocht Atalante D1 voor een oefenwedstrijd aantreden tegen VC Shot D2 uit Culemborg, waarbij bleek dat er inderdaad nog genoeg te oefenen was. De nullijn was in ieder geval gezet.
Daarna een bekerwedstrijd tegen het hoger geplaatste Aetos D1 uit in de promotieklasse, en dat was van een ander niveau. Met 3-1 verloren weliswaar, maar vele malen beter dan de eerdere oefenwedstrijd. Zeker toen de eerste set met 26-24 werd gewonnen. Daarna waren er mindere perioden met niet goed lopende servicepasses, maar de grootste winst was dat het team weer enthousiast was – en sommigen ook meteen maar drie in de week wilden gaan trainen …
Thuiswedstrijd tegen Xanthos D1
De wedstrijden werden gevolgd door de eerste echte competitiewedstrijd. Xanthos D1 was het slachtoffer, wat meteen ook de uitslag verraadt: 4-0.
Met de voltallige oude bezetting Marilou, Ilse, Nicky (die eigenlijk wou stoppen vanwege studie maar het toch niet over haar hart kon verkrijgen om niets te doen), Lara, Marieke, Rosa, Marleen en niet te vergeten Susanne en daarbij de nieuwe aanwinsten Lotte (uit eigen huis) en (herintreedster) Mette heeft Atalante D1 dit seizoen een complete selectie, en dat belooft veel goeds.
Met Marilou, Rosa, Marieke, Nicky, Marleen en Lotte met Susanne libero buiten de eerste set in. Tot 4-4 en 7-7- ging het een beetje gelijk op, beide partijen moesten nog even wennen. Bij 11-8 hadden we een kleine voorsprong, en door de wissels Ilse voor Nicky (14-12) en Lara voor Lotte (16-17) sloeg ineens de vlam in de pan en denderden we door naar 25-18.
Een goed begin, alle aanvallers kwamen aan bod, dus met goed gevoel de tweede set in (Lara bleef staan, Marleen voor Mette op buiten). Bij 10-5 had Xanthos even een time-out nodig, maar ook nu gong de trein in volle vaart (Lotte voor Lara bij 16-9 en Ilse voor Nicky bij 21-10) door naar 25-12.
Twee sets binnen
Daarna werd het moeilijker, het ging allemaal niet meer zo vanzelf. In de derde set kwamen we met 6-6 (Marleen voor Rosa op buiten), 12-11 (Marieke voor Lara op midden), 13-12 (Nicky voor Ilse), 17-15 (en weer terug) niet echt los. Maar het gat van een paar punten bleef bij 19-16, waarna Atalante D1 wist vol te houden tot 25-21.
Zowel de servicepass als de ralleypass bleven wat hangen, het set-uppen werd lastiger en de aanvallers wisten niet altijd een oplossing te bedenken. De strategie om de midachter zo veel mogelijk uit de servicepass te houden voor een B-aanval kwam niet uit de verf, maar betrok de buitenspelers in ieder geval meer in de passing.
Hangen en wurgen in de 4e set
De overwinning was daarmee in ieder geval een feit, maar dat laatste punt moest natuurlijk ook nog even binnengehaald worden. De vierde set begon echter slecht, we stonden op een servicebeurt van Xanthos al met 0-5 achter. Marieke serveerde gelukkig weer terug naar 5-5, maar dat gaf niet de gewenste stimulans om door te stomen. Integendeel: bij 9-14 was Xanthos weer weg.
Daarna werd het puntje voor puntje weer terug sprokkelen, wat met 15-18 en 17-21 wel wat leek te lukken, maar zou dat op tijd zijn? Op die laatste stand ging de spelverdeelster van Xanthos echter door de enkel, waardoor zijn met een noodoplossing de wedstrijd uit moesten spelen. Dat gebeuren gaf Atalante D1 net dat beetje adrenaline dat nodig was.
De Grote Rosa Show
Marilou kreeg de opdracht alle ballen naar buiten te gooien, waar Rosa inmiddels was ingevallen voor Mette. Marieke mocht op midden met alle geoorloofde middelen de middenblokkeerder van Xanthos bij zich zien te houden, zodat er op buiten vrij spel was. Rosa leefde helemaal op en wist het team zo’n beetje in haar eentje door die fase heen te slepen: de achterstand werd kleiner (20-21) en zelfs een voorsprong (23-22). Uiteindelijk haalden we ook deze set binnen met 25-23.
Volgens Rosa was dat genoeg reden om een week met vakantie te mogen.
Daarmee werd de eerste competitiewedstrijd met 4-0 gewonnen. Nog niet met florissant volleybal, maar al wel met genoeg teamspirit om de rest van het seizoen met vertrouwen tegemoet te zien. De 4-0 was in ieder geval een reden voor een Riaschaal met friet en bittergarnituur – de eerste van het seizoen. De doelstelling voor Atalante D1 voor dit jaar is daarmee meteen duidelijk: zo veel mogelijk Riaschalen!