De eerste competitiewedstrijd van Atalante D1 was de uitwedstrijd tegen Pegasus D4. Dat is een team van oudgedienden, aangevuld met wat jonger talent. Eens kijken wat wij daar tegenin te brengen hebben.
Het inzetbare deel van de selectie was wat uitgedund, want Ilse was er niet en Nicky maar beperkt inzetbaar. Met Marilou, Rosa, Lara, Nicky, Marleen en Marieke de eerste set in, met Susanne libero buiten en Aggie reserve spelverdeling en diagonaal. De set-ups op buiten waren hoog genoeg om de geoefende Lara-defense niet toe te hoeven passen.
Voor de spelverdelers was duidelijk: gaan A, maar wel B-aanvallen om Nicky te ontzien. De ballen op buiten moesten snel blijven, en de aanval op midden moest kort en dichtbij. Daar zit wel een afhankelijkheid van de pass in, maar de kwaliteit daarvan moest nog blijken.
Atalante kwam een beetje stroef uit de startblokken met 6-3 en 11-6(time-out). Tussendoor Aggie al gewisseld voor Nicky in de service. Daarna ging het wat meer draaien, en kwamen we zelfs bij tot 15-15. Daarna even hetzelfde verhaal: de tweede time-out bij 17-21 en weer bij op 21-21. Daarna was het toch Pegasus D4 die de set met 25-23 wist te winnen.
Rommelig in het veld
Het ontbrak nog aan nauwkeurigheid. De communicatie in de servicepass kwam te laat, de set-ups op buiten waren wisselvallig en midden was nog niet genoeg te gebruiken. Met Marilou, Rosa, Lara, Aggie, Marleen en Marieke (en dan één plek terug om meteen een goede serviceslagorde te krijgen) de tweede set in.
Door de service van Marilou kwamen we voor tot 1-5. Daarna werd het in de passing wat wisselvallig. We hadden een goede servicedruk, waardoor Pegasus gedwongen werd een driemeteraanval te spelen, maar die werd niet goed verdedigd: we stonden te vaak te ver naar achteren en te vaak kwam een bal tussen twee speelsters op de grond. Bij 11-8 even een time-out, waarna Marleen naar 11-11 serveerde.
Bij 15-11 echter meteen de tweede time-out. Daarna krabbelden we langzaam terug, maar toch te langzaam om er vertrouwen in te hebben dat we op tijd zouden zijn. Daarom een breker ingezet: bij 20-18 een ‘enkele’ dubbele wissel met Nicky voor Marilou, zodat Aggie ging spelverdelen. Die omschakeling wou in het verleden nog wel eens voor wat onrust zorgen en wat punten kosten, maar nu werd dat in het veld met name door Susanne goed aangestuurd. We kwamen puntje voor puntje terug en stoomden door naar 20-22, en wisten dat vast te houden tot 23-25.
Nieuw begin voor Atalante
Met Aggie, Rosa, Lara, Nicky, Marleen en Marieke in de eindopstelling van de tweede set de derde set in. Bij 5-5 Marilou achterin een rondje voor Nicky, en bij 10-10 weer terug. Bij 13-11 even een time-out, en bij 15-14 Marilou weer voor Nicky achterin. We kwamen er soms lekker doorheen in de aanval, maar soms was het toch weer veer compenseren dan aanvallen. We wisten wel alle aanvallers te gebruiken, maar echt scorend was het nog niet. Bij 23-18 had Pegasus D4 een gat dat te groot was om nog op tijd weg te werken, zodat deze set met 25-22 verloren ging.
In de vierde set, met Aggie (dia), Marleen, Marieke, Marilou (sv), Rosa en Lara drie plekken doorgedraaid. Pegasus D4 had de oudere garde even wat rust gegund, en dat leek in de servicepass aan die kant een aderlating: Marieke serveerde in een keer door naar 1-10, waarna Atalante die voorsprong via 10-16 en uiteindelijk 14-25 wisten vast te houden. Ook het weer terugbrengen van de oude garde kon daar niets in veranderen.
Vertrouwens-set
In de vijfde set dezelfde beginopstelling. Deze set zou minder makkelijk worden dan de vorige, maar nu was het zaak vooral geen fouten te maken. Ook al waren de passes in deze wedstrijd niet optimaal en was het voor de spelverdeling wennen om de geoefende set-ups in de thuishal ook in een uitwedstrijd voor elkaar te krijgen, de ballen werden door de aanvallers in ieder geval niet in het net geslagen, maar netjes (en toch niet te makkelijk) over het net heen gewerkt.
Dat was al een grote vooruitgang ten opzichte van een aantal wedstrijden in het vorige seizoen. En ook al bleef het spel rommelig, de basisgedachte van pass / set-up / aanval bleef er toch inzitten. Een aantal spelers baalde wel dat het niet helemaal liep zoals het zou moeten (en kunnen!) lopen, en dat is in principe een positief punt: weten dat het beter kan en dat ook willen. Alleen lukte dat nu even niet.
Maar geen fouten maken lukte nu ook weer prima. Bij 6-8 was het wisselen van speelhelft, en bij 9-9 nog even gelijk, maar op karakter haalden we met 13-15 de 2-3 overwinning binnen. Een mooi resultaat voor een eerste wedstrijd. Maar het kan op alle fronten beter natuurlijk. Door de wisselmogelijkheden zoveel mogelijk op kwaliteit te benutten, was er vanaf de zijkant nog wat invloed uit te oefenen, maar bijdragen aan de rust in het veld kon dat per definitie niet.
Kortom: niet optimaal gespeeld, maar drie punten mee naar huis. En maar eens kijken wat de volgende week voor Atalante D1 bij de eerste thuiswedstrijd tegen Swikaros D1 mogelijk is.