We hebben dit seizoen helaas zes wedstrijden op een zaterdag, en dat levert vaak wat meer regelwerk op dan een ‘reguliere’ donderdag. De eerste zaterdagse uitwedstrijd ging dan ook niet helemaal geweldig.
VoCASA D4 stond al om 13:50 compleet in de zaal, het net opgebouwd en wel, klaar om te beginnen met inspelen voor de wedstrijd van 14:30. Om 14:00 was van Atalante eigenlijk alleen de coach pas in de zaal. Om 14:10 moest de laatste nog steeds binnenkomen en tussendoor moest er ook nog heen en weer gebeld worden. Qua wedstrijdvoorbereiding lagen we dus al een punt achter.
VoCASA D4 is een relatief jong team, met wat vaste krachten van rond de 25 en de rest in soort van opleiding met de hoop op doorgroeien. Een leuke tegenstander dus, die nog fouten kon maken waar wij van zouden moeten kunnen profiteren, maar die ook punten zou maken waar we weinig aan zouden kunnen doen.
Schuiven met spelers
Nicky en Marilou waren er niet, en Karin niet optimaal. Susanne was nog geblesseerd, dus Ilse als libero. Met uitzondering van de spelverdeling op de verschillende plekken dus eigenlijk niets te wisselen, en dan kunnen vier sets lang zijn. We begonnen dan ook met Aggie, Rosa, Marieke, Karin, Marleen en Lara.
Het begon wat slomig, en bij 9-7 voor VoCASA D4 hadden we een volledige rotatie gehad – met maar liefst vier servicefouten. Dat gaatje van twee punten bleek leidend voor deze set – en voor het grootste deel van de wedstrijd. Bij 16-18 hadden we zelf een kleine voorsprong en was er nog hoop op een positief resultaat na de trage opening, maar VoCASA maakte aan het eind minder fouten en won de set met 25-23.
Omdat het op zich niet slecht ging, maar wel op alle punten beter kon, deze opstelling in het begin van de tweede set laten staan. Bij 6-3 liet de servicepass het echter afweten, en dat is toch de basis van ons spel. Op 8-3 Petra voor Aggie in de spelverdeling, maar daar zat de angel van het probleem niet echt. Bij 10-4 een time-out, maar VoCASA denderde door naar 15-7, waarna we na een time-out toch weer wat beter gingen spelen. We verloren de set wel met 25-18, maar het verschil was sinds de time-out dus niet groter geworden.
Schuiven met posities
De buitenaanval van VoCASA scoorde te veel op rechtdoor, dus daar de blokkering naar doorgeschoven en de midachter op de midachter laten staan. Dat wierp aan het einde van de tweede set vruchten af, dus daar gingen we mee door. In de derde set ondanks het resultaat de opstelling expres niet doorgedraaid om meer vat op ‘bekende’ serveerders te krijgen. Ook nu helaas wel weer een time-out op 10-4, maar daarna kwamen we terug tot 10-10 en zelfs 13-15. Met Karin ging het niet meer goed, dus Aggie op de diagonaal. VoCASA kwam weer dichterbij, en bij 18-17 onze tweede time-out.
Er kwam nu duidelijk meer druk te liggen op buiten, maar Marleen en Rosa waren goed aan het aanvallen. Ook onze blokkering op midden hield regelmatig een bal tegen, maar onze eigen middenaanval kwam nog maar mondjesmaat aan bod en had het toen moeilijker. We wisten nog bij te spartelen tot 23-23, maar daarna waren twee knulligheden de reden van 25-23.
Schuiven met opstelling
Dan toch maar drie plekken doorgedraaid en de rugnummers hardop voorgelezen, maar dat was bij (in ieder geval één van) de buitenspelers niet helemaal doorgedrongen. De eerste service was al geweest, dus daar was niets meer aan te doen. Dat zorgde echter wel voor nieuwe opstellingen. Zeker ook omdat Aggie op de diagonaal nog even moest zoeken naar de passopstellingen, maar dat ging snel genoeg.
Die ‘onrust’ verhoogde blijkbaar echter ook de adrenaline, want we begonnen meer gefocust aan deze set, de boel was wakker. VoCASA D4 had bij 5-8 een time-out nodig, waarna wij hetzelfde moesten doen na een mindere periode bij 12-9. Daarna bleven we tot 16-16 en 19-19 goed bij, met name door de niet scorende buitenaanval van VoCASA en onze wel scorende buitenaanval. Bij 21-19 had VoCASA echter weer een gaatje, en daar hadden we na vier lange sets weinig meer tegenin te brengen. Met 25-21 was het gedaan en moesten we puntloos de douche in.
De tijd die na de wedstrijd nog in de kantine werd doorgebracht was voor sommigen nog korter dan de wedstrijdvoorbereiding, dus zo’n wedstrijd op zaterdag moeten we toch anders aanpakken…
Komende donderdag een thuiswedstrijd, tegen VoCASA D5 in dit geval. Karin en Ilse zijn er dan niet bij, maar Susanne hopelijk weer wel. Voor de rest van het team betekent dat echter dat ze weer vol aan de bak moeten! Het aantal kleine onnodige fouten moet dan nog gereduceerd worden, en de dingen die goed gaan moeten dat vooral blijven doen!