VoCASA D5 staat lager geklasseerd dan Atalante D1 en begon het seizoen als een niet ingespeeld team met meteen al 5 punten aftrek. Daarna begon het aan een opmars, dus was het nog maar vraag hoe dat tegen Atalante D1 zou gaan.
Voor Atalante D1 was het zaak na de verloren uitwedstrijd tegen Weekenders D1 om deze thuiswedstrijd wel te winnen om zich wat steviger in de middenmoot te positioneren. Zonder Marieke, oproepkracht Nicky en de op het laatste moment ziek geworden Alyssa waren de wisselmogelijkheden gering, dus was het zaak de beschikbare krachten zo gespreid mogelijk in te zetten.
Met Marilou als spelverdeler, Rosa op haar vaste buitenplek, Lotte midvoor, Marleen op de diagonaal, Mette weer beter en op buiten en Lara op de andere middenplek de eerste set in. Suzanne en Bo deelden de liberotaken. Dat liep eigenlijk voorspoedig – al leek het bij 7-7 nog spannend te zijn, maar dat kwam voornamelijk door op dat moment al vier servicefouten aan onze kant.
Gelukkig serveerde Lara wel goed, waardoor we bij 10-7 een gaatje hadden. Bij 12-8 waren we rond, en wist iedereen wat zijn positie en taak was. De opdracht in de spelverdeling om iedereen zo’n beetje om de beurt aan te spelen zoals bij de training werd in de praktijk uitstekend uitgevoerd. De middens werden regelmatig aangespeeld en scoorden goed, op buiten liep het lekker en ook de diagonaal en A- en B-aanvallen werden in het spel betrokken.
Atalante D1 liep mede door de goede servicepass dan ook uit naar 21-13. Daarna stagneerde het even, waarbij VoCASA D5 terugkwam tot 23-18. Tijd dus voor een time-out om deze set zelf winnend af te sluiten en met dat gevoel de volgende set in te kunnen. Daarna was het snel 25-20.
Alles maatje minder
In de tweede set met dezelfde beginopstelling ging het op alle vlakken net een maatje minder. De servicepass kwam nog wel aardig, maar variabel, waardoor niet iedereen meer in de aanval betrokken kon worden. Bij 9-7 stonden we nog wel voor, maar bij 14-14 was het gelijk. Bij 18-19 kon het nog alle kanten op, dus geen redenen om op dat moment te wisselen. Daarna werd het echter een mindere fase in de servicepass, waardoor VoCASA D5 met 21-25 als eerste aan het eind was.
In de derde set met Marilou, Rosa, Lotte, Ilse op de diagonaal, Marleen nu op buiten voor Mette en Lara eens kijken of dat naar een wat hoger plan te trekken was. De servicepass en de aanvalsmogelijkheden stagneerden echter van begin af aan. Een snelle time-out op 1-7 was het gevolg. Dat had niet het beoogde effect, waardoor bij 1-9 Mette op de diagonaal ging. Daarna was het puntje voor puntje terug kruipen richting VoCASA D5. Bij 6-11 was het verschil nog 5 punten en bij 13-16 nog maar 4. Maar het einde van de set kwam wel in zicht. Bij 15-20 vond VoCASA het tijd voor een time-out, het werd ze toen toch te spannend. Daarna was het door wat persoonlijke fouten met 17-25 helaas echter (te) snel gedaan.
Inzetten van het herstel
Dan maar weer terug naar de opstelling van het begin van de wedstrijd – met het grote verschil dat de libero’s nu voor de middens het veld ingingen in plaats van voor de buitens. Dat leverde niet alleen wat rust op voor Lotte en Lara op midden, maar leidde ook tot andere pass-opstellingen.
Na even wennen stond Atalante D1 voor met 9-7, en waren we rond bij 13-10. Toen was het voor iedereen duidelijk hoe het in elkaar zat. Lotte kon zich weer even focussen op de aanloop van het net af en wist aardig te scoren op positie 1 van de tegenstander en Lara vroeg zich af of er aan de andere kant van het net eigenlijk wel geblokkeerd werd …
Rosa speelde op buiten een betrouwbare partij en pakte veel punten mee, terwijl Mette op buiten ook veel verdedigende punten meepikte. Marleen deed het op de diagonaal ook prima en scoorde zelfs een bal lekker hard rechtdoor.
Marilou wist iedereen weer goed aan te spelen, de afstemming met de middens ging goed en ze kreeg de ballen ook weer sneller naar buiten. De enige smet was wellicht een mooie driemeterbal op midachter, waar op dat moment echter Bo als libero stond …
VoCASA D5 voelde het onheil naderen en probeerde dat bij 17-12 met een time-out nog een halt toe te roepen, maar het mocht meer baten: met 25-14 denderde Atalante D1 door naar de setwinst, een 2-2 stand en dus een vijfde set.
Alles of niets
Met dezelfde opstelling (en libero’s op midden) en met goed vertrouwen de vijfde set in. Zaak om meteen goed uit de startblokken te komen, bij het wisselen van speelhelft voor te staan en de set dan rustig uit te spelen.
Dat eerste lukte bij 5-5 nog niet meteen, maar bij het wisselen van speelhelft bij 8-6 was het gewenste gaatje er wel. Een time-out van VoCASA D5 bij 9-6 hielp niet echt, en hun time-out op 12-10 legde alle druk op onze serveerder van dat moment (Rosa), maar die trok zich daar niets van aan en serveerde meteen goed: 13-10.
Toen werd het nog wel even spannend omdat we verzuimden het zelf af te maken en VoCASA iets terugkwam. De time-out van Atalante D1 op 14-13 zette alles echter weer even op scherp, waarna met 15-13 de laatste set werd gewonnen en met de uitslag 3-2 drie punten aan het saldo konden worden bijgeschreven.
Het was al met al een wedstrijd waarin het team weer meer als collectief functioneerde. Daardoor waren er geen duidelijke zwakke punten, hooguit wat mindere fases. Dat betekende voor de reserves helaas dat zij niet of nauwelijks aan bod kwamen. Zij mochten echter wel meegenieten van de Lia-schaal die gezien de uitslag eigenlijk niet verdiend was, maar gezien de team-effort wel. Bij de nieuwe vorm van de Lia-schaal lijkt de kwantiteit echter wat ondergeschikt, want zeker de friet maar ook de omringende snacks waren in no-time op.
Volgende week wacht de kraker tegen Trivos D4, maar gezien het spelniveau tijdens delen van deze wedstrijd is dat vooraf geen uitgemaakte zaak.