Pegasus D5 staat gedeeld tweede met Pegasus D4, terwijl Switch al kampioen is. Pegasus D5 en D4 mogen dus met zijn tweeën gaan uitmaken wie er voor de P/D-wedstrijden in aanmerking gaat komen. Wordt het D5, dan zullen zij ongetwijfeld de plaats van D2 in de Promotieklasse willen veiligstellen. Wordt het D4, dan wil dat team waarschijnlijk zelf wel door. Dat is verder een verenigingskeuze, dus voor ons leuk om dat rustig af te kijken. Als we kunnen helpen door hier en daar wat puntjes af te snoepen, moeten we dat zeker niet laten.
De thuiswedstrijd tegen Pegasus D5 hadden we met 3-1 verloren. Het is een degelijk, ervaren team dat veel verdedigd en goed kijkt bij het aanvallen. Dus veel servicedruk houden en zelf scoren.
Marjolein lag in bed, dus met één wissel (dat lijkt een luxekwestie te worden) de wedstrijd in. Begonnen met Hanneke, Ilse, Ans, Monique, Rosa en Liesanne met Susanne als libero buiten en Jenny reserve voor vijf van de zes plekken.
De eerste servicepass van Susanne was nog even wat voorzichtig, maar daarna was haar schroom weg en speelde zij een topwedstrijd. Haar passes lagen lekker bij het net en verdedigend haalde ze veel van de vloer. Dat moet als eerste even gezegd worden.
Pegasus had dat snel door en serveerde minder op haar. De rest had het wat lastiger in de passing, dus was het al snel 9-3 in deze vroege uitwedstrijd. Daarna kwamen we puntje voor puntje wel terug tot 16-15 en leken we aan te kunnen blijven haken bij 18-16, maar daarna was Pegasus weer weg naar 21-16 en meteen ook helemaal weg naar 25-16.
Jenny in de tweede set op de diagonaal voor Monique, die er passend even niet uitkwam, maar wel aanvallend rendement had. Het was al snel echter 5-0 en dat gat bleef bij 8-3 en werd daarna alleen alsmaar groter: 12-4, 17-6, 20-8 en uiteindelijk 25-13. De aanval kwam er geheel niet uit, we liepen continu achter de feiten aan. De speverdeelster-in-opleiding bij Pegasus deed het goed, maar voornamelijk omdat de ballen bij haar wel netjes aankwamen. Op het moment dat er meer druk van onze kant was, had zij het meteen een stuk moeilijker.
Dus in de derde set meer eigen druk ontwikkelen. Jenny door naar het midden voor Ans, Monique weer op de diagonaal en Rosa en Ilse omgewisseld op buiten. Dat leek te werken: 3-3 en 8-5, en dat gaatje bleef bij 10-7, 13-11 en 16-13. Het lukte niet om dichterbij te komen, het was hard werken om bij te kunnen blijven en dus was nog een stapje extra nodig om in te halen. Dat stapje kwam er niet. Pegasus speelde het geroutineerd uit tot 23-13 en 25-15.
Het was wel duidelijk dat het dus wel kon, maar dat we het dan helemaal zelf tot het einde moesten doen. In de vierde set Ans voor Liesanne op midden – niet omdat ze slecht speelde, zeker niet, maar omdat de middenposities vanavond rouleerden volgens het bierviltjeprincipe. De service van Pegasus werd wat minder gericht, de vermoeidheid aan die kant begon parten te spelen. Susanne kon wat meer ballen opeisen en opeens begon het te lopen. Het werd 2-4, 7-8 en 9-12, en die kleine voorsprong moest met hand en tand verdedigd worden. Na 10-15, 13-17 en 15-20 zou het gat toch groot genoeg moeten zijn…
Het werd zelf 15-22, maar toen begonnen de zenuwen een rol te spelen. De aanvallers durfden niet meer, alleen Jenny kwam er op midden nog een paar keer lekker door. Bij 16-24 was er nog maar één puntje nodig, maar dat wou maar niet komen. Op 19-24 maar even een time-out. Mooi was het niet meer, maar uiteindelijk wisten we met wat rommelwerk de bal toch op de grond te krijgen aan de Pegasus-kant, en hadden we de set binnen.
Het voordeel van het winnen van de laatste set is dat je toch het idee hebt dat je (een beetje) gewonnen hebt. Dat ene punt is bovendien nog handig om de lagere teams onder ons te houden. Tweestroom is al gedegradeerd, Heyendaal D5 kan ons met nog één wedstrijd te spelen en 9 punten achter niet meer inhalen. Direct degraderen zullen we dus niet meer!
VoCASA D5 staat 8 punten achter op ons, maar zij moeten nog tegen Pegasus D5 én D4. De kans dat ze daar 9 punten uit halen is uitermate gering, maar gezien de zusterstrijd bij Pegasus weet je dat nooit. De Weekenders staan 7 punten achter ons en moeten volgende week tegen Tweestroom, dus dat worden er in principe nog maar 2. Zij moeten hun laatste wedstrijd tegen Pegasus D5, dus zouden kansloos moeten zijn, maar ook hier: je weet het nooit.
Het enige wat wij hoeven te doen is ons eigen spel blijven spelen. In de laatste set tegen Pegasus D5 bleek dat dit gewoon kan en meteen ook tot resultaat leidt. Volgende week hebben we zelf geen wedstrijd en kunnen we rustig afwachten wat de rest doet. Hebben we even de tijd om ons op te maken voor de laatste rondes…