De laatste wedstrijd van het seizoen. Ging het nog ergens om? Ja en nee. Nee omdat een plek in de middenmoot al een tijdje een feit is en Switch toch al kampioen was, maar ja omdat het nog om de 7e of 8e plek kon gaan. Met iedereen nog één wedstrijd te spelen stonden wij 7e met slechts 1 punt voor op Kidang D2. Alle punten die we konden halen tegen Switch maakte het voor Kidang lastiger over ons heen te komen. Kidang moest thuis tegen Heyendaal D5, op papier een makkelijke wedstrijd want zij stonden op een na onderste, maar Heyendaal zou ook wel vechten voor de laatste kans om directe degradatie te voorkomen. Dan moest VoCASA D5 wel verliezen van Pegasus D4, maar dat was ook wel de verwachting. Kortom, nog veel als-dan-constructies waarmee het nog spannend kon worden onderin.
Rosa stond met haar schoolbus helaas nog in de file en kon niet op tijd in Millingen zijn, dus met de gebruikelijke beperkte bezetting de wedstrijd in. De eerste set begonnen met Hanneke, Marjolein, Ans (laatste wedstrijd ooit!), Monique, Jenny (begon weer op buiten) en Liesanne, met Susanne op haar gewone plek als libero buiten. Ilse als achterwacht voor de diagonaal (waarbij Monique dan kon spelverdelen als het met Hanneke niet ging) en op alle andere plekken.
Het blaadje op de tribune liet er geen twijfel over bestaan: Switch zou niet achterover gaan leunen omdat ze toch al kampioen waren. Ze hadden de laatste wedstrijden al teveel punten gemorst en wilden nu voor het volle resultaat gaan.
Toen we met 7-3 achterstonden dan ook meteen maar even een time-out. Het gebruikelijke voorgloeien moest nu wel opschieten anders zou het snel gaan. Het was allemaal een beetje onnauwkeurig, overal net een stapje te weinig of te kort. Het werd 11-7 en 14-11, dus we bleven wel bij, niet meer dan dat, maar opeens was het over. Switch serveerde in één keer door naar het einde van de set bij 25-12.
Beginnersfout waarschijnlijk. De tweede set begonnen met een bijna vergelijkbare opstellingen, alleen Ilse op de diagonaal voor Monique en iedereen een plek teruggedraaid. Dat leek beter te gaan, we bleven bij tot 5-6, 10-8, maar toen was Switch in een keer weer floep weg naar 16-12 en 18-14, om het daarna weer af te maken met 25-15. Het was onrustig, Susanne was een balans aan het zoeken, de buitens vergaten mee te blokkeren op midden, het liep wat doelloos door elkaar heen.
Dan maar drastischer ingrijpen. Ans even langs de kant, Jenny naar haar middenplek, Ilse op buiten en Monique weer op de diagonaal (want aan de spelverdeling kon het niet liggen). Dat ging duidelijk beter: bij 2-7 moest Switch een time-out nemen, en bij 10-17 nog een keer. De pass lag goed, waardoor het midden kwam beter tot zijn recht kwam. Dit was het spel zoals het gespeeld moet worden, en zoals we dat volgend seizoen constant en stabiel moeten zien te krijgen. Met 14-25 was deze set overtuigend voor ons, zeker niet omdat Switch een stapje terug deed.
De vierde set zou dus mogelijkheden moeten bieden. Ans er weer in voor Liesanne en het hele team drie plaatsen door. Het begon weer gelijk op met 4-4 en 5-7, maar bij 11-9 even een time-out om aansluiting te houden. Dat leek met 12-12 te lukken, maar daarna was het snel weer 16-12. Switch wilde even orde op zaken stellen en niet nog een set weggeven. Een klein beetje terugkrabbelen nog tot 17-15, maar daarna stokte onze aanval en werd het vrij makkelijk 24-17. De hoogste tijd voor een publiekswissel: Liesanne voor Ans, van wie de volleybalschoenen nu op Marktplaats staan. Dat het toen 25-17 en 3-1 werd, mocht de pret niet drukken.
Weer een set gepakt van de kampioen, en met vlagen goed spel. Een mooi einde van een bewogen seizoen waarbij telkens aan de oppervlakte komt wat de potenties zijn, maar het vaak zoeken is met wisselende mogelijkheden om die wat standvaster boven water te krijgen. Zaterdag het Atalante-eindtoernooi/buffet en dan trainen we nog twee keer om wat herinneringen op te halen voordat de lange hete zomer gaat beginnen…
Hoe is het onderin afgelopen? Heyendaal D5 heeft inderdaad gevochten voor wat het waard was en wist zowaar met 3-2 te winnen van Kidang. Dat betekent in ieder geval dat het ene puntje dat wij gehaald hebben tegen Switch net genoeg is om Kidang niet boven ons te krijgen. We hebben evenveel wedstrijdpunten en gewonnen sets als Kidang, maar wel twee (!) sets minder verloren. Daarom zijn wij uiteindelijk overtuigend 7e en zij 8e…
Waren die 3 punten genoeg voor Heyendaal? Helaas niet: VoCASA D5 wist met 3-2 te winnen van Pegasus D4 (verrassende uitslag op zich, maar wij hebben ook met 3-1 verloren van Tweestroom, die onderaan geëindigd zijn, en met 3-1 verloren van VoCASA D5 zelf, dus het kan wel…) en kon Heyendaal daardoor 2 punten voor blijven.
Netto resultaat: Tweestroom D1 en Heyendaal D5 degraderen en VoCASA D5 probeert via P/D in de 1e klasse te blijven. Pegasus D5 gaat P/D spelen naar de promotieklasse, waarschijnlijk om Pegasus D2 daar in te houden. Kidang D1 is gedegradeerd uit de promotieklasse, dus volgend seizoen mogen we twee keer naar Bemmel.
Uit de 2e klasse promoveren Malden D1 en Ikaros D1 – oude tijden herleven. Bovendien gaan Heyendaal D6 en VoCASA D7 met VoCASA D5 bij de P/D-wedstrijden uitmaken wie er in de 1e klasse komt.
Het is dus nog even afwachten hoeveel Heyendaal-, VoCASA- en Pegasus-teams we volgend jaar in de 1e klasse krijgen, maar het is in combinatie met de teams van Ikaros, Malden, Weekenders, Trivos en twee keer Kidang nu al duidelijk dat we zeker niet kansloos zijn!