Maandagavond 26 april 2010 naar Vredenburg Leidsche Rijn voor een concert van K’s Choice. Zij gaven aanvankelijk slechts één concert op de dinsdag, maar dat was zo snel uitverkocht dat de maandag er al snel extra bijkwam. En terecht, het was ouderwets!
De ‘pauze’ op CD-gebied van 10 jaar werd opgeheven door het dubbelalbum Echo Mountain. Wat mij betreft met gemengde gevoelens: de eerste CD met in verhouding wat ruiger werk was prima te verteren, ook in de auto. KC op bekend terrein: intieme, ingetogen intro’s en spetterende outtro’s. De tweede CD was meer ballad-achtig en bleef een beetje bij het ingetogene hangen. Niet voor in de auto dus, meer muziek voor meisjes.
Met enig voorbehoud naar het concert dus. De vorige keer dat ik ze zag in de Vereniging in Nijmegen in 2003 of zo, was tijdens de Almost Happy-tour, en dat was toen wel redelijk soft allemaal. Nu hopelijk wat meer rock & roll. En dat bleek ook zo te zijn.
Het was niet te zien dat hier een band stond die een aantal jaren niet (samen) heeft opgetreden. De nieuwe gitarist, die zijn gitaar bijna op zijn knieën had hangen en daarom als een soort Neanderthaler over het podium waggelde, deed enthousiast zijn best de gaatjes in te vullen en was zonder meer een goede aanvulling. Gert kon zich daardoor concentreren op de basis van de nummers en het machtig mooi laag meezingen met zus Sarah.
De toetsenist leek voornamelijk aangetrokken te zijn voor extra vocale ondersteuning. Muzikaal kwam hij er minder aan te pas, behalve bij het obligate rustigere akoestische blokje.
Het podiumarrangement was niet optimaal, de drummer stond wat ver weg van de rest en om als concertganger alles goed te kunnen zien, moest je veel heen en weer kijken. Maar dat kwam natuurlijk ook omdat we redelijk vooraan stonden!
De rode doos van Vredenburg staat niet bekend om zijn geweldige geluid, en met een Gibson Sonex, een Telecaster en een Jazzmaster is het dan vragen om problemen in het midmid-gebied. Dat werd af en toe dan ook een beetje een brij, al was dat achterin hinderlijker dan vooraan.
De set begon met wat eerder werk, en al vrij snel ging het over op nummers van Echo Mountain. Van de eerste CD gelukkig, dat wel. Halverwege een wat mij betreft net niet te lang akoestisch intermezzo met een wel erg jazzy uitvoering van Come Over Here, maar daarna weer lekker rampestampen met behoud van subtiliteit, met ook wat oudere nummers. Dat liep en klonk als een trein. De twee toegiften waren dan ook volledig terecht.
Het publiek was een gemêleerd gezelschap bestaande uit de oudere fans die ook de eerdere succesperiode hebben meegemaakt (inclusief mezelf), en een ‘nieuw’ publiek dat voornamelijk via het werk van Sarah Bettens bij K’s Choice terecht was gekomen. Half lesbisch Utrecht was dan ook op komen dagen, waardoor de leeftijdsverschillen in het publiek aangaven hoelang K’s Choice al aan de weg timmert en daarbij een geheel eigen koers heeft gevolgd.
Maar onafhankelijk van de achtergrond van de concertgangers zullen ze vrijwel allemaal met een goed gevoel en onder de indruk naar huis zijn gegaan. Ik in ieder geval wel.