De op voorhand uitdagende uitwedstrijd tegen de momentane koploper VoCASA 4 beloofde veel goeds. Winnen mocht, dat had nog geen negatieve gevolgen voor eventuele ongewenste promotie of P/D-wedstrijden, en verliezen mocht ook want het gat naar de nummer 4 was negen punten. We begonnen dan ook onvervaard aan de wedstrijd. Voor de verandering een keer compleet, dus nog wat te wisselen ook (zij het maar op één positie tegelijk).
De eerste set liep tot 9-10 en 13-13 gelijk op, aan beide kanten werden mooie aanvallen afgewisseld met onnodige persoonlijke fouten. Na een servicebeurt van Jenny stond het echter opeens 13-18 voor ons en konden we die voorsprong via 16-22 uitbouwen naar 19-25.
Dat smaakte naar meer. De tweede set was echter nog maar net begonnen of het was al 7-1 voor VaCASA. De servicepass ging alle kanten op, spelverdeelster Hanneke kon niet veel meer dan alles naar buiten gooien, waar die aanvallers er ook weinig mee konden of durfden. Bij 9-1 Monique erin als spelverdeelster, waarna het opeens een stuk beter ging lopen. Puntje voor puntje kropen we bij en bij 11-12 stonden we voor het eerst voor.
Dat wisten we zelfs nog uit te bouwen tot 16-19, maar daarna was duidelijk dat die inhaalrace aardig wat energie gekost had. Tot dat moment wist libero Susanne de bal regelmatig nog overal van de vloer te houden, daarna was het collectief op. VoCASA nam het over en wist ook na een time-out op 23-22 meteen door te stomen naar 25-22.
Het was duidelijk dat die achterstand aan het begin van de set aan het eind funest was geworden. De boodschap voor de derde set was dan ook om van meet af aan minimaal aan te haken en liefst voor te blijven. Helaas pakte dat anders uit: het was vrij snel al 6-2 voor VoCASA en bij 9-4 kwam Hanneke er weer in voor Monique. Het mocht echter niet baten. Iedereen ging zijn eigen ding doen, er was geen samenhang meer. Ballen vielen tussen twee speelsters in die elkaar alleen maar aan stonden te kijken, we gingen door met korte prikballen ondanks dat duidelijk was dat die niet scoorden en positie 1 wagenwijd open lag, de blokkering zweefde weer lekker naar buiten en achterin was de verdediging nergens meer op in te stellen.
Dan blijkt een enkele wissel te weinig te zijn om dit soort situaties op te kunnen lossen. Een time-out op 21-11 was bedoeld om duidelijk te maken dat deze set verloren zou gaan worden en we alvast aan de volgende set moesten gaan werken, maar VoCASA raasde door naar 25-14.
In de vierde set Ans naar buiten voor Marjolein, de middenspeelsters omgewisseld en het hele team drie plekken doorgedraaid. Dat waren de mogelijkheden zo’n beetje. Het begin van de set verliep echter weer hetzelfde en de eerste time-out bij 5-1 was dan ook al snel een feit. Bij 16-11 mocht Marjolein nog een rondje voorin als diagonaal, en bij 20-15 was dat rondje weer voorbij. In die periode kon VoCASA dus niet verder uitlopen, maar konden we ook niet iets inlopen. Daarna was het met 25-18 snel gedaan. Ook nu was de achterstand in het begin te groot om nog een rol van betekenis te kunnen spelen.
Een terechte overwinning voor VoCASA 4 dus, Het resultaat is dat we een prettige marge hebben met de nummers 1 en 2 en we dus geen wedstrijden ‘expres’ hoeven te verliezen, en we nog steeds een prettige marge hebben naar de nummers 4, 5 en 6, dus we hebben het nog helemaal zelf in de hand. Al zal het spelpeil dan wel flink omhoog moeten…