De wedstrijd van Atalante D1 tegen VoCASA D5 had alles in zich wat het spelen van een volleybalwedstrijd leuk maakt. En nIet alleen omdat we wonnen.
Het team was compleet, maar Ilse bleef liever op de bank en Marleen was niet helemaal lekker, Dus in de beginopstelling met Marilou, Marleen, Marieke, Karin, Rosa en Lara de twee buitenaanvallers Marleen en Rosa omgedraaid om in geval van nood Nicky voor Marleen te kunnen wisselen, waarbij Marieke en Nicky dan naast elkaar zouden komen te staan – die twee konden achterin en aan het net dan tijdens het spelen wisselen van plek.
Met Aggie als achterwacht voor de diagonaal en Petra voor de spelverdeling waren de mogelijkheden daarmee in beeld. Susanne speelde als libero op buiten, in de hoop dat een grote wisseling daardoor niet nodig zou zijn of in ieder geval zo lang mogelijk uitgesteld zou kunnen worden. En op voorhand moet gezegd: Susanne was weer helemaal terug. Zonder schijnbare remming speelde ze weer voluit, wat zeker in de ralleys een verschil maakte.
De opdrachten voor deze wedstrijd werden bij de laatste training al duidelijk: breng de set-ups op buiten lekker naar buiten en schuif de middenblokkering wat door naar rechts. En ook hier op voorhand: dat werkte.
Serve-set
De eerste set werd nog niet helemaal een wedstrijd. Marilou serveerde meteen naar 0-3, en later deed Karin dat dunnetjes over tot 4-10. Bij 8-14 even een time-out om uit de diagonaalopstelling te komen, maar daarna denderde Atalante D1 al serverend door naar 12-25.
Het eerste punt was daarmee wel binnen, maar de wedstrijd moest nog beginnen, dat was wel duidelijk. Met dezelfde beginopstelling (maar één plek terug) de tweede set in. VoCASA D5 kreeg onze service wat meer onder controle en kwam daardoor meer aan aanvallen toe. Tot 6-6 ging het gelijk op. Bij 8-6 Aggie voor Karin op de diagonaal in de pass. We kwamen weer bij tot 12-13 (rond). Een kleine voorsprong bij 18-21 en 21-23 (Nicky voorin voor Lara voor de blokkering) wisten we echter niet te verzilveren. Na 25-25 kregen beide teams wat setpoints, maar na twee mini-breaks hadden wij het voordeel. Het duurde echter helemaal tot 29-31 eer dat tot resultaat leidde.
Daarmee wel twee sets binnen, maar het was nu een heel andere wedstrijd. Al liep het aan onze kant eigenlijk best goed. Marieke en Lara kwamen op midden aan aanvallen toe omdat de passing goed lag, en Marleen en Rosa hadden het in hun aanloop wat makkelijker omdat ze op hun plek bediend werden door Marilou. De middenaanval van VoCASA D5 had het moeilijk met ons blok, zodat ze hun punten voornamelijk uit hun buiten- en de driemeteraanval moesten halen. Kijken of we dat in de derde set konden volhouden.
Dipje in de derde set
Met dezelfde opstelling in de derde set bleef het goed draaien, maar we kwamen niet los. Bij 13-15 waren we twee puntjes weg, maar bij 18-18 stond het weer gelijk. Nicky draaide voorin rondjes mee voor Lara, en bij 19-19 Petra voor Marilou om wat meer lengte in de blokkering te hebben. Helaas was de concentratie op cruciale momenten even minder, waardoor VoCASA D5 deze set met 25-22 won.
Aan het eind van die set scoorde VoCASA veel op de diagonaal en de driemeteraanval, waardoor de blokkering daar meer de rechtdoor mocht opzoeken en onze midachter niet op rechtdoor hoefde. Kijken of we daar in de vierde set meer rendement uit konden halen. Bij 4-4 was het nog gelijk, maar bij 12-8 had VoCASA opeens een serieus gat. De vermoeidheid begon op te spelen, waardoor er wat onnauwkeurig gespeeld werd. Omdat het er naar uit begon te zien dat er een vijfde set zou gaan komen dus tijd even wat speelsters rust te gunnen. Bij 14-8 Nicky voor Marieke op midden. Dat gaf wat nieuw élan, want we kwamen wat dichterbij bij 17-13. Toen Marilou, die het verder voortreffelijk deed, gewisseld voor Petra – met de bedoeling voor even een rondje voorin, maar dat liep anders.
Want toen ging Aggie serveren, en wist VoCASA D5 even niet waar het te zoeken. Onze blokkering werkte goed, alles van de tegenstander moest weer van buiten komen, maar kwam niet scoren, en hun scorende aanvallers gingen nu forceren. Dat gaf vleugels aan het team, en Aggie serveerde door naar 17-20. Bij 19-20 hadden we nog even een time-out nodig om te beseffen dat we de set gewoon rustig moesten uitspelen, en toen was het met 20-25 gedaan in ons voordeel – wat niemand halverwege die set had durven te voorspellen. Het voorwerk voor een vijfde set bleek achteraf dan ook niet nodig geweest, maar achteraf is het mooi wonen.
Stevigere positie
Deze wedstrijd van Atalante D1 tegen VoCASA D5 was die van nummer 6 tegen nummer 7. Met twee punten in het voordeel van VoCASA. Door dit 1-3 resultaat zijn we gewisseld van plek en hebben wij één punt meer, maar belangrijker is dat de teams onder ons allemaal meer punten verloren hebben, zodat we wat steviger in het middenmootzadel zitten. Alleen jammer dat Pegasus D3 ons op zaterdag net weer ingehaald heeft, maar daar moeten we nog tegen!
De komende twee weken tegen Heyendaal D4 (nu 4e) en Pegasus D4 (1e) is zo’n buffer wel prettig. Dan kunnen we alvast werken aan de wedstrijd erna tegen Kidang D2 – nu 10e. Op die manier moeten we het seizoen kunnen afsluiten met een plaats ruim boven de gevarenzone. Hopelijk met even leuke wedstrijden als deze was,