Het was weer even schuiven met de poppetjes. Liesanna was op vakantie en Ans ook (al noemde zij dat werk). Daarmee bleef alleen Jenny over op midden, en dat is toch iets teveel gevraagd. In dit geval Ilse doorgeschoven naar de middenpositie, waarmee de rest ook vaststond: Marjolein en Rosa op buiten en Hanneke en Monique op rechts met Susanne als libero voor buiten.
Een nieuwe fantasie-opstelling, met toch ook wat mensen op hun vertrouwde plek. Zou moeten kunnen. Het devies van de dag: ‘toevoegen’. Van een moeilijke service een goede pass maken, van een mindere pass een goede set-up maken, van een mindere set-up toch een goede aanval maken. Te allen tijde iets proberen toe te voegen aan de bal. Van een slechte pass een slechte set-up maken kan iedereen, een slecht set-up uit- of in het net slaan of de bal er makkelijk overheen spelen kan ook iedereen. Een opeenstapeling van toevoegingen leidt uit uiteindelijk tot goed spel, maar dat betekent wel het continu bewust zijn van positie en taak.
Heyendaal heeft in principe niet zo’n geweldige aanvalskracht, maar verdedigt goed, dus moet alles kloppen om daar doorheen te komen. In het begin lukte dat nog niet meteen: na 2-4, 3-8 (time-out) en 3-11 kwamen we sterk terug tot 12-12, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dat puur door een servicebeurt van Jenny was.
We gingen door die stand wel beter spelen en liepen een beetje uit met 14-13, 19-17 en 21-19. Daarna weer een korte servicebeurt van Jenny en toen was het 25-21. Wel gewonnen, maar niet meteen door eigen punten: maar liefst 14 van de 25 punten kwamen door directe servicepassfouten van Heyendaal.
De tweede set ging gelijk op. In het begin nog even minder (time-out 4-8), maar toen werd het 9-11 en 14-16. Heyendaal had echter een gaatje van twee punten en hield dat vast. Met veel kunst en vliegwerk konden we nog terugkomen tot 19-19 – het werd zelfs 22-20 – maar toen sloop Heyendaal dichterbij (23-24) gevolgd door een ratrace wie het eerst twee punten voorsprong had. Beide teams kregen setpoints, maar Heyendaal was de eerste die dat met 25-27 wist te verzilveren. Een zwaar bevochten set, met soms goed volleybal met duidelijke toevoegingen – een voortreffelijke pass in de handen van de spelverdeelster, een perfecte set-up bij de antenne en een mooie aanval rechtdoor -maar soms ook momenten waarop iedereen alleen maar bezig was de rotzooi van anderen op te ruimen of werd het opruimwerk van anderen teniet gedaan door knullige fouten. Hard werken met uiteindelijk geen resultaat.
Dat was natuurlijk moeilijk vol te houden. Sommige passopstellingen kostten teveel punten, dus in de derde set de twee middenspeelsters omgedraaid om die momenten te voorkomen. Dat had bij tijd en wijle effect, maar soms ook net weer niet. Een 1-4 achterstand werd door een servicebeurt van (wederom) Jenny weggepoetst tot 7-5, maar daarna werd het snel weer 9-12, 12-14 en 13-15. Heyendaal had weer een gaatje te pakken en we liepen achter de feiten aan. Het geheel zakte in elkaar, ieder stond een beetje zijn eigen ding te doen op een plek naar keuze en Heyendaal maakte daar dankbaar gebruik van door uit te lopen naar 15-21. Bij 19-24 ging Rosa serveren, en deed dat niet onverdienstelijk – ze scoorde zelfs nog een 3m-aanval – maar bij 23-25 was het toch gedaan.
Het verschil in punten was aan het eind van iedere set niet groot, maar gedurende een set varieerde dat wel en was het flink doorwerken om in de buurt te blijven. Geen enkele aanvalsplek scoorde veel of makkelijk, het moest allemaal van verre komen.
In de vierde set de twee middens weer op hun originele plek omdat die wissel niet bracht wat het had moeten opleveren. In dit geval de twee buitenspeelsters omgewisseld om een andere aanvaller te hebben op de set-ups van de spelverdeelster bij het net dan wel komend uit het achterveld. Kijken of dat tot wat meer mogelijkheden op toevoegen zou opleveren.
De vierde set echter een vergelijkbaar patroon: een achterstand van 2-4 en zelfs 7-13 werd weer goedgemaakt door een servicebeurt (van Ilse deze keer) tot 12-14, maar het gaatje bleef en was ook zo weer groter bij 13-19. De pass werd onnauwkeurig, de aanvalsoplossingen werden door de omstandigheden bepaald en niet door een idee, de middenaanval stagneerde en buiten had het te moeilijk met corrigeren. Lichtpuntje: Marjolein produceerde haar eerste goede service van deze wedstrijd…
Ook nu mocht Rosa weer als laatste serveren, en dat ging wederom niet onverdienstelijk, maar het gat was al veel te groot. Dat lijkt door de uiteindelijke stand van 22-25 nog mee te vallen, maar schijn bedriegt – dat was zeker geen reële weergave van het spelpeil.
Volgende week moeten we uit tegen Kidang D2. Die staan als achtste twee punten onder ons met één wedstrijd minder gespeeld. Dat wordt dus een sleutelwedstrijd voor de eindfase. Als we die verliezen, gaan we richting 8e plek met teams als de Weekenders en Heyendaal D5 hijgend in de nek, en als we die winnen maken we het onszelf makkelijker om uit die zone te blijven. De thuiswedstrijd tegen Kidang hebben we met 2-3 verloren, dus vanzelf zal dat zeker niet gaan. Dan is een besef van het concept van ‘toevoegen’ des te meer van belang.