De wedstrijd tegen VoCASA D7 was een indicatie voor het lerend vermogen van Atalante D2. Met slechts één training in de benen voor het oefenen van een nieuw verdedigingssysteem was dit meteen een volwaardige testcase. De thuiswedstrijd tegen VoCASA D7 werd met 3-1 gewonnen, dus kijken wat er mogelijk was.
Ook geheel nieuw: de libero. Lieke had dinsdag een deel van training in het achterveld doorgebracht om te oefenen in het verdedigen op de rechtdoor. Nadat ze de afgelopen dagen ter ondersteuning nog wat YouTube-videootjes had gekeken, werd deze wedstrijd ook de vuurdoop voor het spelen met libero.
De eerste set in met Karin, Marleen, Michelle (met libero), Franka, Sofieke en Lara, met Helga als reserve midden en Astrid reserve sperverdeling en indien nodig buiten. Zoveel vernieuwingen ineens leek in het begin verlammend te werken, maaf met name op een punt waar niets in veranderd was: de servicepass. Met stond al snel 9-0 voor VoCASA zonder dat we echt aan volleyballen waren toegekomen. Daarna viel de schroom wat weg en kon de wedstrijd beginnen. Het werd 13-7 3n 19-10, dus het gat van 9 punten bleef, maar werd ook niet groter. Het wisselen tussen mid Michelle en libero Lieke leverde geen problemen op, daar raakte niemand door van de wijs. Dat de set uiteindelijk in 25-15 eindigde gaf alleen maar aan dat zeker niet onder hoefde te doen voor VoCASA, als we zelf maar bleven spelen.
In de tweede set Helga voor Michelle op midden, maar verder was het devies: ga verder zoals aan het eind van de vorige set We kregen een kleine voorsprong (3-4 en 8-10), maar toen vielen ineens alle puzzelstukken in elkaar: Lieke verdedigde veel en de aanval wist goed te scoren. VoCASA had het nakijken bij 10-18. Bij 13-22 Astrid erin voor Karin om alvast aan de volgende set te werken. Deze werd met 19-25 in ieder geval fraai gewonnen op eigen kracht. Af en toe kwam er nog wel een vraag uit het veld in de trant van “Waar moet ik ook alweer staan bij een aanval op midden?”, maar dat werden er steeds minder.
De derde set dan ook vol vertrouwen in. Astrid bleef staan en de rest had dat ook verdiend. Helaas waren er aan het begin wat servicepass-onduidelijkheden, vooral in de opstellingen met een wat meer naar voren staande achterspeler. Gedurende de wedstrijd hebben we die opstelling wel aangepast in een passlijn die meer op gelijke hoogte staat, maar nu had VoCASA een gaatje van 4 punten (8-4) Dat werd groter (14-7) en omdat er geen vijf wissels waren was een spelverdelerswissel de enige optie om de boel weer bij de les te krijgen. Dat leek te lukken: we kwamen puntje voor puntje weer terug, en bij 19-16 waren het er nog maar 3, maar door weer een paar onduidelijke servicepasses was het snel 25-18 voor VoCASA.
In de vierde set Michelle weer op midden voor Helga en het hele team drie plekken doorgedraaid om een andere servicepass-opstelling te krijgen. Dat leek te werken: we kwamen voor met 3-7, hielden dat vast tot 10-13 en liepen toen door een aantal goede eigen services en ralleypasses waar uit aangevallen kon worden uit naar 11-17 en uiteindelijk 15-25 Het was duidelijk: als iedereen zich aan de afspraken hield en we de servicepass speelbaar kregen, krijgen andere teams het heel moeilijk tegen ons.
Toen was het 2-2 en kwam er een vijfde set. We waren dus al dik anderhalf uur geconcentreerd aan het spelen, dus was het even kijken hoe ver de nog konden komen. Het ging allemaal wat moeizamer, er waren wat misverstanden en niet alle ballen kwmaen even lekker aan, zodat het 8-3 voor VoCASA was bij het wisselen. Bij een set die maar tot 15 loopt is dat een groot gat. We kwamen nog wat terug tot 10-7, maar toen was de koek op. Het werd uiteindelijk 15-9 en daarmee 3-2 voor VoCASA D7.
Al met al dus toch twee punten, zeker geen slecht resultaat gezien het feit dat we werkten met een nieuw, nog amper goed geoefend systeem, en de introductie van de libero. Het hele team verdient dan ook een compliment met het resultaat: op de momenten waarop het allemaal liep was het overtuigend – op de momenten waarop het niet liep lag het in ieder geval niet aan de wijzigingen. Met name ook complimenten aan Lieke, die haar eerst libero-wedstrijd glanzend doorstaan heeft. Dat belooft op alle fronten dus nog wat voor de resterende wedstrijden.
Deze week is er geen training (Carnaval) en ook geen wedstrijd. De week erop is er wel training, maar ben ik zelf een weekje naar de zon! Vanuit Meisjes B is gevraagd om dan een oefenwedstrijd te spelen, en dat lijkt me geen slecht plan. Kunnen de opstellingen onderling nog even doorgenomen worden. Die donderdag bij de wedstrijd tegen Boemerang Komeet D1 ben ik er ook nog niet – ik hoop dat het stadium ‘rood’ dan vervangen is door ‘lichtbruin’. De week erna is alles weer bij het oude.