Pegasus D5: hard werken en domme fouten

Pegasus D5 draait lekker bovenin mee en is een combinatie van oude en ervaren speelsters en een paar jonkies. Al die ervaring zorgt ervoor dat het team inspeelt op wat er tijdens een wedstrijd gebeurt en goed kijkt bij het aanvallen. Een aardige dobber dus in deze thuiswedstrijd in de verder lege hal van het Dorpshuis.

Begonnen met Hanneke, Marieke, Lisa, Monique, Rosa en Jenny, maar dan één plek terug. Susanne als libero voor midden Lisa en buiten Rosa, dus dat waren twee verschillende plekken. Zaak voor eenieder dus goed op te blijven letten wat er gebeurde.

We kwamen goed uit de startblokken en liepen uit naar 10-7, maar Pegasus begon te komen bij 14-12 en was langszij bij 17-17. Een mooi moment om Ilse op de diagonaal te zetten voor Monique, die nog in de wedstrijd moest groeien. We kwamen weer op stoom en wisten via 22-19 op eigen kracht op 25-21 te komen. De eerste set gewonnen dus.

In de tweede set Marjolein op buiten voor Rosa, ook met libero. Nu waren de rollen precies omgekeerd: Pegasus liep uit naar 4-9 en 8-14 (Monique voor Hanneke als spelverdeelster), waarna we via 9-16 en 15-17 (goede servicebeurt Lisa) aansloten bij 19-19. Daarna was Pegasus weg en was het door een aantal knullige fouten aan onze kant opeens 21-25 voor we er erg in hadden.

In de derde set Rosa weer voor Marjolein en Monique mocht even blijven staan. Het ging mooi gelijk op. De buitenaanval van nummer 9 van Pegasus bleef lastig, maar was iets beter onder controle door het blok diagonaal te houden en de linksachter niet te ver te laten inschuiven. Het werd 7-7 en 11-11, maar bij 14-15 (Hanneke voor Monique) en 15-16 (Marjolein voor Rosa) zat er toch een puntje verschil in dat niet weg te krijgen leek. Het werd zelfs wat meer (16-19), maar ook weer minder (21-22). Opeens lukte een paar dingen achter elkaar wel en kregen we zelfs een setpoint, maar Pegasus kwam langszij – mede door een ralley die al gewonnen leek na een aanval van Marieke, maar waar een Pegasus-speelster nog net een handje onder wist te krijgen en er vervolgens een ralley van gevoelsmatig ongeveer 3,5 minuut of zo ontstond waarbij het afwachten was wie de sterkste zenuwen zou hebben. Helaas was Pegasus dat, of liever gezegd: wij niet. De set werd met 24-26 jammerlijk verloren.

Hard werken om bij te blijven dus, nog harder werken om voor te komen en dan nog harder werken om dat vast te houden. En het dan na wat domme fouten aan het eind toch weggeven. Het hard werken ging op zich niet onverdienstelijk, maar stagneerde af en toe door te weinig afstemming wegens gebrek aan wedstrijdritme. Ook het feit dat de Toren deze set tot zelfs tweemaal toe naar de bal heeft gedoken (naar eigen zeggen een afstand van minstens 8 meter) mocht daarbij niet baten.

In de vierde set wat meer rust in de tent door libero Susanne alleen op buiten te laten spelen, zodat Lisa ook achterin mee moest draaien. Daar waar mogelijk kon ze in ieder geval uit de servicepass, maar in de ralley deed ze het uitstekend eigenlijk. Het werd een spannende laatste set. Het ging gelijk op (5-5), we kwamen wat voor (8-5), maar zij kwamen weer bij (16-15). Daarna liepen wij weer wat uit (19-17), maar Pegasus werkte stug door. Bij 20-20 Ilse voor Hanneke en dus Monique Hanneke in de spelverdeling (met name de set-ups op buiten waren een integraal probleem deze wedstrijd), maar ook dat leverde geen doorbraak op. Ook nu aan het eind van de set weer onnodige fouten aan onze kant, en dus was 21-25 het gevolg.

Netto één punt tegen een hoog geklasseerd team lijkt een prima prestatie, maar er had duidelijk meer in gezeten. Op buiten was er wat te wisselen, daar kon het conditioneel allemaal goed bijgehouden worden. In de vierde set Marieke met libero laten spelen om haar ook af en toe een adempauze te gunnen. Op midden was het echter doorwerken, Jenny en Lisa moesten het vier sets samen zien te rooien. Dat begon naarmate de wedstrijd vorderde toch wat minder te lopen, dus erg jammer dat er op die positie niets te wisselen was. Aan de rechterkant zijn er met Hanneke, Monique en Ilse variatiemogelijkheden, maar geen enkele combinatie kon deze wedstrijd echt potten breken. En natuurlijk jammer dat de ambience niet optimaal was, maar toch dank aan de aanwezige supporters!

Volgende week tegen Heyendaal D3, de momentane koploper. Dan is een punt wel een mooi resultaat, maar zal de insteek meer zijn om zelf geconcentreerd te blijven volleyballen en met name tegen het eind van set en de wedstrijd geen domme dingen te doen.