De volgende bekerwedstrijd van Atalante D1 was tegen Renswouw D1. Dat team komt uit in de Promotieklasse, dus het was alle hens aan dek of helemaal weggespeeld worden.
De wedstrijd van vorige week tegen VoCASA D5 was een goede wake-up call: het moest anders.
Op deze dinsdagavond geen training, maar een bekerwedstrijd. Iedereen was er, zelfs de meetrainers – Lieske en Lynn deden de scorebordjes en Karly zat in het publiek. Ook de heren zouden eigenlijk moeten trainen, maar keken ook regelmatig even naar het andere veld. Monique had de eer de wedstrijd te mogen fluiten.
Renswouw kwam voltallig om vijf voor half acht de zaal binnengelopen, bij Atalante kwamen de speelsters na half acht een voor een binnendruppelen. De een moest nog even de shirts halen, een ander had met de bus een tijd stil gestaan en daarna de hele regio gezien. Kortom: na het inspelen was het 1-0 voor Renswouw.
Geen fouten maken
Het devies was duidelijk: alles moet kloppen, fouten worden meteen afgestraft. Zonder enige schroom de wedstrijd in dus. Het ging immers om drie gewonnen sets. Dat lukte van begin af aan eigenlijk goed: de service scoorde goed, de servicepass was zodanig dat er gevarieerd kon worden en de aanval wist de punten te maken.
De eerste set met Jenny, Bodine, Ilse, Lisa, Karin en Rosa liep voorspoedig. Het werd 5-4 en 6-7, maar daarna had Renswouw het nakijken. Lara kwam er achterin in voor Lisa bij 9-7, en ging er bij 17-9 pas weer uit. Bij 17-12 even een time-out om het herstel bij Renswouw af te remmen, en dat lukte. We konden gestaag doorstomen naar 25-18.
Dit was het spel zoals het gespeeld moest worden. Op alle vlakken werden de taken goed uitgevoerd en zat de structuur er prima in. De tweede set dan ook met dezelfde beginopstelling, maar dan een plek door om meteen met goede serveerders (Bodine, Ilse, Lisa) te kunnen beginnen.
Scoren lukte echter minder. En dat moet je tegen een Promotieklasse-team dan niet doen: Renswouw liep uit naar 9-13 en 11-18. Dat gat was te groot, maar werd tot 19-25 ook niet groter. Maar toen was het pas 1-1.
Herkansing?
Marleen was inmiddels gearriveerd en mocht het op buiten gaan proberen voor Ilse. Het swingende in het team was er even uit. We kwamen achter met 2-6 (Ilse serveren voor Marleen), 4-9 (Lara voor Lisa), 8-12 (Marleen weer voor Ilse) en 11-13 (Lisa weer voor Lara), maar toen stagneerde het. De verdediging kon zich niet meer op de blokkering oriënteren en de afstemming met de aanvallers was weg. Het werd 15-20 en in een servicebeurt 15-25.
Op naar de vierde set, de laatste kans. Het was eens te meer duidelijk: van de eigen kracht uit blijven gaan, geen kansen weggeven. Jenny en Lisa konden op midden hun punten meepakken, maar voornamelijk met geplaatste ballen. Lara had als supersub achterin voor de middens een prominente rol, al is dat dan minder op de voorgrond. Marleen begon er op buiten in te komen, maar net op het moment dat het met Rosa wat minder ging. Ilse wist daar als vliegende keep op buiten de balans in te houden.
Bodine speelde een goede wedstrijd, haar servicepass en driemeteraanval beginnen rendabel te worden. Karin was goed aan het verdelen, maar had het lastig dat vier sets op niveau te houden. Susanne was lekker op dreef en wist met name de buitenaanval van Renswouw goed van de vloer te houden.
Nu of nooit
Het geheel vrijuit spelen was in het begin van de vierde set lastig, de druk om geen fouten te maken omdat het dan de laatste set zou zijn was blijkbaar groot. Dat werkt dan averechts: we kwamen achter met 2-5 en 6-10. Bij 14-15 de weer opgeladen Rosa een rondje voorin voor Ilse en bij 15-17 Lara voor Lisa. Dat werkte: we kwamen gelijk bij 19-19 (Ilse weer voor Rosa) en zelfs een puntje voor bij 21-20 (Lisa weer voor Lara, waarmee de meerwaarde voor die laatste duidelijk is aangetoond).
Renswouw stond duidelijk onder druk die set, en gaf daar uiting aan door beslissingen van de scheidsrechter te betwisten. Daar was geen enkele reden voor en kwam de sfeer niet ten goede.
Omdat Lara eerder in de set al een rondje achter voor Lisa gedaan had waren er daarna geen wissels meer mogelijk. Het werd 22-20 en zelfs 24-23, maar ook een time-out op die stand had geen effect: het achterveld leek te bevriezen en Renswouw kon doorserveren naar 24-26.
Een jammerlijk eind van een aan onze kant goede wedstrijd. Het niveau van Renswouw viel eerlijk gezegd wat tegen, of waren wij gewoon zo goed?! In ieder geval was het spel een goede opsteker voor de wedstrijd van aanstaande donderdag tegen Heyendaal D3 dat momenteel 2e staat en de wedstrijd erna op zaterdag 3 december tegen Heyendaal D5, de momentane koploper. Hopen dat we dit niveau in de wedstrijd morgen ook kunnen halen…