Atalante D1: kerstvolleybal tegen Heyendaal D8

atalante-horssenVan de thuiswedstrijd van Atalante D1 tegen Heyendaal D8 stond van tevoren al vast dat het geen simpele walk-over zou zijn. Al zou je dat op grond van stand wel verwachten. Maar als de nummer één tegen de nummer laatst moet spelen, is het voornamelijk de nummer één die tegen zichzelf speelt.

Met in het achterhoofd de wetenschap dat de wedstrijd net voor de kerstvakantie tegen Trivos D3 van een ander niveau was geweest, was het nu zaak terug te schakelen en tegen teams als Heyendaal D8 gewoon de punten te pakken. In de tweede helft van de competitie zullen we vaker te maken krijgen met ploegen die niets te verliezen hebben. Die zich met 1 gewonnen set al winnaar wanen. Kortom: de druk ligt bij ons. Maar daar hoeft hij helemaal niet te liggen. We hebben de eerste seizoenshelft laten zien dat we op volle kracht tegen iedereen gewoon de betere kunnen zijn.

Maar dan inderdaad wel op volle kracht. Op halve kracht komen we ook nog een eind tegen teams als Heyendaal D8. Tegen andere teams kan dat echter net niet genoeg zijn. De eerste set in met Petra, Marieke, Lisa, Ilse, Rosa en Nicky, met Susanne als libero buiten en Aggie, Karin, Lara en Marleen op de reservebank. Een goed gevulde reservebank deze keer, maar dat was ook wel nodig want Lisa speelde op halve kracht en Lara moest nog even kijken hoe het ging. Daar waar nodig moest er dus weer creatief ingezet kunnen worden.

Halve kracht

Soepel ging het allemaal nog niet. De servicepass bleef wat hangen, de set-ups kwamen nog niet aan en de aanvallers scoorden niet altijd meteen. Heyendaal D8 had daar eigenlijk weinig tegenover te zetten en scoorde nog minder. We kregen en hielden een kleine voorsprong en wisten de set te winnen met 25-21. Het creatieve wisselen was al begonnen (Lara achterin voor Lisa, en andersom, en dat nog een keer, en Aggie voor Petra om de set af te maken), en de scheids had het er maar lastig mee om het aantal wissels bij te houden. Al waren de wissels meer om niet beschikbare kwaliteiten weg te werken dan om de wel beschikbare kwaliteiten te kunnen benutten.

De tweede set in met Ilse, Marleen, Nicky, Petra, Marieke en Lara. Drie plekken doorgedraaid dus, om bij de wissels Lara-Lisa een extra wissel over te houden voor een van de andere plekken. Met Lara ging niet optimaal, dus halverwege de set Karin erin voor Ilse. Enerzijds om Ise alvast te laten wennen aan het idee dat ze de volgende sets de Lara-taak op midden zou overnemen. En anderzijds om Karin de mogelijkheid te geven alvast in te spelen op de diagonaal. Qua wedstrijd stelde het met 25-14 allemaal niet zoveel voor. Alleen hier ook weer even gedoe over het aantal wissels. Maar ook dat was na even overleg met de scheids snel weer opgelost.

Doorharken

De derde set begon met Karin, Marleen, Nicky, Petra en Ilse. Even wennen natuurlijk, maar dat ging al vrij snel goed. Of nou ja goed, het ging niet slechter dan de vorige set. Wel weer een kleine voorsprong van 4 of 5 punten, dus noodwissels waren niet nodig. Maar 25-21 was niet echt overtuigend. De wedstrijdflow moet er nog even inkomen. In de vierde set besefte het team dat ook wel, en werd tegen beter weten in toch geprobeerd er met het nodige enthousiasme wat meer van te maken. Dat leidde meteen tot een wat beter wedstrijdbeeld. Sommige speelsters (denk aan bijvoorbeeld Marieke en Lisa) gunden elkaar een aanval op een verkeerde pass van Heyendaal niet en vochten dat tot bloedens toe uit. Dat is de juiste mentaliteit!

De uiteindelijke 25-12 in de vierde set was dan meer conform het vermeende niveauverschil. Bij de komende drie wedstrijden tegen Ikaros  D2 (11e), VoVASA D6 (7e) en Malden D1 (8e) zullen we eenzelfde soort tegenstanders hebben. Met dezelfde instelling als Heyendaal D8. Dan is het aan ons om daar korte metten mee te maken. Deze keer zijn we met het kerstvakantieachtige volleybal nog goed weggekomen. Volgende week zullen we het vakantiegevoel toch echt achter ons moeten laten.

De schaal met friet en bitterballen na de wedstrijd was vrij snel leeg. Vermoedelijk meer omdat de schaal niet zo groot was dan dat deze wedstrijd zo veel energie had gekost …