Alle voortekenen waren gunstig: Tweestroom wilde hun thuiswedstrijd tegen ons eigenlijk verzetten door blessures en zieken, en wij hadden al een paar weken geen wedstrijden meer gehad en ook niet kunnen trainen wegens Carnaval en vakanties en zo, dus er moest energie genoeg over zijn!
Alle voordelen bleken een nadeel te zijn. Door het gedoe over het verzetten stonden veel speelsters toch al in een soort ‘vrije avond’-stand, en door het niet trainen en spelen waren veel van de standaard automatismen ietwat naar de achtergrond verdrongen.
Bovendien was het koud en kil in de zaal en in het veld.
Marieke lag ziek in bed en Liesannen is nog uit de running. Anita op het laatste moment nog uit de trein getrokken, dus met zeven speelsters en libero moest de klus geklaard gaan worden. Het doel was duidelijk: de 5 punten binnenslepen tegen het onderaan bungelende en incomplete Tweestroom.
Oké, in het begin van de eerste set liep het even niet lekker, maar we moeten altijd wat voorgloeien voordat de diesel begint te lopen. Maar blijkbaar was het zo koud dat er vlokken in de diesel zaten. Het kwam maar niet op gang. De pass ging vaker over de achterlijn het veld uit dan dat hij bij de spelverdeling kwam, de set-ups op buiten kwamen daar niet, en de middens bleven op die plek hangen en konden daarom maar in een richting aanvallen. Het was onrustig, onzeker en onnauwkeurig. Via 5-2, 8-4, 12-6 werd het 25-12. Een blamage.
Gauw vergeten, volgende set. Monique als spelverdeelster voor Hanneke en Anita op de diagonaal en even zonder libero om ieder zijn eigen taken te laten uitvoeren. Het mocht niet baten, de tendens van de eerste set zette zich voort. Via 8-0 werd het 13-3 en 17-10. Toen kwam er wat meer lijn in het spel en kwamen we door een servicebeurt van Ans weer een beetje terug tot 18-16. Maar het bleef achter de feiten aan lopen, en Tweestroom had weinig moeite met de makkelijk over het net komende ballen. Dus was een 25-21 onvermijdbaar. Hanneke had in de tussentijd tijd genoeg om wat videootjes te maken, en daaruit bleek dat het voornaamste wat bewoog de camera zelf was.
Vandaar de twee beren: we stonden erbij en keken ernaar…
Gauw vergeten, volgende set. Vasthouden aan de halverwege wat opgaande lijn en hopen dat die van begin af aan ingezet kon worden. Aan het begin van de set werd het 1-2 en stonden we voor het eerst voor! Daarna liepen we uit naar 5-8, maar kwam Tweestroom weer terug met 13-12 om door te stomen naar 17-13. Door wederom een servicebeurt van Ans was het opeens 17-20 en roken we in de verte een setoverwinning. Dat gaf opeens een boost aan het teamgevoel, en toen was het zo 21-25 en leek de wedstrijd een kantelpunt te hebben.
Vol goede moed de vierde set in, want een 2-3 overwinning was dus nog mogelijk! Van meet af aan was Tweestroom echter een paar punten weg, en dat gat kon maar niet gevuld worden: 11-6, 16-10, 19-15. Toen een belachelijk lange blessurewissel (de scheids maakte sowieso een niet al te sterke indruk, hij zag zeg maar niet alles – en zag Monique al helemaal niet – en wat hij wel zag was niet meteen in ons voordeel.
Het lukte Marjolein en Ilse op buiten nu beter om wat met de ballen op buiten te doen, zoals een aanval rechtdoor op positie 1 of een prikbal op mid-mid, en ook op midden kwam Jenny er af en toe goed door, al was dat dan wel met een bijna 34 in plaats van een reguliere middenaanval, maar in dit geval ging het om het resultaat.
Door – het wordt saai – een goede servicebeurt van Ans kwamen we dichterbij en door een paar diepe services van Anita op positie 1 zelfs gelijk tot 22-22, maar toen waren het een paar zogeheten unforced errors en wat het opeens 25-22. Wedstrijd klaar en douchen maar.
Totaalconclusie: gauw vergeten deze wedstrijd. Het moge duidelijk zijn dat trainingen en wedstrijden essentieel zijn om de vorm en automatismen erin te houden. Volgende week spelen we tegen Pegasus D5, momenteel de koploper. Nou hebben wij de neiging punten te verliezen tegen lagere teams en lekker te spelen tegen hoge teams, dus de verwachtingen zijn goed. Bij die wedstrijd zullen we blij met een puntje, voor de wedstrijd van vanavond is een puntje niet meer dan gewoon vier te weinig.
Gelukkig was het na de wedstrijd in de kantine op alle fronten een stuk warmer…