Voor 12 december stond er een reguliere OK-bandrehearsel gepland. Maar dat liep even wat anders: het bleek om een heus verrassingsfeest te gaan. En dat was goed gelukt, voor het half 9 was stond ik opeens omringd door allemaal bekenden: de volledige OK-band met groupies en roadies, het nu wel complete damesvolleybalteam Weekenders D2, nieuwsgierige collega’s van de c’t-redactie, de hele familie en nog een aantal loslopende mensen die het leuk vonden om mij te verrassen.
Gelukkig stond het feest in het teken van muziek (maken), dus dat was een mooie uitlaatklep. Het organisatiecomité Mette, Anita en Harry had het goed voor elkaar, er was drinken en eten in overvloed. Al heb ik van dat laatste alleen gezien dat het op was…
Na het uitpakken der cadeaus (te veel en te verscheiden om te noemen!) en het afwisselend dragen van de verschillende t-shirts werd het een gezellige bende, waarbij iedereen die door de microfoon mee wou blèren dat ook mocht doen.
Gelukkig waren er ook nog goed klinkende al dan niet zelfgemaakte nummers van onder andere het OK&W-trio (Anja, Herman en Roland, “he likes blond”), Frank (“Noud is een oude lul”) en Marian (“hij blijft een jonge god”), en de voltallige wiskundebijleskudde aangevuld met Dames 2 (of was het andersom?) over “onze coach”.
Zo werd het (zeker achteraf) een keileuke avond, waarbij alle mensen die een deel van mijn wereld zijn er blijk van hebben gegeven dat ik ook een deel van hun wereld mag zijn, en dat is een goed gevoel, waarvoor mijn dank…
Deze foto komt van de verjaardagskalender van Dames 2 (de maand juli om precies te zijn) en die is niet bij te bestellen!