De competitie is nu echt begonnen. De eerste wedstrijd van Atalante D1 tegen Pegasus D3 was er een van kunst en vliegwerk. Blijven werken en uitproberen.
Spelverdeler Karin had te veel last van haar voet om te kunnen spelen. Monique kwam daar net voor de wedstrijd achter en kon dus geheel onbevangen aan die taak beginnen. En niet geheel onverdienstelijk: de wedstrijd werd met 2-3 verloren, maar we hebben twee punten gewonnen.
Het was wel even heen en weer schuiven met de mogelijke posities. In de eerste set Monique, Rosa, Jenny, Bodine, Marleen en Lisa als beginopstelling. Met libero Susanne op buiten en Lara als achterwacht op midden en Ilse voor zowel de diagonaal als buiten.
Het was even aftasten. Pegasus D3 kwam uit de Promotieklasse, maar er waren wel wat speelsters weg en wat nieuwe erbij. Maar toch een goede tegenstander om mee te beginnen dus. Het was voor de servicepassers even wennen. Ook de afstemming tussen Monique en de aanvallers moest even op gang komen, met name op midden.
Bij 4-8 even een time-out, maar de achterstand werd met 6-11 en 12-18 telkens wat groter. Bij 13-21 Ilse op de diagonaal voor Bodine, maar Pegasus ging gewoon door en won de eerste set met 17-25.
In de tweede set bleef Ilse staan en kwam Lara erin voor Jenny. We kwamen wat voor (7-5), maar ook weer achter (7-9). Bij 9-10 serveerde Monique naar 14-10, en toen hadden en hielden we het voortouw in deze set. Pegasus D3 kwam nog even terug bij 16-16, maar Lara serveerde naar 20-16. Toen was het met 25-20 snel gedaan.
De draad weer oppakken
In de derde set Bodine weer voor Ilse op de diagonaal omdat de buitenaanvallers het toch lastig hadden. De afstemming met midden begon te lopen, maar dan moest de pass wel komen. Maar die kwam in het begin niet. Het was al snel 3-8, dus bij 4-12 een dubbele wissel. Ilse voor Bodine op de diagonaal en Jenny voor Lara op midden. Bij 6-14 krabbelden we nog terug tot 10-14 door een servicebeurt van Lisa. Daarna stortte het echter als een kaartenhuis in elkaar: 13-25.
Er kwam te veel druk op de buitenaanvallers, die dat niet konden oplossen. De middens kwamen niet meer aan aanvallen toe. Het werd te onrustig achterin, dus dat was een kwestie van even laten gaan en door met de volgende set.
In de vierde set Ilse voor Marleen op buiten, die er niet meer doorkwam. De gehele opstelling drie plaatsen doorgedraaid, zodat we snel rendement van de scorende aanvallers zouden moeten kunnen hebben. Monique en Bodine op rechts en Lara en Jenny op midden.
Het team leek zich te herpakken. De blokkering stond bete en de 3m-aanval van Pegasus kwam er niet meer aan te pas. Onze aanvallers wisten de gaten nu wel te vinden. Het bleef lang gelijk bij 5-5, 8-8 en 15-15, maar toen sloegen we een gaatje bij 18-15. Bij 22-18 serveerde Ilse meteen door naar 25-18 en was het 2-2 in sets.
De eerste vijfsetter verloren
Met Bodine, Ilse, Lisa, Monique, Rosa en Jenny de laatste set in. Het was al een hele krachttoer om zo ver gekomen te zijn. We bleven hard werken, maar niet altijd volgens plan. Pegasus kwam in het nauw bij 7-4. Bij het wisselen van speelhelft bij 8-5 was alles nog mogelijk. Pegasus kwam wel dichterbij: 9-10 en 10-11. Toen was het met een paar passfouten snel gedaan: 12-15.
De twee gewonnen punten zijn echter een mooi resultaat. Zeker gezien de beperkingen in de mogelijkheden. De potentie van het team die door het spel heen brak geeft hoop voor de toekomst. En die kon volgende week wel eens gaan beginnen!
Hoe lang Monique er de ochtend erna over heeft gedaan om uit bed te komen is nog niet bekend…