Het team van Atalante D2 moet in korte tijd aardig wat vernieuwingen doorvoeren. Dat gaat uiteindelijk tot een beter resultaat leiden, maar vergt in het begin nog wel even wat gewenning. Bij de uitwedstrijd tegen Ikaros D2 was het resultaat er in ieder geval al wel.
Na eerst een ander verdedigingssysteem aan te hebben geleerd was nu de vuurdoop van de nieuwe passopstelling. Geen 4 of 5 passers in verschillende varianten meer, maar altijd een 3-pass-opstelling. Niemand die iemand anders in de weg loopt, drie passers met ieder hun eigen territorium. Kijken hoe dat in de praktijk ging.
De eerste set in met Karin, Marleen, Janneke, Franka, Astrid en Lara met Lieke als libero voor Janneke. Het was even wennen in het begin, Ikaros liep uit naar 11-7, maar kreeg dat gat niet groter bij 19-15. Daarbij kwamen we op stoom: het werd 21-21, 23-24 en uiteindelijk 23-25. Wel gewonnen, maar de marge wat niet optimaal.
In de tweede set Sofieke voor Franka op de diagonaal. Het bleef nog even gelijk (5-5), maar toen kregen wij een kleine voorsprong (7-9 en 11-14). Dat wisten we vol te houden tot het einde toe (23-25). Dezelfde uitslag, maar het wedstrijdbeeld was wel overtuigender. De servicepass lag best redelijk, maar bleef nog wat hangen. Karin kreeg de ballen niet lekker op buiten, dus voor de volgende set Astrid als spelverdeelster, Sofieke naar buiten en Franka weer op de diagonaal, met Michelle voor Lara op midden en Lieke als libero voor beide middens. Een rigoureuze verandering, maar iedereen aan de kant alert om in te vallen als dat nodig mocht zijn.
Het was niet nodig: even wennen in het begin, maar bij 11-12 hadden we de vorm te pakken. Astrid verdeelde goed en de buitenaanvallers kwamen aan scoren toe. Na uiteindelijk een lange servicebeurt van Michelle werd het dan ook 19-25.
In de vierde set weer terug naar een aangepaste beginopstelling met Karin weer spelverdelen, Sofieke terug naar de diagonaal en Astrid naar buiten, en Lara op de plek van Janneke op midden. Ikaros liep even uit bij 804, maar daarna waren we bij 10-11 weer bij. Janneke wisselde zichzelf (in opdracht) nog even in voor Lara, waarna we de set met 22-25 nog vrij eenvoudig wisten uit te maken. Een fraaie 4-0 winst dus.
Er was al met al weinig onduidelijkheid in de passing, dat was een plusplunt. De uitvoering liet in de praktijk af en toe nog te wensen over, maar daar komen nog trainingen genoeg voor. Voordeel was dat de passers konden passen en de aanvallers aanvallen. Kortom: het team mag best trots zijn op het vertoonde spel en het behaalde resultaat!
Volgende week tegen Trivos D3, die een aardig stukje hoger staan, dus dat is een mooie oefening. Twee weken daarna weer tegen Ikaros D2, maar dan thuis, dus kijken of we de marges in de tussentijd dan groter kunnen krijgen. In de tussentijd staat D2 lekker in de middenmoot en kunnen we alleen nog maar stijgen…