Malden D1: het glas is driekwart vol

De wedstrijd tegen Malden 1 moest gewonnen worden om aansluiting met de middenmoot te houden en de rest – waaronder Malden – onder ons te houden. Het was weer even geleden dat we een wedstrijd hadden – laat staan gewonnen hebben – en in de tussentijd hebben we met nogal wisselende samenstellingen getraind. Het was dus even afwachten hoe dat in het veld zou gaan.

De eerste set begonnen met Monique (ze had de toss verloren en hoefde dus niet te beginnen met serveren), Marjolein (net daarvoor de wedstrijd van Dames 3 gefloten en nu een suikertekort), Lisa, Ilse (net terug van de scheidsrechtersstoel bij Dames 2), Marieke en Jenny. Susanne ging als libero voor midden omdat we er daar maar twee van hadden vandaag. Daardoor moesten Marjolein, Marieke en Rosa het op buiten helemaal zelf doen.

Het leek goed te gaan, we kwamen al snel voor tot 9-5, maar voornamelijk omdat Malden de fouten maakte. Daarna was het met één servicebeurt opeens 9-11, nu omdat wij de fouten maakten in de afstemming tussen de passers en de coördinatie met de aanvallers. Na een time-out veranderde daar weinig in, dus bij 9-14 Hanneke erin als spelverdeelster voor Monique om te kijken of zij dat af kon dwingen. Dat werkte redelijk, maar het gat van 5 punten bleef tot 14-19. Toen kwamen we pas een beetje tot eigen spel en ook wel terug tot 17-20 en 20-23, maar de achterstand werd niet echt kleiner. Malden won de eerste set dan ook met 23-25.

Wel vol vertrouwen de tweede set in, waarbij Marieke naar de plek van Marjolein ging en Rosa op de plek van Marieke kwam. Hanneke bleef staan als spelverdeler en mocht beginnen met serveren. Tsja, wat valt daar over te zeggen?! Time-outs van Malden bij 7-0 en zelfs 16-0 hielpen niets, pas bij 20-0 (!) mocht Hanneke ophouden met serveren. In de tussentijd hadden we natuurlijk niet veel gevolleybald, dus kwam Malden meteen ‘terug’ tot 20-4. Daarna pakten we de draad weer goed op en was deze set met 25-5 de makkelijkste set van de afgelopen jaren.

Dat had wel tot gevolg dat Jenny zo’n beetje de hele set langs de kant stond als ‘spelende’ mid. In de derde set de opstelling drie plekken doorgedraaid, zodat we even wat andere mensen aan het net (en dus ook achterin) hadden. Bij 10-8 hadden we een gaatje, genoeg reden voor Malden voor een time-out. Daarna begon het bij ons pas echt lekker te lopen. De passing ging goed, Susanne had haar draai als mid-libero duidelijk te pakken, al wilde ze soms ook nog ballen van de buitenverdediger afpakken, maar die gingen echt niet aan de kant. Lisa stond op midden lekker aan te vallen en met name de blokkering van Marieke en Lisa op de aanvallen op midden en achterover stond goed. Rosa kwam er aan de andere buitenkant ook lekker door en was verdedigend ook alert. Jenny deed het weer prima – zij het voornamelijk langs de kant.

Halverwege de derde set Monique op de diagonaal voor Ilse om haar weer in het veld te krijgen ter voorbereiding op de volgende set, om eventueel de spelverdeling over te kunnen nemen als dat nodig mocht zijn. We liepen uit naar 18-14 en 21-14, waarna Malden weer iets terugkwam naar 23-18, maar na een time-out wisten we dat simpel om te zetten in een 25-19 setwinst.

In de vierde set was het zaak de focus te houden, het mocht vooral niet te makkelijk gaan. We leken niet meer in gevaar te komen: via 7-2 werd het 14-3, maar daarna toch weer 16-11. We hadden zelf even geen antwoord, de pass was minder, de set-ups kwamen niet meer aan en de aanval forceerde. Op 17-12 Marjolein erin voor Rosa, die het even lastig had na een paar goede sets, en op 20-16 Ilse erin voor Hanneke om Monique weer te laten spelverdelen. Malden leek nog wat dichterbij te komen bij 21-19, maar daarna hadden we de vorm weer te pakken: Marieke ging verder met waar ze gebleven was – lekker aanvallen op buiten – zodat het al snel 25-20 was en we de wedstrijd met 3-1 gewonnen hadden.

Daarmee eindigden we de wedstrijd qua opstelling zoals we hem begonnen waren. In de tussentijd was het duidelijk dat iedereen nodig was en duidelijk een functie had in het geheel. Door het vele geschuif met wedstrijddata hebben we voor de kerst echter maar acht wedstrijden en dan nog veertien erna. Volgende week thuis tegen Pegasus D5, daar moeten wat punten te halen zijn, en de week erna tegen Heyendaal D3, een team dat in totaal nog maar vier sets heeft laten liggen, dus dat is een leuke oefenwedstrijd. Dan drie weken later pas weer een wedstrijd, tegen VoCASA D5.

Daardoor is het lastig om wedstrijdritme te krijgen, laat staan te houden. Dat kan op dit moment alleen met een zo groot mogelijke trainingsopkomst om allerlei wedstrijdsituaties zo goed mogelijk met zijn alleen te kunnen oefenen. Daar maken we dan in ieder geval het doel op de korte termijn van. Het glas bij de wedstrijd tegen Malden was immers ook een kwart leeg.