Na wedstrijd tegen Switch D1 zit eerste helft van de competitie er voor Atalante D1 op

De uitwedstrijd van Atalante D1 tegen Switch D1 op zaterdag 15 december om 17:00 was qua tijdstip niet optimaal. Maar gelukkig was iedereen er.

Karin speelde wel mee in, was bij de wedstrijd nog niet inzetbaar. Switch D1 en Atalante D1 stonden redelijk gelijk op de ranglijst, dus voor beide was hier wat punten halen belangrijk. Met Aggie, Rosa, Marieke, Ilse, Marleen en Lara de eerste set in. Het ging zoals zo vaak in het begin wat gelijk op, maar door de service van Lara liepen we uit naar 10-14. Bij 15-19 was die voorsprong nog hetzelfde, maar bij 21-23 werd hij wel wat kleiner. Nicky had er al een rondje voorin voor Lara opzitten, maar mocht dat bij 21-24 nog een keer doen om dat laatste punt binnen te halen. Dat lukte maar niet, het werd zelfs 24-24. Toen was het een kwestie van de service terughalen (24-25, time-out Switch) en een keertje blokkeren (24-26). Daarmee was de eerste set binnen, en ook duidelijk dat de teams aan elkaar gewaagd waren.

De tweede set begonnen met dezelfde beginopstelling, maar opeens liep de servicepass voor geen meter en was Switch weg bij 5-0 en 8-2. Bij 11-3 Petra voor Aggie in de hoop het tij te kunnen keren, maar dan heb je zo’n set waarin niets meer lukt en een aanvaller het zelfs voor elkaar kreeg de bal onder het net door te slaan (nee we noemen geen namen … maar het was nummer 7). Het sukkelde lekker door richting 17-4, met op dat moment een time-out met de bedoeling het eigen spel weer op de rit te krijgen. Dan waarschijnlijk niet meer voor deze set, maar alvast voor de volgende. Dat werkte redelijk: we kwamen ‘terug’ tot 25-11.

Vooraan beginnen

Daarmee was het 1-1 en kon het nog alle kanten op. Alleen moesten we dan wel zelf het heft in handen nemen. Met Nicky op de diagonaal en Marilou als spelverdeelster en de heleboel drie plekken doorgedraaid eens kijken of we wat meer konden ontregelen. Dat leek met 1-4 en 4-6 te gaan lukken, maar bij 12-7 was Switch even weg. Na een time-out kwamen we weer bij tot 14-14 en bleven we bij tot 16-16, maar toen had Switch bij 18-16 weer een gaatje. Daarna ging het opeens snel: ook nu weer wat unforced errors, maar niet alleen in de servicepass maar ook op andere vlakken, en toen was het opeens 25-19.

Het zat er wel in, maar het kwam er nog niet stabiel genoeg uit. En daar kon Switch dankbaar gebruik van maken. De vierde set in met de beginopstelling van de eerste, maar dan ook drie plekken doorgedraaid, en Nicky draaide rondjes voorin voor Lara. Bij 11-8 een time-out, en bij 11-11 weer gelijk. Dat bleef gelijk op gaan bij 15-15 en 22-22. Bij 23-22 onze tweede time-out, die ervoor zorgde dat we de service weer terugkregen. Bij 24-24 was alles nog mogelijk, maar nu maakten we geen rare fouten meer en maakten de set zelf af met 24-26.

Vooraan beginnen 2

Daarmee was de wedstrijd weer helemaal in balans, al moesten we voor onze gewonnen sets harder werken dan Switch voor hun sets. Maar goed, de vijfde set is maar tot 15, dus met wat geluk en een klein gaatje kom je een heel eind. Dezelfde beginopstelling als in de vierde set, maar met 5-2 kwamen we minder goed uit de startblokken. Bij 8-4 was het wisselen van speelhelft en duidelijk dat het een moeilijk verhaal ging worden. Na 10-6 was de fut er dan ook helemaal uit en wist Switch met 15-6 de drie punten binnen te halen.

Dat betekent in ieder geval dat wij twee punten overhielden aan deze wedstrijd, en dat is gezien het verloop ook een terecht aantal. Daardoor staan we halverwege het seizoen op een mooie zevende plek, met 26 punten, met 15 punten achter op de koploper, maar ook 13 punten voor op de laatste. Het doel is echter hoger dan positie 10 te eindigen, want dan moet je alsnog promotie/degradatie spelen. Daar staat nu Ikaros D1 met 18 punten, dus staan we maar 8 punten op voor. Het is een marge, maar wel een kleine. Dat betekent dat we de tweede helft van de competitie niet op onze lauweren kunnen rusten, maar met volledige inzet moeten proberen uit elke wedstrijd zo veel mogelijk punten te blijven slepen.

Het was in ieder geval een mooi moment voor de trainer om met vrouw en dochter uit eten te gaan en voor de speelsters om het centrum van Nijmegen onveilig te maken …