De tweede oefenwedstrijd van de dames van Atalante was tegen VoCASA D5. Dat team speelt in verschillende samenstellingen ook al jaren leuk mee in de 1e klasse. Die wedstrijd was dus een goede test om te zien waar we staan.
Ook nu was de uitslag geen doel, maar alleen een middel om af en toe te mogen pauzeren in het hete Dorpshuis op deze laatste nazomerse dag. De doelen waren duidelijk: zorg voor een goede servicepass om goed aan te kunnen vallen, afstemming met de middenaanvallers en coördinatie op buiten.
De eerste set in met Karin, Rosa, Lara, Monique, Marleen en Jenny. We kwamen sterk uit de startblokken met veel servicedruk en scorende aanvallen. Die set werd redelijk makkelijk gewonnen. VoCASA had aan het einde ook meer servicedruk, wat meer druk op onze passing legde, maar we hadden ruim genoeg over om als eerste bij de 25 te zijn.
In de tweede set Bodine voor Monique op de diagonaal en Ilse voor Marleen op buiten – met libero Susanne op midden in plaats van buiten. Dat was even wennen, maar dat mocht ook. Het was immers een oefenwedstrijd. De servicepass kwam niet helemaal lekker, en dus veel ballen naar buiten. De set-ups varieerden nogal, zodat het lastig was zelf de punten te maken. Verdedigend zat het regelmatig echter goed, dus VoCASA had het niet makkelijk.
Halverwege de set Monique erin voor Karin voor de spelverdeling, en tegen het einde Karin weer terug voor Monique – om haar meteen weer in het veld te brengen voor Bodine. Het voordeel van het nieuwe wisselsysteem. Genoeg geëxperimenteerd dus, maar de set was toch al opgegeven…
Afstemming steeds beter
In de derde set Monique weer op de diagonaal en Marleen voor Rosa. Jenny en Lara hadden op midden hun draai inmiddels wel gevonden. De middenaanval liep goed, de set-ups van Karin waren goed te timen, en ook achterin verdedigden ze goed. In de derde set begon ook de buitenaanval wat meer tot zijn recht te komen. Marleen blokkeerde tot haar grote verwondering zelfs een paar ballen.
Halverwege Bodine weer op de diagonaal. De druk op de servicepass nam toe, VoCASA kwam dichterbij. Beide teams wisten set-points niet te verzilveren. Uiteindelijk trok VoCASA aan het kortste eind met 26-28.
In de vierde set Marleen en Rosa op buiten. Ze hadden het beide deze wedstrijd lastig met de coördinatie, maar dat was te voorspellen. De afgelopen training bezig geweest met hun aanloop, dus zolang ze er nu niet over nadachten was er niets aan de hand, en dat lukte steeds beter. De middens bleven uitstekend draaien, dus de libero bleef op buiten.
Structuur
Soms even wat onrustig spel, maar over het geheel bleef de structuur er wel in. Zeker op momenten dat het wat minder loopt moet dat een vanzelfsprekendheid worden. Tegen het einde had Marleen het even lastig als passer/loper, dus even vervangen door Ilse. Aan het eind van de set serveerde Bodine zes punten achter elkaar. VoCASA kon onze opmars niet stuiten, maar toch konden we de set pas bij 29-27 binnenhengelen.
Daarmee was de totaaluitslag 2-2, een mooi moment om te stoppen. De luchtvochtigheid in de hal was al hoog genoeg.
Na de wedstrijd was voor iedereen duidelijk dat het de goede kant op gaat. Het voornaamste besef is dat we het grotendeels in eigen had hebben: als onze service- en ralleypass blijft komen, hebben we mogelijkheden genoeg om te scoren. Dat biedt zelfvertrouwen voor de competitie. Dat is maar goed ook, want die begint volgende week…