Switch ’87 D1: roeien met de riemen tegen de stroom in

Het doel van de wedstrijd tegen Switch was duidelijk: zoveel mogelijk punten zien te halen om bij de laatste wedstrijd van het seizoen tegen Trivos om de 3e en 4e plek een zo goed mogelijke uitgangspositie te hebben. De schamele winst: 1 punt.

Het was van begin af aan duidelijk: het werd roeien met de riemen die we hadden. Marjolein stond op het wedstrijdformulier, maar hing verder alleen tegen een paal. Dat was het enige dat haar rug toeliet. Daarmee was de beginopstelling eigenlijk wel bekend: Hanneke, Marieke, Monique, Jenny, Ans en Lot met libero Susanne op buiten.

De eerste set begon voortvarend, we stonden al snel voor met 9-3. Daarna kwam Switch op stoom en via 13-10, 17-13 en 19-16 waren ze bij 20-20 langszij. Het erd spannend aan het eind, we wisten een 23-24 setpoint nog weg te werken, maar bij 25-27 was het over.

De tweede set begonnen met drie posities doorgedraaid om de grip weer terug te krijgen. Dat mislukte wonderwel: even niet opletten en na een time-out bij 0-6 was het opeens 1-11. De servicepass kwam niet, de spelverdeling had niets te variëren en de aanval kwam er niet doorheen. Om het oplossen in die volgorde vooraan te beginnen, schoof de libero door naar midden. Dat werkte al beter, want bij 10-19 was het verschil nog steeds 10 punten. We liepen niet in, maar zij ook niet verder uit. Dat bleef zo tot 15-25.

Dat gaf hoop voor de derde set. We bleven drie posities doorgedraaid met libero op midden. Switch nam bij 3-0 al meteen een time-out, maar dat had maar een kort effect: ze kwamen weliswaar terug tot 6-5, maar daarna waren wij weer weg bij 13-9. Dat werd uitgebouwd naar 20-14, waarna de set met 25-18 gewonnen werd.

Het liep weer: de servicepass kwam weer, de aanval kwam beter in stelling, de middenaanval kwam er weer aan te pas en de blokkering deed weer wat er gedaan moest worden. De ralleypass bleef door het rommelige positiespel nog wel een zorgenpunt, maar de voorsprong bleef groot genoeg.

Met wat meer vertrouwen de vierde set in dus. Via 4-4 ging het gelijk op naar 13-12, toen we een gaatje konden slaan naar 16-13 en zelfs 20-16. Daarna sloop Switch weer dichterbij naar 21-19 en was het zelfs erop en erover bij 22-23. Het euvel uit de eerste twee sets kwam weer naar boven: de pass ging alle kanten op, de set-ups deden dat niet en gingen allemaal naar buiten, waar de aanvallers gingen forceren. Switch ging recht op het doel af en won de laatste set met 22-25 en daarmee de wedstrijd met 1-3.

Het team van Switch bestond uit twee ervaren krachten met een heleboel jeugd er omheen – de droom van iedere trainer. Daar hadden wij met twee relatief ‘onervaren’ krachten en een heleboel ervaring er omheen in dit geval niets tegenin te brengen. Het nadeel van een team als Switch is dat het loopt of niet loopt. Bij de uitwedstrijd liep het niet en wonnen wij met 3-1, bij deze thuiswedstrijd liep het wel en wonnen zij met 3-1.

Dit heeft tot gevolg dat we nu op een gedeelde 3e plek met Trivos. Wij moeten volgende week uit tegen Pegasus D5, de op verliespunten nummer 1, en Trivos thuis tegen het ook niet sltijd makkelijke Heyendaal D5. Daarmee lijkt Trivos een betere hand te hebben om de laatste wedstrijd met een puntenvoordeel in te kunnen gaan. Het worden dus nog spannende weken!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *