Pegasus D5: hoe het ook kan

De deceptie van de vorige week tegen Tweestroom heeft in de voorbereiding van deze wedstrijd een duidelijke rol gespeeld. Tijdens de training de middenaanval bijgeslepen en de posities goed doorgenomen, want als er bij deze wedstrijd tegen koploper Pegasus D5 iets van belang was, dan was het wel het vasthouden aan de posities en zelf tot een gevaarlijke aanval komen.

Het Pegasus-team wil nog wel eens leuk en fancy doen met steekjes en omloopballen, en dat moest voorkomen worden. Dat kon alleen door hun passing te ontregelen om ervoor te zorgen dat er geen lekkere bal bij het net kwam en er standaard dus veel naar buiten moest. Dat was namelijk de zwakke plek van dit team. Een lastige service, diep of strak langs de lijnen was dan ook een vereiste.

De eerste set begon met Monique als spelverdeelster, Anita op de diagonaal, Marjolein en Ilse op buiten en Jenny en Ans op midden met Susanne als libero op buiten, en dan meteen drie plekken doorgedraaid om zelf de servicepassing zo snel mogelijk onder controle te krijgen. Marieke en Liesanne zaten nog in de lappenmand, dus Hanneke vulde in haar eentje de reservebank.

We liepen meteen een beetje uit naar 7-3, maar Pegasus kwam dichterbij tot 11-9 en liep zelfs wat uit, dus tijd voor een eerste time-out bij 11-14. Toen stond de boel (aan beide kanten) op scherp en werd het een mooie wedstrijd. De servicepass liep lekker, Monique wist Jenny en Ans steeds beter te bereiken met een snelle bal op midden, waardoor het voor Ilse en Marjolein makkelijker werd om te kiezen in de aanvalsrichting.

Ook de service liep lekker, sommige speelsters van Pegasus hadden daar duidelijk meer moeite mee dan anderen. Hun buitenaanval scoorde echter nog teveel. Het ging al met al dus gelijk op tot 20-19, we kwamen zelfs voor op 22-19, maar daarna werd het weer 22-22. Het kon nog alle kanten op, maar uiteindelijk wist Pegaus deze set toch te winnen met 24-26.

Die uitslag was erg jammer, maar zeker geen teleurstelling. Het vertoonde spel was namelijk alsof het een demonstratiewedstrijd was. De wedstrijd tegen Tweestroom was helemaal vergeten, de ontslagbrief ging diezelfde avond nog de papiervernietiger in, dit was het spel zoals het gespeeld moest worden.

Dus vol goede moed de tweede set in met dezelde op- en instelling. Pegasus was blijkbaar toch wat beduusd van de tegenstand die ze opeens ondervonden, want al snel stonden we voor met 7-2 (time-out Pegasus) en 14-5 (nog een time-out Pegasus). We stoomden zelfs door tot 17-6, maar namen toen was gas terug: Pegasus liep puntje voor puntje wat in bij 19-12. Bij 21-13 was het zaak de set gewoon af te maken, maar dat was toch minder simpel. Pegasus ging taai door, deed een paar doortikballen en hield alles van de grond, maar uiteindelijk bleek bij 25-18 dat het gat toch veel te groot was.

Ook dit was wederom een schoonheid van een set. De blokkering stond goed en hield ook ballen tegen, het systeem van de kort-lang verdediging deed zijn werk, de middenspeelsters waren zowel voorin als achterin (korter verdedigend op de rechtdoor) effectief. Ook de buitenaanval bleef lekker lopen: Ilse kwam er steeds beter in en pakte haar punten mee en Marjolein kreeg de ballen die ze graag wil – bij de antenne. Zij konden gelukkig regelmatig even hun rustmomenten pakken omdat Susanne als libero hun verdedigende taken vol overgave op haar nam.

In de derde set dus gewoon verder op de ingeslagen weg. Die twee sets hadden echter toch wat energie gevergd, en erg veel te wisselen was er niet, dus het begin was – onbewust – even een stapje terug. Pegasus profiteerde meteen en liep uit naar 5-8. Gelukkig herstelden we snel en kwamen we weer bij tot 9-10, maar daarna was Pegasus weer weg (10-13). Toen zakte het wat in elkaar en was er een gat bij 11-16.

De pass bleef hangen, Monique moest alle zeilen bijzetten om een nog enigszins fatsoenlijke set-up bij de aanvallers te krijgen, die daar niet meteen mee wisten te scoren. De verdediging bij Pegasus stond goed en had weinig moeite met simpele ballen. Bij 15-19 Hanneke erin als spelverdeelster om te kijken of dat de boel zou kunnen laten kantelen. Dat leek te lukken: we liepen in tot 20-22 en zelfs 22-23, maar het was toch Pegasus die de set gedegen uitmaakte met 23-25.

Wederom niet getreurd, het kon nog steeds alle kanten op in de vierde set. Hanneke mocht blijven staan als spelverdeelster met Monique als reserve voor beide rechterposities. Het was weer een mooie set, maar nu meer door de spanning dan het spelpeil. Tot 5-5 ging het gelijk op, daarna had Pegasus het wat stabielere spel en sloeg een gaatje bij 8-11 en 13-15. De servicepass was niet optimaal en de verdediging werd wat slordig.

Het was duidelijk dat de vorige sets hun tol begonnen te eisen. De middenaanval werd afwachtend en haperde en de ballen op buiten bleven te ver van het net af om direct te kunnen scoren. Een vol wisselvak zou nu prettig geweest zijn.

Bij 13-16 gaf Anita aan niet verder te kunnen, dus was meteen duidelijk hoe de enige wisselmogelijkheid eruit ging zien. We bleven nog wel bij (18-22 en 21-23), maar kwamen niet dichterbij. Het bleef wel tot het eind toe spannend, maar uiteindelijk bleek Pegasus toch de minste persoonlijke fouten te maken en werd de set verloren met 21-25 en daarmee de wedstrijd met 1-3.

Verloren, dat wel, maar toch gewonnen: deze wedstrijd was het 180 graden tegenovergestelde van die van vorige week. Pegasus was en is de koploper, dus de uitslag van deze wedsstrijd was a priori al minder van belang. Waar het meer om gaat is dat we dit spelpeil de komende weken kunnen vasthouden tegen respectievelijk Heyendaal D4 en Pegasus D4, die op de ranglijst zo’n beetje gelijk staan met ons.

De stand begint al een duidelijke verdeling te krijgen: Pegasus D5, Switch D1 en VoCASA D4 staan bovenaan, daaronder een middenmoot van Pegasus D4, Trivos D2, Heyendaal D4 en wij en daar weer onder de degradatiekandidaten Weekenders D1 (een set van verloren), Heyendaal D5 (een set van verloren), VoCASA D5 (twee sets van verloren) en Tweestroom D1 (drie sets van verloren).

Al die verloren sets tegen die mindere tegenstanders kosten uiteindelijk natuurlijk een aantal punten, dus constantheid moet een factor worden de komende wedstrijden. Dan kunnen we laten zien waar we echt horen te staan. Gezien deze wedstrijd tegen Pegasus D5 hebben we daar nu in ieder geval het volste vertrouwen in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *